Εγώ δεν ήμουνα αλήτης…

Όσοι ξενύχτησαν προκειμένου να παρακολουθήσουν μια συζήτηση υψηλού επιπέδου μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για τον εκλογικό νόμο, κατέληξαν να παρακολουθούν τη συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία του προέδρου της βουλής, προηγουμένως την εκ του προχείρου αγόρευση του κ. Λεβέντη, ενώ στο τέλος απήλαυσαν την έμπλεη σεξουαλικών υπονοουμένων αντιπαράθεση της κ. Γεννηματά με τον κ. Καμμένο. Α, να μη ξεχάσω και την κ. Χριστοδουλοπούλου- η οποία είχε κληθεί από τον πάγκο να αντικαταστήσει τον κ. Βούτση- που σχολίαζε και ειρωνευόταν συνεχώς την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, μια και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν γνωστό, όλοι επιδόθηκαν σε ένα άνευ προηγουμένου φθηνό show.

Τα τελευταία σαράντα χρόνια έχω παρακολουθήσει αρκετές συνεδριάσεις του ελληνικού κοινοβουλίου. Δεν θυμάμαι όμως ποτέ, με εξαίρεση ίσως την ένταση της περιόδου ’89- ’90, το επίπεδο του κοινοβουλευτικού διαλόγου να είχε εκπέσει στα σημερινά επίπεδα. Και ασφαλώς δεν θυμάμαι ακόμα και τους πλέον θερμόαιμους προέδρους του Σώματος(πχ Α. Κακλαμάνης), να αντιδρούν με τον τρόπο που αντέδρασε ο κ. Βούτσης. Ένα πρώτο σχόλιο είναι ότι, ο σημερινός πρόεδρος ζήλεψε τη δόξα της προκατόχου του. Ωστόσο, όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κάποιος, είναι σαφές ότι ο κ. Βούτσης απώλεσε το κεκτημένο που έχει ο εκάστοτε πρόεδρος της βουλής. Να είναι δηλαδή πρόεδρος όλων των βουλευτών. Θα μπορούσε κάλλιστα να πει δυο λόγια και σεβόμενος το ρόλο του να αποφύγει τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς.

Αλήθεια κ. πρόεδρε μήπως θα μπορούσατε να μας πείτε σε τι συνίσταται η “δημοσιογραφική αλητεία”(την οποία μάλιστα υιοθέτησε και ο κ. Τσίπρας) και ποιοι είναι- με ονοματεπώνυμο- οι “αλήτες” δημοσιογράφοι; Αυτά που είπατε δεν επιδέχονται σχολιασμού ή ερμηνείας; Βέβαια εδώ και μήνες οι συριζαίοι και οι ανελίστες βουλευτές και υπουργοί έχουν μετατρέψει τους δημοσιογράφους σε σάκους του μποξ. Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα διαφορετική συμπεριφορά από ανθρώπους που έχουν μετατρέψει τη βουλή, με τη λούμπεν συμπεριφορά τους και τις μπατιροτουριστικές ύφους ενδυμασίες τους, σε κατασκηνωτικού τύπου και χαρακτήρα περιβάλλον. Αλλά τουλάχιστον περίμενα ότι πρωτίστως ο πρόεδρος της βουλής και δευτερευόντως ο πρωθυπουργός, δεν θα υπέκυπταν στον πειρασμό του λαϊκισμού ώστε με χαρακτηρισμούς να συκοφαντήσουν(πρωτοφανές για τα ευρωπαϊκά ήθη) γενικώς και αορίστως, όπως επιτάσσουν οι κανόνες της προπαγάνδας, συλλήβδην όλους τους δημοσιογράφους.

Τέλος πάντων, επειδή δεν ήταν η πρώτη φορά και δεν θα είναι και η τελευταία, η “δημοσιογραφική αλητεία” αφιερώνει εξαιρετικά στον πρόεδρο της βουλής και στον πρωθυπουργό, όπως και στους δημοσιογράφους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ(ιδιαιτέρως στον κ. Κουΐκ που συνεχίζω να συμπαθώ) το ρεφραίν του σουξέ, που πριν από αρκετά χρόνια είχε ερμηνεύσει ο Δημήτρης Κοντολάζος. Έτσι κι αλλιώς αφού η Ελλάδα δεν ξενυχτάει στα νυχτομάγαζα, ας συνεχίσει να το γλεντάει στη βουλή μέσω του κυβερνητικού ρεπερτορίου.

Εγώ δεν ήμουνα αλήτης, αλήτη μ’ έκανες εσύ.

Εγώ δεν ήμουνα ξενύχτης, δεν ήμουνα κακό παιδί.

Εγώ δεν ήμουνα αλήτης, αλήτη μ’ έκανες εσύ.

Εγώ δεν ήμουν ξενύχτης, ήμουνα καλό παιδί.

Καλή διασκέδαση…

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.