Στίβεν Χόκινγκ: 5 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον σπουδαίο επιστήμονα

” Ο Χόκινγκ άφησε το Σύμπαν ένα πολύ πιο ενδιαφέρον μέρος από όσο το βρήκε”

Ντάνιελ Χολζ (φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο)

Ο Στίβεν Χόκινγκ γεννήθηκε το 1942 στην Οξφόρδη της Αγγλίας και θεωρείται ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά στον κόσμο και ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αντιμετώπιζε μία σοβαρή νευροεκφυλιστική ασθένεια που τον είχε περιορίσει σε αναπηρικό αμαξάκι, κάτι που δεν τον εμπόδισε από το να δημιουργήσει απίστευτες θεωρίες για τις μαύρες τρύπες και το σύμπαν γενικότερα.

Μία τραχειοτομή είχε ως αποτέλεσμα στα 45 του χρόνια να χάσει τη φωνή του και έτσι συνέθετε τις σκέψεις του και τις μετουσίωνε σε λόγια μέσω ενός ειδικού υπολογιστή παρακολούθησης ματιών.

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από τον θάνατό του, στις 14 Μαρτίου του 2018, θυμόμαστε 5 πράγματα για τον σπουδαίο επιστήμονα:

1. Η Νόσος Λου Γκέρινγκ δεν του “στέρησε” τη φωνή

Όλο του το έργο και τα επιτεύγματα τα κατάφερε ενώ μαχόταν καθημερινά επί δεκαετίες με την θανατηφόρα “νόσο του κινητικού νευρώνα”, με την οποία διαγνώστηκε ενώ ήταν ακόμη φοιτητής ηλικίας 21 ετών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καθηλωθεί στην πορεία σε αναπηρικό καροτσάκι. Ύστερα, εξαιτίας πνευμονίας, του έγινε τραχειοτομή σε ηλικία 45 ετών και ως συνέπεια κατέληξε να επικοινωνεί μόνο μέσω ψηφιακής φωνής, παραγόμενης από συνθεσάιζερ υπολογιστή. Ο επιστήμονας χειριζόταν τον υπολογιστή μέσω ενός μοχλού επειδή μπορούσε να χρησιμοποιήσει μόνο το ένα του χέρι και το δεξί του μάγουλο. Η φωνή αυτή έγραφε περίπου δύο λέξεις το λεπτό, εκτός από τις πολύ κοινές που ήταν προεπιλεγμένες στον υπολογιστή του.

2. Ήταν υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης της γνώσης για όλους

Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής είναι “Properties of Expanding Universes / Οι Ιδιότητες των διαστελλόμενων συμπάντων” και όταν επιτράπηκε από τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ η δωρεάν λήψη της, είχε τέτοια ζήτηση που κατέρρευσε η ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης με περισσότερες από 60.000 επισκέψεις σε μία μέρα, όταν για άλλες δημοφιλείς διατριβές οι επισκέψεις ήταν περίπου 100 το μήνα.

Ο Χόκινγκ αποφάσισε να καταστήσει δημόσια και προσιτή τη διατριβή του σε όλους, ελπίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα εμπνεύσει και άλλους επιστήμονες να μοιραστούν το έργο τους. “Ο καθένας οπουδήποτε στον κόσμο θα πρέπει να έχει ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση όχι μόνο στην έρευνά μου, αλλά επίσης στην έρευνα κάθε μεγάλου και διερευνητικού νου σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης κατανόησης”.

Η επιθυμία του να καταστήσει το έργο του προσιτό σε όλους τους αναγνώστες τον ώθησε μάλιστα και στη συγγραφή του διάσημου βιβλίου του, το “Χρονικό του Χρόνου”, το οποίο αποτελεί πλέον βιβλίο- ορόσημο στην επιστημονική συγγραφική παραγωγή και είναι το πρώτο βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης που γράφτηκε ποτέ.

3. Σύμβολο για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας

Η ηλικία στην οποία έφτασε, τα 76 έτη, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και η θέληση που επέδειξε στη μάχη με την ασθένειά του, τον ανήγαγαν σε παγκόσμιο σύμβολο για όλους όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας. Μάλιστα, όταν, ως φοιτητής, διαγνώστηκε με την νόσο Λου Γκέρινγκ (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση), οι γιατροί του είχαν πει ότι θα ζούσε 2-3 χρόνια ακόμη.
 

4. Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση

Πέρα από τη μεγάλη του συμβολή στον κόσμο της επιστήμης, ο Χόκινγκ ήταν γνωστός και για την κοινωνική και πολιτική του δράση. Αγωνίστηκε για τα άτομα με αναπηρία, ενώ ήταν υποστηρικτής της δημόσιας καθολικής υγειονομικής περίθαλψης και σφοδρός επικριτής των αντιλαϊκών περικοπών στο βρετανικό σύστημα Υγείας. Είχε αποκαλέσει “έγκλημα πολέμου” την εισβολή στο Ιράκ το 2003, έλαβε μέρος σε διαδηλώσεις κατά του πολέμου του Βιετνάμ και είχε μποϊκοτάρει επιστημονικό συνέδριο στο Ισραήλ, λόγω της καταπίεσης των Παλαιστινίων.

5. Άθεος, έβλεπε τη δημιουργία του κόσμου από τη σκοπιά του επιστήμονα

“Δεν υπάρχει Θεός και η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει καλύτερα το σύμπαν από ό,τι μια θρησκεία”, γράφει ο Βρετανός φυσικομαθηματικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Σύντομες απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα», το οποίο εκδόθηκε αρκετούς μήνες μετά το θάνατό του.

Η θέση του ασφαλώς δεν αποτελεί έκπληξη , αφού όσο ζούσε, δεν έχανε ευκαιρία να δηλώνει κατηγορηματικά ότι ήταν άθεος και πως έβλεπε τη δημιουργία του κόσμου από την σκοπιά του επιστήμονα μόνο. Θεωρούσε περιττή την έννοια του Υπέρτατου όντος, του Δημιουργού κ.λ.π. και γι’ αυτό από την αρχή της σταδιοδρομίας του βάλθηκε να αποδείξει ότι η Μεγάλη Έκρηξη είναι κάτι που, βάσει των νόμων της φυσικής, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί.