Η υπόθεση Νίκου Γεωργιάδη και ο δρόμος προς την εξουσία

Η υπόθεση Νίκου Γεωργιάδη και ο δρόμος προς την εξουσία
Ο πρώην βουλευτής Νίκος Γεωργιάδης στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων Eurokinissi

Αν μια καταδίκη πρώην βουλευτή για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, αντιμετωπίζεται με όρους πολιτικού κόστους, τότε όλα επιτρέπονται και γυρισμός δεν υπάρχει.

Η διαχείριση της είδησης της καταδίκης του Νίκου Γεωργιάδη για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων,  από τη Νέα Δημοκρατία, από συγκεκριμένα ΜΜΕ, διαμορφωτές κοινής γνώμης, υποστηρικτές του κόμματος και πάσης φύσεως αεριτζήδες που προσδοκούν ανταμοιβές και θέσεις σε περίπτωση εκλογικής νίκης, θα αποτελέσει στο μέλλον αντικείμενο μελέτης. Μελέτης για τον κυνισμό, που χαρακτηρίζει όσους θεωρούν ότι βρίσκονται στο κατώφλι της εξουσίας και φοβούνται μήπως κάτι πάει στραβά.

Η αξιωματική αντιπολίτευση άργησε να καταλάβει τη ζημιά που της προκαλούσε η απόφαση, το θεώρημα της “σκευωρίας” και οι δηλώσεις-αυτογκόλ μετά την καταδίκη, όπως αυτή του κ. Αυγενάκη. 

Αλλά το πολιτικό κόστος δεν είναι το μείζον σε αυτή την υπόθεση. Τα όσα ακολούθησαν της δικαστικής απόφασης, είναι ακόμα πιο τρομακτικά. 

Η απόκρυψη της είδησης για την καταδίκη του Ν. Γεωργιάδη από ορισμένα ΜΜΕ, ήταν προφανώς μια επίδειξη υπακοής και καλής θέλησης. Και ταυτόχρονα μια επίδειξη απύθμενης βλακείας, αφού το καλό κουκούλωμα θα  προϋπέθετε και μια χρονομηχανή, που θα μας γυρίζει πίσω σε μια εποχή με λίγα παραδοσιακά ΜΜΕ, πριν την ανακάλυψη του διαδικτύου. Δυστυχώς για όποιον είχε τη φαεινή ιδέα, έχουμε 2019.

Μια μέρα μετά την αποτυχημένη προσπάθεια απόκρυψης της είδησης, περάσαμε σε κάτι ακόμα χειρότερο. Δημοσιολογούντες, socialmediακοί αυτόκλητοι υπερασπιστές, δικηγόροι και κήρυκες της τελευταίας σελίδας, απέδειξαν με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι μπροστά στον κεντρικό στόχο της εκλογικής νίκης των “δικών μας”, δεν υπάρχει καμία ηθική αναστολή.

Νομικίστικα τεχνάσματα, χιουμοράκι, σοφιστείες, αποπροσανατολισμός,  συσκότιση της ουσίας της δυσώδους υπόθεσης, που είναι η εκμετάλλευση ανήλικων θυμάτων trafficking από πλούσιους πελάτες με διπλωματικά διαβατήρια.

Η αμηχανία και η σιωπή, έδωσε γρήγορα τη θέση της σε κείμενα για το πότε έχουμε ασέλγεια και πότε παιδεραστία και για το αν ένας πλούσιος ισχυρός λευκός, έχει το δικαίωμα να ερωτευθεί ένα παιδί. Ας είναι και θύμα σωματεμπορίας – ασήμαντη λεπτομέρεια.

Το “ξέπλυμα”, που χωρίς δυσκολία ανέλαβαν να κάνουν διάφοροι στην υπόθεση Νίκου Γεωργιάδη, είναι μια απόδειξη της ύπαρξης ενός εσμού “αυλικών”, που τίποτα δεν θα τους κάνει να δουν πέρα από το κόμμα και τη νίκη στις επόμενες εκλογές. 

Αν μια υπόθεση ασέλγειας σε βάρος ανηλίκων, είναι απλώς “άλλη μια μέρα στη δουλειά” για διάφορους προπαγανδιστές, σημαίνει ότι δεν υπάρχει γυρισμός. 

Αυτού του είδους η προπαγάνδα ακόμα και αν δίνει πρόσκαιρες νίκες, μακροπρόθεσμα οδηγεί σε αποσύνθεση και καθιστά δέσμιο όποιον επιτρέπει στους “αυλικούς” να θεωρούν ότι του κάνουν χάρη.

Οι στρατοί, με τις “θυσίες” που υποτίθεται ότι κάνουν και την πλάτη που βάζουν, θα απαιτήσουν και την ανταμοιβή τους και αν κρίνουμε από το πώς συμπεριφέρονται σήμερα, καταλαβαίνουμε τι θα ακολουθήσει αύριο.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα