Στη Ζάμπια οι κατσίκες έγιναν η λύση για μια καλύτερη ζωή

Είναι ωραίο να βλέπεις τους ανθρώπους να γεμίζουν αισιοδοξία, καθώς βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους και μαζί τον τρόπο να βελτιώσουν τη ζωή τους. Θα μπορούσε αυτή να είναι μια παγκόσμια ευχή για τη νέα χρονιά. Και πώς μπορεί κάποιος να έχει τα εφόδια για μια καλύτερη ζωή; Η εκπαίδευση -αν και δεν είναι η μοναδική προϋπόθεση- παίζει καθοριστικό ρόλο στη διεκδίκηση αυτής!

Δυστυχώς, όμως, σε πολλά μέρη αυτού του κόσμου η πρόσβαση στην εκπαίδευση δεν είναι δεδομένη. Αντιθέτως, είναι πολυτέλεια. Ανάμεσα σε αυτά η Chikanda της Μπίκα, μία κοινότητα στη Ζάμπια, όπου στο σχολείο πήγαιναν τελικά μόνο τα παιδιά εκείνα που οι γονείς τους είχαν καταλάβει την αξία των γραμμάτων και παράλληλα είχαν την οικονομική δυνατότητα να τους αγοράσουν τα απαραίτητα, όπως βιβλία, τετράδια, τσάντες, σχολικές ποδιές κτλ. Τα υπόλοιπα παιδιά αργά ή γρήγορα έμεναν εκτός συστήματος εκπαίδευσης, εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν κορίτσια. Αν οι γονείς είχαν χρήματα για το σχολείο, προτιμούσαν να μάθει γράμματα το αγόρι, ενώ το κορίτσι μπορούσε να παντρευτεί και να αναλάβει τις δουλειές του σπιτιού και το μεγάλωμα των παιδιών. Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται σε εκατοντάδες άλλες κοινότητες, πόλεις, χώρες.

Η ΑctionAid έχοντας δράση στη κοινότητα Chikanda, εξήγησε στους κατοίκους της κοινότητας πόσο σημαντικό είναι να στέλνουν όλα τους τα παιδιά σχολείο ανεξαρτήτως φύλου κι ακούγοντας τους προβληματισμούς τους για την έλλειψη χρημάτων, σκέφτηκε μαζί με τους ντόπιους έναν τρόπο να αυξήσουν το εισόδημά τους.

Τη λύση θα την έδιναν οι κατσίκες!

Οι κάτοικοι χωρίστηκαν σε ομάδες και σε κάθε ομάδα δόθηκαν 4 κατσίκες κι 1 τράγος, υπό έναν απαράβατο όρο: μόλις οι κατσίκες γεννούσαν, οι ομάδες θα έπρεπε να δώσουν τα κατσικάκια στους συγχωριανούς τους, που θα δημιουργούσαν με τη σειρά τους νέες ομάδες.

Μέσα σε 2-3 χρόνια, η κάθε ομάδα βρέθηκε με 10-15 κατσίκες, από τις οποίες οι κάτοικοι έπαιρναν γάλα, αλλά και χρήματα από την πώλησή τους. Κάθε κατσίκα πιάνει γύρω στα 400 κουάτσα στην αγορά (σ.σ. 26 ευρώ) και με αυτά, οι γονείς όχι μόνο στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο, αλλά καλύπτουν διάφορες ανάγκες τους κι εξασφαλίζουν 3 γεύματα την ημέρα για όλη την οικογένεια.

Διόλου ευκαταφρόνητο σε μια χώρα όπου το 40% των παιδιών εκτιμάται ότι δεν αναπτύσσεται σωστά εξαιτίας του υποσιτισμού. Μέχρι στιγμής 150 οικογένειες έχουν ωφεληθεί από το πρόγραμμα με τις κατσίκες και ο αριθμός αυτός σιγά-σιγά αυξάνεται.

Ανάμεσα στους κατοίκους που έλαβαν κατσίκες ήταν και η Cecilia. Μια γυναίκα 40 ετών, την οποία ο άντρας της την είχε εγκαταλείψει και μεγάλωνε μόνη της τα 5 παιδιά της. Και παρόλο που οι κατσίκες συνεπάγονταν πολλή χειρωνακτική εργασία η Cecilia καθόλου δεν πτοήθηκε από αυτό. Ήξερε πως κάτι έπρεπε να κάνει για να συντηρήσει την οικογένειά της και οι κατσίκες έμοιαζαν μια λύση. Και πράγματι, τα κατάφερε.

«Το να μεγαλώνει μια γυναίκα μόνη της πέντε παιδιά δεν είναι εύκολο πράγμα. Εμείς για να ζήσουμε βασιζόμασταν στην καλή θέληση των γειτόνων, μόνη μου δεν τα έβγαζα πέρα. Με την υποστήριξη της ActionAid, μπόρεσα και παρακολούθησα διάφορα προγράμματα και σεμινάρια, μέχρι που έμαθα και για το πρόγραμμα με τις κατσίκες. Έτσι κατάφερα να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να τα στείλω σχολείο. Τον πρωτότοκό μου γιο τον έγραψα στο κολλέγιο τώρα. Τρεις κατσίκες να πουλήσω, καλύπτω τα έξοδα ολόκληρου του εξαμήνου. Και τα άλλα μου παιδιά, γιατί έχω άλλα 4, πάνε όλα σχολείο!», λέει χαρούμενη η Cecilia.

Τη χαρά της Cecilia συμμερίζεται και η 13χρονη κόρη της, η Precious: «Νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντί σας και χαίρομαι που η μητέρα μου πήρε μέρος στο πρόγραμμα με τις κατσίκες. Πριν δεν είχαμε ούτε να φάμε και η μητέρα μου δυσκολευόταν να με στείλει σχολείο» Κάπως έτσι, η Precious όχι μόνο πηγαίνει σήμερα σχολείο, αλλά δε χρειάζεται να δουλεύει, οπότε μπορεί και απολαμβάνει την ανεμελιά της ηλικίας της.

Διαβάστε περισσότερα για τη δράση της ActionAid εδώ.