Η μέθοδος του Αδώνιδος #2

Δεν μπορώ να φανταστώ τι προσέφερε στην εγχώρια πολιτική το χθεσινό παραλήρημα του Άδωνι Γεωργιάδη που κατηγόρησε με χυδαίο τρόπο την Κυβέρνηση ότι “τα παίρνει”. Η χώρα βιώνει σήμερα τις συνέπειες της πόλωσης που προκάλεσε η επέλαση του αριστερίστικου λαϊκισμού και το τελευταίο που χρειάζεται είναι η διαιώνιση της πόλωσης. Ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει το προσόν της αμεσότητας στον λόγο του, γεγονός που εκτιμάται από τους πολίτες που βαρέθηκαν τον ξύλινο πολιτικό λόγο. Ξεπερνώντας όμως τα όρια της ευπρέπειας, δηλητηριάζει το δημόσιο διάλογο και εν τέλει κάνει κακό στην παράταξη της οποίας δεν πρέπει να ξεχνά ότι είναι αντιπρόεδρος.

Κατά γενική ομολογία ο Άδωνις υπήρξε ένας αποτελεσματικός υπουργός. Μπορεί να διαφωνούσε κανείς με τις επιλογές του, ωστόσο δεν θα μπει στο χρυσό βιβλίο των Υπουργών που απλώς αποτέλεσαν ντεκόρ στα υπουργικά γραφεία. Η δημόσια παρουσία του είναι ερειστική αλλά αυτή η επιλογή του, που είναι απεχθής για αρκετούς μετριοπαθείς πολίτες, αποτελεί το σήμα κατατεθέν του. Αυτό που “μαγεύει” μια άλλη μερίδα των πολιτών που έχουν συνηθίσει στους υψηλούς τόνους.

Η αλήθεια είναι ότι από την ημέρα που ορίστηκε αντιπρόεδρος της ΝΔ, ο Άδωνις “μαζεύτηκε”. Περιόρισε τα υπονοούμενα και τις προσωπικές επιθέσεις στα “απολύτως απαραίτητα” και βεβαίως σταμάτησε την καθημερινή εκπομπή του, στην οποία συνδύαζε τις πωλήσεις βιβλίων με το ύφος ιεροκήρυκα. Καθώς λέγεται μετά από παρέμβαση του ίδιου του προέδρου. Ίσως ο αντιπρόεδρος να μην αντιλαμβάνεται το πόσο δεσμεύουν την ίδια την παράταξη οι τοποθετήσεις του.

Ακόμη και αν κάποιος ταυτίζεται με την άποψή του Αντιπροέδρου σχετικά με “κλέφτες” που “τα παίρνουν”, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι είναι διαφορετικό πράγμα η συζήτηση που γίνεται σε ένα καφενείο από τις δηλώσεις προσώπων που βρίσκονται στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με άλλα λόγια πολλοί μπορούν στις ιδιωτικές συζητήσεις τους να υποστηρίζουν ότι θέλουν αλλά η τοποθέτηση του Αντιπροέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει όπως και να το κάνουμε διαφορετική βαρύτητα και σε μεγάλο βαθμό δεσμεύει το κόμμα.

Ίσως γι’ αυτό και η ΝΔ απέφυγε να σχολιάσει ή να δώσει συνέχεια στην υπόθεση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ευρισκόμενος στο Ισραήλ θα είχε σίγουρα σημαντικότερα πράγματα στο κεφάλι του από το να διαχειριστεί μια κόντρα που δεν τιμά την αστική παράταξη της οποίας ηγείται.

Ιδίως καθώς η Νέα Δημοκρατία υπέστη αήθη πόλεμο από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι τελευταίοι ήταν στην αντιπολίτευση. Χαρακτηρισμοί όπως γερμανοτσολιάδες ή προσκυνημένοι, αποτέλεσαν το βασικό αφήγημα του λαϊκισμού. Με δεδομένο ότι το προφίλ του νέου αρχηγού της ΝΔ απέχει παρασάγγας από αυτό του κλασικού λαϊκιστή πολιτικού, τέτοιες τοποθετήσεις μάλλον πρόβλημα του δημιουργούν.

Επιπλέον δίνουν πάσες στον ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορήσει τη ΝΔ ότι τσαλαβουτάει στη λάσπη έλλειψη επιχειρημάτων και επιπλέον να συνεχίσει το διάλογο σε αυτό το επίπεδο. Θα ήταν προφανώς καλύτερα αν ο Νίκος Παππάς απαντούσε με την ψυχρή έκφραση που χρησιμοποιούσε ο Κ. Σημίτης: “όποιος έχει στοιχεία, στον εισαγγελέα”. Δυστυχώς ο Υπουργός επικρατείας επέλεξε να αντιπαρατεθεί στο ίδιο επίπεδο με τον Άδωνι και να τον χαρακτηρίσει: “υπερήφανο φίλο του Παττακού”. Απέδωσε εν συνεχεία την επίθεση στην προσπάθειά της ΝΔ να υπερασπιστεί την ανομία, τη διαπλοκή και την ασυδοσία στο τηλεοπτικό τοπίο.

Δεν είναι βέβαιο αν τελικά ο Άδωνις νομίζει ότι κάτι κέρδισε από αυτή την αβάσιμη κατηγορία που εξαπέλυσε. Δεν είναι επίσης βέβαιο ότι η στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης (η οποία φέρεται να προηγείται με διαφορά στις δημοσκοπήσεις), εδράζεται στην στείρα πόλωση την οποία υπηρετεί ο Άδωνις με τις δηλώσεις του. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και πολλοί από τους ενεργούς πολιτικούς συνεχίζουν να μεταχειρίζονται τον διχασμό για να διατηρήσουν ζεστό το ενδιαφέρον των πολιτών. Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν πολίτες όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων που πωρώνονται με τέτοιες συμπεριφορές και τους στηρίζουν με λύσσα.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).