ΖΟΧΡΑΝ ΜΑΜΝΤΑΝΙ: ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, ΔΕΝ “ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΦΑΞΕΙ ΤΟΥΣ ΓΚΕΙ”…

Για δεκαετίες, η ακροδεξιά ρητορική στη Δύση ζωγραφίζει τον μουσουλμάνο ως την «ενσάρκωση» της ομοφοβίας και της απειλής για τις δυτικές αξίες. Ένα στερεότυπο βολικό, υπεραπλουστευτικό και πολιτικά εκμεταλλεύσιμο: «Μουσουλμάνος = κίνδυνος».

Όμως η πραγματικότητα δεν υπακούει πάντα σε εύκολα αφηγήματα.

Η εκλογή του Zohran Mamdani στη δημαρχία της Νέας Υόρκης -μιας από τις πιο πολυπολιτισμικές πόλεις του πλανήτη- έρχεται να γκρεμίσει με εκκωφαντικό τρόπο αυτό το κατασκευασμένο δίπολο.

Ο Mamdani, Μουσουλμάνος, προοδευτικός και υπερασπιστής των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, δεν διαψεύδει απλώς τον μύθο που η ακροδεξιά προπαγάνδα καλλιεργεί επί δεκαετίες –τον ανατρέπει ριζικά.

Με πλούσιο ιστορικό δράσης -από την υποστήριξη νόμων για τα trans δικαιώματα μέχρι τη δημιουργία ειδικού δημοτικού γραφείου για LGBTQ+ θέματα- ο Mamdani δεσμεύεται δημόσια να προστατεύσει τις queer κοινότητες της πόλης.

Και κάπου εδώ, σπάει το γυαλί…

Ο Mamdani δεν είναι η «εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα». Είναι η απόδειξη ότι ο κανόνας ήταν πάντα ψεύτικος.

Ζοχράν Μαμντάνι, ο Μουσουλμάνος που αγάπησε τους γκέι…

Ο 34χρονος Mamdani, μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, εισήλθε στη Βουλή της Πολιτείας της Νέας Υόρκης το 2021, εκπροσωπώντας τμήμα του Κουίνς. Από την πρώτη του θητεία έδειξε ξεκάθαρα την πρόθεσή του να συγκρουστεί με κάθε μορφή διάκρισης κατά της LGBTQ+ κοινότητας, καθιερώνοντας τον εαυτό του ως φωνή υπέρ των δικαιωμάτων των queer και trans κατοίκων της πόλης.

Ως υποψήφιος δήμαρχος για το 2025, ο Mamdani παρουσίασε μια φιλόδοξη ατζέντα για την προστασία και ενίσχυση των δικαιωμάτων της LGBTQ+ κοινότητας: αύξηση κατά 65 εκατ. δολάρια των δημόσιων υπηρεσιών για φροντίδα επιβεβαίωσης φύλου, δημιουργία γραφείου LGBTQ+ Υποθέσεων και καθιέρωση της Νέας Υόρκης ως ασφαλούς καταφυγίου για queer άτομα. Τόνισε, μάλιστα, ότι η οικονομική κρίση πλήττει δυσανάλογα αυτές τις κοινότητες, οι οποίες αντιμετωπίζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και έρχονται αντιμέτωπες με σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με τη στέγαση, ενώ δεσμεύτηκε πως θα προστατεύσει τα τρανς άτομα από επιθέσεις και ρητορική μίσους.

Η δημόσια στήριξη προς τον Mamdani είναι ευρεία: λαμβάνει την υποστήριξη των ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων, συνδικαλιστικών ενώσεων, εθελοντικών ομάδων, αλλά και δημοφιλών προσωπικοτήτων, όπως η queer ηθοποιός Cynthia Nixon και η trans ηθοποιός Laverne Cox. Οι δηλώσεις και η παρουσία του σε εκδηλώσεις των queer κοινοτήτων αποτυπώνουν τη δέσμευσή του στην ορατότητα, την ισότητα και την ασφάλεια για όλους τους κατοίκους της πόλης.

Από την 1η Ιανουαρίου, ο Mamdani θα γίνει ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Η προγραμματική του ατζέντα περιλαμβάνει, εκτός από τα δικαιώματα των μειονοτήτων, μέτρα για προσιτή στέγαση, «πάγωμα» ενοικίων, δωρεάν μεταφορές και παιδική μέριμνα, αναδεικνύοντας μια ολιστική προσέγγιση που συνδέει κοινωνική δικαιοσύνη και καθημερινή ζωή των πολιτών.

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ο ίδιος έγινε viral σε ένα βίντεο από τη νυχτερινή του περιοδεία στα μπαρ και τα κλαμπ του Μανχάταν, όπου εμφανίστηκε πάνω σε DJ booth σε gay club λίγο μετά τη 1 τα ξημερώματα, απευθυνόμενος στο πλήθος: «Είμαστε έτοιμοι να νικήσουμε τον Άντριου Κουόμο; Είμαστε έτοιμοι να κερδίσουμε μια πόλη στην οποία μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά; Είμαστε έτοιμοι να γράψουμε ιστορία; Πάμε να το κάνουμε!».

Η δυναμική αυτή παρουσία τον καθιστά σύμβολο ενεργούς συμμετοχής και ορατότητας για τις κοινότητες που εκπροσωπεί. Παράλληλα, ο Mamdani διατηρεί σαφή θέση για ζητήματα διεθνούς δικαιοσύνης, εκφράζοντας κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του τη στήριξή του στους Παλαιστίνιους, καταδικάζοντας τη βία και την καταπίεση όπου και αν συμβαίνει.

Η νίκη του δεν είναι μόνο ιστορική λόγω της πολυπολιτισμικής του ταυτότητας, αλλά και πολιτικά καθοριστική, καθώς σπάει στερεότυπα, προβάλλει μια προοδευτική ατζέντα και καθιερώνει τη Νέα Υόρκη ως φάρο υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πράξη, η πόλη θα λειτουργεί ως καταφύγιο για όσους πλήττονται από διακρίσεις, επιβεβαιώνοντας ότι η πραγματική αλλαγή δεν έρχεται μόνο από λόγια, αλλά από συγκεκριμένα μέτρα και δέσμευση.

Ανατροπή χωρίς κραυγές, αλλά με πράξεις

Η νίκη του Mamdani δεν είναι απλώς μια πολιτική αλλαγή∙ είναι συμβολικό ράπισμα σε όσους έχτισαν καριέρες πάνω στην ιδέα ότι «οι μουσουλμάνοι θέλουν να σκοτώσουν τους γκέι».

Όχι. Η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη, πιο ανθρώπινη -και τελικά πολύ πιο ελπιδοφόρα.

Στη Νέα Υόρκη του Mamdani, ο μουσουλμάνος μπορεί να είναι υπερασπιστής των queer δικαιωμάτων.

Κι από την άλλη, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο λευκός χριστιανός Αμερικανός, αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα της συστηματικής κακοποίησης των LGBTQ+ ατόμων. Οι δημόσιες δηλώσεις του, οι πολιτικές πρωτοβουλίες και η ρητορική του βασίζονται σε φόβο, μίσος και απειλή, στοχοποιώντας ειδικά τρανς και queer ανθρώπους. Το πρότυπο που προβάλλει δεν είναι απλώς αντίθετο με την ισότητα· είναι μια κανονικοποίηση της ομοφοβικής και τρανσφοβικής κακοποίησης, μια βία που εκδηλώνεται τόσο στη νομοθεσία όσο και στις κοινωνικές πρακτικές, και που πλήττει άμεσα τις πιο ευάλωτες κοινότητες.

Και το αφήγημα της μισαλλοδοξίας μένει ξαφνικά χωρίς έδαφος.

Η πιο ηχηρή απάντηση στον φόβο; Η συνύπαρξη

Υπάρχουν, βεβαίως, ακόμα πραγματικές προκλήσεις και υπαρκτές συντηρητικές φωνές μέσα σε κάθε θρησκεία, κοινωνία, και πολιτική παράδοση. Αλλά η μονοδιάστατη ταύτιση «ισλαμικής ταυτότητας = ομοφοβία» καταρρέει -όχι μέσα σε θεωρητική αντιπαράθεση, αλλά μπροστά σε κάλπες, πολιτικές πράξεις και real-life εκπροσώπηση.

Και αυτό πονάει όσους επενδύουν στον φόβο.

Η Νέα Υόρκη, η πόλη που πάντα έγραφε την ιστορία της ποικιλότητας , μόλις έγραψε άλλο ένα κεφάλαιο: Δεν σε ορίζει η ταυτότητα που σου αποδίδουν οι άλλοι. Σε ορίζουν οι αξίες που υπερασπίζεσαι.

Ίσως η πιο προοδευτική απάντηση στο μίσος να είναι απλώς η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όπου ο Μουσουλμάνος δήμαρχος είναι εκείνος που προστατεύει τα queer παιδιά της πόλης.

Και κάπως έτσι, ένα ακροδεξιό αφήγημα καταρρέει με πάταγο…