“Θεραπεία με σπέρμα ψαριών” η νέα μανία της αισθητικής προσώπου

Μια ταχέως διαδιδόμενη αισθητική θεραπεία από σπέρμα σολομού ή πέστροφας υπόσχεται ανανέωση της επιδερμίδας, την ώρα που ειδικοί προειδοποιούν για πιθανούς κινδύνους.

Μια κλινική αισθητικής στο νότιο Μάντσεστερ εφαρμόζει ολοένα συχνότερα θεραπείες με πολυνουκλεοτίδια, μικρά θραύσματα DNA που εξάγονται από σπέρμα σολομού ή πέστροφας.

Η μέθοδος, που προβάλλεται ως το επόμενο μεγάλο βήμα στην αναζωογόνηση του δέρματος, κερδίζει έδαφος μετά από δημόσιες αναφορές διασημοτήτων σε “θεραπείες με σπέρμα σολομού”.

Οι ουσίες εγχύονται σε συγκεκριμένες περιοχές του προσώπου με στόχο να ενεργοποιήσουν τα κύτταρα ώστε να παράγουν περισσότερο κολλαγόνο και ελαστίνη.

Οι υποστηρικτές της τεχνικής υποστηρίζουν ότι η ανθρώπινη βιολογία αποδέχεται εύκολα αυτά τα μόρια λόγω της ομοιότητας του ανθρώπινου με το ιχθυοειδές DNA.

Τα υποσχόμενα οφέλη και οι προειδοποιήσεις

Όλο και περισσότερα ινστιτούτα αναφέρουν αυξημένη ζήτηση τους τελευταίους 18 μήνες. Πελάτες σημειώνουν βελτιωμένη ενυδάτωση, πιο υγιή όψη και μείωση σημαδιών, όπως λεπτές γραμμές ή ουλές ακμής.

Παρ’ όλα αυτά, άλλοι χρήστες δεν παρατηρούν θεαματικές αλλαγές, καταγράφοντας απλώς αίσθηση σύσφιξης ή φρεσκάδας.

Το κόστος θεωρείται σημαντικό: κάθε συνεδρία κυμαίνεται από 200 έως 500 λίρες, με σύσταση για τρεις θεραπείες και επαναληπτικές συνεδρίες ανά έξι έως εννέα μήνες.

Παρά τη δημοφιλία της τεχνικής, αρκετοί δερματολόγοι εμφανίζονται επιφυλακτικοί. Ο Αυστραλός δερματολόγος Δρ Τζον Παλιιάρο δήλωσε στο BBC ότι δεν υπάρχουν ακόμη επαρκείς, μεγάλες και αξιόπιστες μελέτες που να αποδεικνύουν με σαφήνεια την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των πολυνουκλεοτιδίων.

«Γνωρίζουμε τη σημασία των νουκλεοτιδίων στον οργανισμό, αλλά δεν υπάρχουν ισχυρά δεδομένα ότι το DNA σολομού δρα όπως τα δικά μας μόρια», αναφέρει, τονίζοντας ότι χρειάζονται περισσότερα χρόνια έρευνας πριν υιοθετηθεί ευρέως στην κλινική πράξη.

Όταν η θεραπεία φέρνει επιπλοκές

Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Μια 31χρονη στη Νέα Υόρκη εμφάνισε λοίμωξη, φλεγμονή και εντονότερους μαύρους κύκλους μετά τη θεραπεία, η οποία -όπως εκτιμά- εφαρμόστηκε σε υπερβολικό βάθος. Δέκα μήνες αργότερα, παραμένουν ίχνη ουλών, παρά τις πολλαπλές θεραπείες αποκατάστασης.

Οι συνηθισμένες παρενέργειες περιλαμβάνουν κοκκίνισμα, πρήξιμο και μελανιές, συνήθως προσωρινές. Σε λάθος εφαρμογή, όμως, μπορεί να παρουσιαστούν αποχρωματισμοί, λοιμώξεις ή αλλεργικές αντιδράσεις.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα πολυνουκλεοτίδια είναι δηλωμένα ως ιατρικές συσκευές από την MHRA, όχι ως φάρμακα, γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπόκεινται στους ίδιους αυστηρούς κανόνες. Στις ΗΠΑ δεν έχουν εγκριθεί από τον FDA.

Οργανώσεις που παρακολουθούν τον χώρο της αισθητικής προειδοποιούν για προϊόντα αμφίβολης ποιότητας που κυκλοφορούν χωρίς επαρκείς δοκιμές. Επαγγελματίες του κλάδου υπογραμμίζουν ότι, παρότι οι θεραπείες μπορούν να είναι ασφαλείς όταν εφαρμόζονται από εξειδικευμένο προσωπικό με αξιόπιστα υλικά, η έλλειψη ρυθμίσεων αφήνει περιθώρια για κινδύνους.

Γιατροί που χρησιμοποιούν την τεχνική σημειώνουν ότι τα πολυνουκλεοτίδια αποτελούν απλώς ένα ακόμη εργαλείο στην αισθητική ιατρική, όχι πανάκεια. Υπάρχουν άλλες θεραπείες με ισχυρότερη επιστημονική τεκμηρίωση, ενώ η ανταπόκριση ποικίλλει σημαντικά από άτομο σε άτομο.

«Δεν υπάρχει μία θεραπεία που να λειτουργεί για όλους», αναφέρουν ειδικοί, τονίζοντας ότι η βιολογική αντίδραση του κάθε οργανισμού παραμένει συχνά απρόβλεπτη.