Πυρκαγιές: Το τέλος του “διαχειριστικού πλεονεκτήματος” Μητσοτάκη

Πυρκαγιές: Το τέλος του “διαχειριστικού πλεονεκτήματος” Μητσοτάκη
Καρέ από καμένο δάσος της Εύβοιας ⓒ 2021 Michael Varaklas/Associated Press

Ο Γιάννης Αλμπάνης γράφει για τη φθορά που έφερε στην κυβέρνηση η αποτυχία της στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών και αναλύει ένα- ένα τα λάθη της.

Οι καταστροφικές πυρκαγιές που βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη, συνιστούν σημείο καμπής για τις πολιτικές εξελίξεις. Η αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με επάρκεια την (όντως, πολύ δύσκολη) κατάσταση προκαλεί μια μείζονα αλλαγή, δίνοντας τέλος σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «διαχειριστικό πλεονέκτημα» του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Επάρκεια και ταχύτητα

Η ηγεμονία της Νέας Δημοκρατία η οποία άρχισε να οικοδομείται αμέσως μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, στηρίχτηκε σε τέσσερις πυλώνες:

  1. Στη δυσαρέσκεια από την πολιτική λιτότητας που ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
  2. Στη συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας μετά την ανώμαλη προσγείωση της «πρώτης φοράς Αριστεράς».
  3. Στην επαγγελία Μητσοτάκη για ταχεία οικονομική ανάπτυξη, μέσω της «απελευθέρωσης της αγοράς».
  4. Στη οργανωτική ανωτερότητα (ή στην εικόνα της οργανωτικής ανωτερότητας) που παρουσίασε η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε σχέση με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, η γενική αίσθηση που δημιουργήθηκε, ήταν ότι η σημερινή κυβέρνηση μπορούσε να διαχειριστεί κρίσιμες καταστάσεις με επάρκεια και ταχύτητα. Στηριζόμενη στους τεχνοκράτες και τις νέες τεχνολογίες, η κυβέρνηση εμφανίστηκε να διαθέτει το «διαχειριστικό πλεονέκτημα», έναντι ενός ΣΥΡΙΖΑ που τον βάρυναν οι πλέον άστοχες επιλογές στο Μάτι. Το «διαχειριστικό πλεονέκτημα» του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης καταγράφηκε με καθαρότητα τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στον δημόσιο διάλογο.

Η αποτυχία

Αυτό το «διαχειριστικό πλεονέκτημα» θάφτηκε στις στάχτες. Η διαχείριση των μεγάλων πυρκαγιών συνιστά μια μείζονα αποτυχία για την κυβέρνηση. Η αποτυχία αυτή συνίσταται:

  • Στο μέγεθος της καταστροφής. Όταν έχουν καεί σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα και τετραψήφιος αριθμός σπιτιών, είναι προφανές ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν τα κατάφερε ούτε στο επίπεδο της πρόληψης ούτε σε αυτό της πυρόσβεσης. Τα ακραία φαινόμενα που προκαλεί η κλιματική κρίση, δικαιολογούν μόνο ως ένα βαθμό την καταστροφή.
  • Στο ότι ο καύσωνας είχε προβλεφθεί, οπότε ήταν αναμενόμενες οι πυρκαγιές. Ο κρατικός μηχανισμός φάνηκε ανέτοιμος, μολονότι δεν υπήρξε κάποιο αναπάντεχο γεγονός.
  • Στο ότι παρά τις ακραίες θερμοκρασίες, δεν φυσούσαν ισχυροί άνεμοι ώστε να δικαιολογείται να βγουν εκτός ελέγχου τόσες πολλές πυρκαγιές.
  • Στα αργά αντανακλαστικά που επέδειξε η Πυροσβεστική, ακόμα και στα προάστια της Αθήνας.
  • Στο ότι σε πολλές περιπτώσεις οι κάτοικοι έμειναν μόνοι τους να παλεύουν με τις φλόγες, χωρίς την αναγκαία συνδρομή πυροσβεστικών μέσων.
  • Στην ανεπάρκεια των μέσων της Πυροσβεστικής, η οποία έγινε έκδηλη από τη σύγκριση με τους πυροσβέστες από το εξωτερικό που ήρθαν να βοηθήσουν.

Ακόμα και η χρήση του 112 που αναμφίβολα απέτρεψε τα χειρότερα, έγινε σε κάποιες περιπτώσεις με άστοχο τρόπο, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν τις εστίες τους πολίτες, των οποίων οι ζωές δεν κινδύνευαν άμεσα και οι οποίοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν την κατάσβεση.

Οι δηλώσεις

Στη διαχειριστική και οργανωτική αποτυχία της κυβέρνησης, ήρθαν να προστεθούν οι αλαζονικές και χωρίς αίσθηση του μέτρου δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών.

-Πριν τις πυρκαγιές, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωνε ότι έχει γίνει «μια πρότυπη δουλειά όσον αφορά την αντίληψη και την κατανόηση του προβλήματος για την πυροπροστασία στη χώρα μας».

-Την πρώτη μέρα της καταστροφής ο υπουργός ΠΡΟΠΟ έκανε λόγο για «υποδειγματική λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών».

-Χτες ο Νίκος Χαρδαλιάς είπε στη συνέντευξη Τύπου: «Λυπάμαι γιατί την ώρα της μάχης, κάποιοι πυροβολούν τους μαχητές». Λες και η κριτική των πολιτών και αντιπολίτευσης στρεφόταν εναντίον των πυροσβεστών και όχι εναντίον των κυβερνητικών αξιωματούχων.

-Ακόμα και η συγγνώμη που ζήτησε ο πρωθυπουργός, δεν συνοδεύτηκε με αναγνώριση συγκεκριμένων λαθών.

Όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, η διαχειριστική αποτυχία προκαλεί δυσαρέσκεια, αλλά μπορεί και να συγχωρεθεί. Όταν όμως συνοδεύεται από αλαζονεία και αμετροέπεια, προκαλεί οργή και δεν συγχωρείται.

Το Μάτι

Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα για τη Νέα Δημοκρατία γιατί προεκλογικά είχε μετατρέψει το Μάτι σε «σημαία» της. Τότε κατήγγελλε την ανεπάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καν να αναγνωρίζει την κλιματική κρίση και την αυθαίρετη δόμηση ως παράγοντες που έπαιξαν ρόλο στην τραγωδία. Τώρα, τρία χρόνια μετά το Μάτι, ο κρατικός μηχανισμός εμφανίζει ανάλογες αστοχίες, σε ό,τι αφορά τα τεχνικά μέσα, την ετοιμότητα, το συντονισμό των δυνάμεων.

Η κυβέρνηση λοιπόν αποτυγχάνει σε έναν εμβληματικό για αυτήν τομέα.

Οι εξελίξεις

Η απώλεια του «διαχειριστικού πλεονεκτήματος» Μητσοτάκη από μόνη της δεν αλλάζει το συσχετισμό δύναμης που παραμένει ευνοϊκός για τη Νέα Δημοκρατία. Σε συνδυασμό όμως με την οικονομική δυσπραγία και τις αρνητικές εξελίξεις στην πανδημία, ενδεχομένως επιταχύνει μια φθορά του κυβερνώντος κόμματος που έχει αρχίσει ήδη να σημειώνεται. Σε αυτήν την περίπτωση, θα δυναμώσουν οι φωνές στο κυβερνητικό επιτελείο που ζητάνε εκμετάλλευση του πρώτου παραθύρου εκλογών που θα ανοίξει, ακόμα και μέσα στο 2021.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα