Το Atari επιστρέφει στα σαλόνια των σπιτιών μας

Το Atari επιστρέφει στα σαλόνια των σπιτιών μας
Αν ήσασταν παιδιά τη δεκαετία του '80, ξέρετε πολύ καλά τις κονσόλες Atari. Όσοι δεν τις πρόλαβαν, θα τις γνωρίσουν στη νέα κυκλοφορία που έχει 'πατήσει' στη ρετρό εκδοχή. Twitter (Atari)

Για τους ρομαντικούς και όσους θέλουν να θυμηθούν τα νιάτα τους, κυκλοφόρησε το Atari VCS που συνδυάζει τη ρετρό κονσόλα -των παιδικών χρόνων όσων μεγάλωσαν το '80- με το next-gen gaming.

To Short Circuit είναι κανάλι στο YouTube που ανήκει στην Linus Media Group. Eκεί ανήκουν και τα videos με τα περισσότερα views που έχουν αντικείμενο την τεχνολογία. Οι ειδικοί έκαναν unboxing και εκτίμηση της κονσόλας Atari VCS, που είχε προαναγγελθεί από το 2017. Υπήρχαν όμως, και διάφορα προβλήματα στη δημιουργία ενός ‘σύγχρονου συστήματος παιχνιδιών και ηλεκτρονικών υπολογιστών που συνδυάζει ό,τι καλύτερο έχουν οι κονσόλες και οι υπολογιστές, ώστε να προσφέρει ευχαρίστηση σε μια νέα γενιά παικτών και δημιουργών’. Βλέπετε, το νέο Αtari έχει ό,τι το έκανε την πιο δημοφιλή κονσόλα, μαζί με τα τελευταία της τεχνολογίας (4Κ, HDR, Wi-Fi, Bluetooth 5 κλπ). Ακολουθεί η αξιολόγηση του ειδικού.

Μέσα στην κονσόλα που μας γυρίζει χρόνια πίσω (όλους εμάς που ήμασταν παιδιά τη δεκαετία του ’80) υπάρχουν 100 κλασικά ρετρό -online- παιχνίδια της συλλογής Atari Vault . Τα 18 είναι από arcade παιχνίδια και τα υπόλοιπα από την κονσόλα Atari 2600 που είχε κυκλοφορήσει το 1977. Υπάρχει και ένα app store για να αγοράσει όποιος θέλει, πιο σύγχρονα games. Αν είστε ελαχίστως ρομαντικοί, θα μείνετε σε αυτά των παλαιών, καλών εποχών -και θα αφήσετε εκείνα της σύγχρονης για τα νεότερα μέλη της οικογενείας.  Η τιμή της κονσόλας είναι στα 250 με 350 ευρώ -εξαρτάται το μοντέλο που θα επιλέξετε.

Το νέο/παλιό προϊόν ήταν ό,τι χρειαζόμασταν, για να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να θυμηθούμε την κονσόλα που σύστησε την ανθρωπότητα σε κάτι που υπάρχει πια σχεδόν σε όλα τα σπίτια και είναι βιομηχανία που αξίζει τρισεκατομμύρια. Είναι χρήσιμο να έχετε υπ’ όψιν σας πως η Nintendo έχει πουλήσει 754.000.000 μονάδες των παιχνιδομηχανών της, η Sony 534.900.000, η Microsoft 149.000.000, η Sega 80.600.000, η Atari 32.000.000, ενώ υπάρχουν και άλλες έξι εταιρίες με τουλάχιστον 3.000.000 μονάδες σε σπίτια του πλανήτη. Η κονσόλα με τις περισσότερες πωλήσεις είναι η PlayStation 2 (155.000.000). Το πιο πρόσφατο είναι το Nintendo Switch του 2017 (85.590.000 μονάδες).

Όλα ξεκίνησαν από το Atari. Δεν ήταν η πρώτη κονσόλα. Ήταν όμως, εκείνη που έγινε πιο δημοφιλής και παρέμεινε για χρόνια ως τέτοια.

Το 1972 ο Νόλαν Μπάσνελ ήταν 29 χρόνων και είχε καταλήξει στο τι ήθελε να κάνει στη ζωή του. Είχε δουλέψει για χρόνια σε λούνα παρκ και είχε δει τη θραύση που έκαναν τα arcade παιχνίδια. Είχε περάσει ατελείωτες ώρες να παρακολουθεί ανθρώπους να παίζουν video games, αλλά και στη γνωριμία με αυτά τα μηχανήματα, τα οποία έμαθε να συντηρεί και να επισκευάζει. Μετά μπήκε στη διαδικασία να μάθει και να δημιουργεί εκ του μηδενός. Ενόσω ήταν στο κολέγιο (σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο University of Utah’s College of Engineering) έκανε πολλές part-time δουλειές. Όλες είχαν να κάνουν με την ευρεσιτεχνία και την επιχειρηματικότητα. Όταν πήρε το πτυχίο μετακόμισε από τη Γιούτα στην Καλιφόρνια, με την ελπίδα ότι θα τον προσλάβει η Disney.

Δεν ήξερε πως ο κολοσσός δεν προσλάμβανε κανέναν που μόλις είχε τελειώσει το κολέγιο. Έκανε αυτό που είχε σπουδάσει για την (εταιρία ηλεκτρονικών -που συνεργάζεται και με τον στρατό) Ampex. Εκεί γνώρισε τον Τεντ Ντάμπνι (ενώ ήταν πεζοναύτης είχε παρακολουθήσει μαθήματα ηλεκτρονικής και όταν αποστρατεύτηκε συνέχισε τις σπουδές στο San Francisco State University). Είχαν πολλά κοινά. Το βασικό ήταν το όραμα καταστημάτων με πίτσα που θα ήταν γεμάτα με ηλεκτρονικά παιχνίδια. Παρεμπιπτόντως, έπαιζαν και οι δύο με φανατισμό Computer Space.

Το 1969 δημιούργησαν μαζί την εταιρία Syzygy για να φτιάξουν την αντιπρόταση στο αγαπημένο τους παιχνίδι. Από τις πωλήσεις έβγαλαν περισσότερα από 3 εκατομμύρια δολάρια. Παρ’ όλα αυτά η ιδέα τους θεωρήθηκε αποτυχημένη -γιατί οι παίκτες που έμπαιναν στην καμπίνα του arcade έπρεπε να διαβάσουν για ώρα οδηγίες, πριν αρχίσουν να παίζουν.

Ο Μπάσνελ είχε καταλήξει πως το πρώτο λάθος ήταν ότι η εταιρία που είχαν εμπιστευτεί για τη δημιουργία του μηχανήματος (καμπίνα από fiberglass) δεν είχε κάνει ό,τι καλύτερο θα μπορούσε. Το δεύτερο ήταν πως το παιχνίδι έπρεπε να είναι πιο απλό, καθώς το target group των παικτών ήταν αυτοί που έφευγαν από μπαρ -και κατά πάσα πιθανότητα ήταν ελαφρώς μεθυσμένοι.

Το 1972 οι συνεργάτες ενοικίασαν τα πρώτα τους γραφεία για την εταιρία που ονόμασαν Αtari (αφού έμαθαν πως το Syzygy ήταν ήδη ‘πιασμένο’ από εταιρία που έφτιαχνε κεριά). O Mπάσνελ ήταν ο νονός. Είχε πάρει το αρχαίο ασιατικό παιχνίδι με κάρτες που λέγεται ‘Go’ και ξεψάχνιζε όλες τις λέξεις που χρησιμοποιούνται σε αυτό. Επέλεξε το atari, γιατί συνδέεται με την καλή τύχη. Σημαίνει ‘είμαι προ της νίκης’ -τύπου ‘check-mate’.  Στο ίδιο πνεύμα σχεδιάστηκε και το logo, από τον πρώτο in-house designer της εταιρίας, τον Τζορτζ Όπερμαν. Εμπνεύστηκε από ιαπωνικό βουνό (το Fuji), όπως έφτιαχνε κάτι που έφερνε στο μυαλό το ‘Α’ από το Atari. Τα τρία ‘δόντια’ που βγαίνουν από αυτό παραστούν τους παίκτες. Στο κέντρο υπήρχε η πρώτη επιτυχία της εταιρίας: το Pong.

To Pong (που για όσους δεν το είχαν γνωρίσει, όταν ήταν η ώρα του μάλλον πιστεύουν πως πάει πιο αργά από τον επιτάφιο) το εμπνεύστηκε ο Μπάσνελ, κατά την παρουσίαση της πρώτης κονσόλας παιχνιδιών για το σπίτι, που λεγόταν Magnavox Odyssey. Όταν γύρισε στη δουλειά, ζήτησε από παιδί που μόλις είχε προσλάβει, τον -κάτοχο Bachelor επιστημών, με αντικείμενο την πληροφορική- Αλ Άλκορν να σχεδιάσει το παιχνίδι τένις του ανταγωνισμού, για arcade. Για να του δώσει επιπλέον κίνητρο, του είπε πως την παραγγελιά την είχε κάνει η General Electric.

Ο Άλκορν, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν αυτός που προσέλαβε τον Στιβ Τζομπς στην Atari, το 1974- έδωσε τα ρέστα του και έφτιαξε κάτι που έγινε πολύ δημοφιλές.

Έγινε ωστόσο, και ο λόγος που ‘χώρισαν’ οι Μπάσνελ και Ντάμπνι: ο τελευταίος ένιωθε πως τον έχει πετάξει στην άκρη ο φίλος του και ο πρώτος ότι ο Ντάμπνι κρατά πίσω την εταιρία. Το δράμα τελείωσε, όταν ο Μπάσνελ έδωσε στον Ντάμπνι 250.000 δολάρια (1.250.000 δολάρια, φέτος) και αγόρασε τις μετοχές του.

Χωρίς να έχει κάποιον να τον ‘κρατάει’, ο Ντάμπνι συνεργάστηκε με έναν γείτονα του, ώστε να βρει τρόπο να ξεπεράσει τους περιορισμούς που έθεταν οι αρχές στη διανομή arcade παιχνιδιών. Αυτό που έκανε ήταν να δημιουργεί εκείνος τα της Atari και ο γείτονας αντίγραφα που δεν ήταν 100% πιστά. Ο ανταγωνισμός ωστόσο, ήταν τέτοιος που ο Μπάσνελ βρέθηκε το 1974 στα όρια της χρεωκοπίας. Συγχωνεύτηκε με τον γείτονα (Kee Games) και κυκλοφόρησε το Tank, το οποίο είχε φτιάξει από την αρχή έως το τέλος η Kee Games. Ήταν αυτό που έσωσε την επιχείρηση και έδωσε στον Τζο Κίναν (τον γείτονα, ντε) τη θέση του προέδρου. Ο Μπάσνελ ήταν ο CEO.

Με τα οικονομικά να είναι μια χαρά, ο Μπάσνελ αποφάσισε πως είχε έλθει η ώρα να περάσει η Atari στην αγορά ηλεκτρονικών ευρείας κατανάλωσης. Η αρχή θα γινόταν με μια κονσόλα που θα το Pong. Κυκλοφόρησε το 1975. Πούλησε 150.000 μονάδες, για αρχή.

Για την επόμενη διετία οι άνθρωποι της Atari περνούσαν ό,τι είχαν φτιάξει για arcade στην κονσόλα -και ό,τι νέο δημιουργούσαν ήταν και για τις δυο χρήσεις. Επειδή το κόστος της διπλής εξέλιξης ήταν μεγάλο, ο Μπάσνελ έδωσε στην Cyan Engineering τα της κονσόλας, ώστε να δημιουργήσει ένα οικιακό σύστημα που θα ήταν εύχρηστο και άνετο, χωρίς να είναι πολύ ακριβό. Για να βρει χρήματα να επενδύσει, το 1976 ο Μπάσνελ πούλησε το τμήμα των arcades στην Warner Communications, για 28.000.000 δολάρια. Που σήμερα είναι 132.468.541.

Ένα χρόνο μετά παρουσίασε το Atari Video Computer System (VCS) που πέρασε στην ιστορία ως Atari 2600, αφού έγινε το κυρίαρχο του χώρου. Το 1979 η κονσόλα αυτή έγινε το ‘πιο δημοφιλές χριστουγεννιάτικο δώρο’ στη Βόρειο Αμερική. Τον ίδιο χρόνο ο Μπάσνελ έκανε το όνειρο της πιτσαρίας που είναι γεμάτη video games, πραγματικότητα. Το 1980 παρουσίσε το Space Invaders και έως το 1982 είχε πουλήσει 10 εκατομμύρια μονάδες και 7.000.000 αντίγραφα του Pac-Man που έγινε το πιο δημοφιλές παιχνίδι.

Τα επανειλημμένα ‘όχι’ στον Στιβ Τζομπς

Το 1974 οι υπάλληλοι Στιβ Τζομπς και Στιβ Βόνσιακ πλησίασαν το αφεντικό για αν το ρωτήσουν αν ενδιαφερόταν να επενδύσει στο σύστημα οικιακών υπολογιστών που είχαν φτιάξει -με ανταλλακτικά που είχαν ‘δανειστεί’ από την Atari και την τεχνική υποστήριξη των ανθρώπων της. Αρχικά, είχαν προσφέρει το δημιούργημα τους στον Μπάσνελ, για να το κάνει ό,τι θέλει. Εκείνος τους είπε πως προτιμά να αφοσιωθεί στα arcade και τις κονσόλες. Το 1975 ο Τζομπς πρόσφερε στον Μπάσνελ το 1/3 των μετοχών της Apple Inc, για 50.000 δολάρια (250.180 σημερινά δολάρια). Αρνήθηκε και πάλι, ευγενικά.

“Τόσο έξυπνος ήμουν” είπε δεκαετίες αργότερα στο BBC, “έχει πλάκα να σκέφτομαι τι έκανα, όταν δεν κλαίω”. Στην ίδια συνέντευξη ομολόγησε πως υπήρξε ανυπόφορος. “Νόμισα πως ήμουν αλάνθαστος” και άρχισε να κάνει λάθη που πήραν την Atari από το ζενίθ και την πήγαν στο ναδίρ. Απογοητεύτηκε, το ξεπέρασε και έφτιαξε μια startup εταιρία, με αντικείμενο τα video games. Ο στόχος του είναι να δημιουργήσει σειρά εκπαιδευτικού περιεχομένου, ώστε να παιδιά να έχουν διπλό όφελος.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα