Οριοθέτηση οικισμών: Η ΚΕΔΕ ζητάει “πάγωμα” του Προεδρικού Διατάγματος

Άμεσο «πάγωμα» του Προεδρικού Διατάγματος για την οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων και διάλογο για μια «εφαρμόσιμη» λύση, ζητά ομόφωνα το Δ.Σ. της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας.

«Πρόκειται για ένα νομοθέτημα που κοιτάζει πίσω, ούτε στο παρόν, ούτε στο μέλλον» υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Λάζαρος Κυρίζογλου, κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου.

«Χωρίς να λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα δημιουργεί προβλήματα, ξαφνικά ένα οικόπεδο θα γίνει χωράφι. Από τις πρώτες εκτιμήσεις επί χάρτου που έχουν προβεί οι δήμοι, διαπιστώνεται ότι μέχρι και 80% των οικισμών αυτών μένουν εκτός ορίων, ιδιοκτησίες εντός σχεδίου από τη δεκαετία του 1980, με ή χωρίς κτίσμα, μετά την έγκριση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) – Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων θα τεθούν εκτός ως μη άρτιες και οικοδομήσιμες» συμπλήρωσε ο κ. Κυρίζογλου.

«Αμεση συνέπεια είναι να πληγεί η μικρομεσαία ιδιοκτησία και να ωφεληθούν οι μεγαλοϊδιοκτήτες ή μεγαλοκεφαλαιούχοι, που θα μπορούν να προχωρήσουν σε ιδιωτικές πολεοδομήσεις βάσει του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Ολα τα παραπάνω ενισχύουν τους λόγους που οδηγείται σε εγκατάλειψη και μαρασμό η ελληνική περιφέρεια, που με τόσο κόπο οι δήμοι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή» επισήμανε.

Παράλληλα, τόνισε ότι κάθε δήμος μπορεί να προσφύγει κατά του Προεδρικού Διατάγματος και πως η ΚΕΔΕ θα παρέμβει υπέρ των μελών που θα προσφύγουν, προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα κλιμάκωση του αγώνα.

«Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: απαιτούμε αλλαγές στο Π.Δ., όχι ως άρνηση στη ρύθμιση, αλλά ως απαίτηση δικαιοσύνης, αναπτυξιακής λογικής και συνταγματικής συνέπειας» σημείωσε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ.

Ειδικότερα, το Δ.Σ. της ΚΕΔΕ ζητάει ομόφωνα τα εξής:

• Αμεσο πάγωμα του Προεδρικού Διατάγματος.
• Αμεση συνάντηση της ΚΕΔΕ με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε να βρεθεί μια εφαρμόσιμη λύση.
• Τα ΤΠΣ, τα ΕΠΣ και οι μελετητές, που είναι σε συνεχή διαβούλευση με τα τοπικά Δημοτικά Συμβούλια, να έχουν την πραγματική δυνατότητα να προσδιορίζουν τα όρια των οικισμών, χωρίς τους οριζόντιους και ανελαστικούς περιορισμούς του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, αλλά βάσει των δεικτών, των κανόνων της επιστήμης της Χωροταξίας και της δυναμικής των οικισμών.