Ελένη Καστάνη: Όταν διακόπηκε το “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή”, έπαθα σχεδόν κατάθλιψη
Διαβάζεται σε 2'
Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη η Ελένη Καστάνη μίλησε στην εκπομπή “Δύο στις 10” για τον ανταγωνισμό στον κλάδο της, τους κωμικούς και την τηλεόραση.
- 24 Φεβρουαρίου 2024 12:20
Η σειρά “Τι Ψυχή θα παραδώσεις μωρή;” με πρωταγωνίστριες τις Χρύσα Ρώπα, Ελένη Ράντου, Ελένη Καστάνη και Άβα Γαλανοπούλου αποτέλεσε μία από τις πιο επιτυχημένες και δημοφιλείς κωμικές σειρές και η αιφνίδια διακοπή της το 2000 και κυρίως οι λόγοι της, παραμένουν μέχρι και σήμερα όχι ιδιαίτερα ξεκάθαροι.
Η Ελένη Καστάνη μίλησε στην κάμερα της εκπομπής “Δύο με 10” και αναφέρθηκε στην καριέρα της στο θέατρο και την τηλεόραση, τον ανταγωνισμό στον κλάδο της και τους κωμικούς, ενώ προχώρησε σε μία ιδιαίτερη εξομολόγηση για όσα βίωσε μετά το ξαφνικό τέλος της επιτυχημένης σειράς των Ρήγα – Αποστόλου.
Σε ερώτηση για το αν τελευταία έχει επιλέξει να μην παίζει στην τηλεόραση, η Ελένη Καστάνη σχολίασε πως δεν είναι δική της επιλογή, αντιθέτως είπε πως “δεν προτιμώνται οι παλιοί ηθοποιοί της δικής μου γενιάς, βεβαίως υπάρχουν αλλά είναι μετρημένες οι περιπτώσεις, είναι θέμα τύχης να υπάρχει κάποιος ρόλος για σένα. Τώρα της μόδας είναι τα δραματικά σίριαλ και δραματικό ρόλο δεν μου έχουν προτείνει ποτέ”.
Όπως πρόσθεσε στη συνέχεια, “δεν είμαι καθόλου αρνητική. Βλέπω ότι η τηλεόραση κατακλύζεται από πρόσωπα που ήταν τόσα χρόνια αρνητικά και τη σνόμπαραν και μάλιστα πολλές φορές, όχι όλοι, γιατί υπάρχουν και πολύ έξυπνοι, όπως σε όλους τους χώρους, σνόμπαραν και εμάς ως πιο εμπορικούς. Θυμάμαι τότε που κάναμε το “Safe Sex”, δίνοντας συνεντεύξεις απολογούμην για την επιτυχία της ταινίας”.
Η Ελένη Καστάνη ανέφερε πως το κοινό αγαπάει τους κωμικούς ηθοποιούς, οι οποίοι όπως είπε, αμείβονται καλύτερα από τους δραματικούς ηθοποιούς, κάτι που δημιουργεί και μεγάλο ανταγωνισμό.
Τέλος, θα έλεγε “ναι” σε ένα reunion του “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;”, σημειώνοντας πως ήταν από εκείνους που έπαθαν σχεδόν κατάθλιψη όταν σταμάτησε. “Προσπάθησα να συμβιβάσω τότε τα πράγματα, έτρεχα στους διαδρόμους τότε κλαίγοντας. Αλλά ήταν να μην γίνει, ήταν το κάρμα του να σταματήσει“, κατέληξε.
