Ο Βαρουφάκης αποκαλύπτεται: Τι πραγματικά έγινε στη Ρίγα. Η αλήθεια για τις ηχογραφήσεις

Τη δική του εκδοχή για τα όσα έγιναν στο Eurogroup της 24ης Απριλίου στη Ρίγα δίνει ο Γιάνης Βαρουφάκης, με ανάρτησή του την Κυριακή (24/05) στο προσωπικό του blog.

Ο υπουργός Οικονομικών αναφέρεται και στην περιβόητη ηχογράφηση της συνεδρίασης, την οποία αποκάλυψε ο ίδιος στο New York Times Magazine, υποστηρίζοντας ότι όντως κατέγραψε μέρος του Eurogroup και πιο συγκεκριμένα μόνο τις δικές του παρεμβάσεις και τοποθετήσεις που ήταν εκτός κειμένου, προκειμένου στη συνέχεια να ενημερώσει με κάθε λεπτομέρεια τον πρωθυπουργό.

Το πλήρες κείμενο του άρθρου έχει ως εξής:

“Ήταν 24η Απριλίου. Η συνεδρίαση του Eurogroup που λάμβανε χώρα εκείνη την ημέρα στη Λετονία είχε μεγάλη σημασία για την Ελλάδα. Ήταν η τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup πριν από τη λήξη της προθεσμίας (30  Απριλίου) που είχαμε συλλογικά αποφασίσει (στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου) για μια συμφωνία σχετικά με το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που η Ελλάδα θα εφαρμόσει ώστε να ξεκλειδώσει, έγκαιρα, το αδιέξοδο με τους πιστωτές μας.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup, η οποία κατέληξε σε διαφωνία, τα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να αναφέρουν «διαρροές» από την αίθουσα, παρουσιάζοντας στον κόσμο μια εξωφρενικά ψευδή εικόνα για το τι είχε ειπωθεί μέσα. Δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ψέματα και υπονοούμενα που αφορούν τόσο το τι οι συνάδελφοί μου, φέρεται να είπαν σε μένα και επίσης υποτιθέμενες απαντήσεις μου και την παρουσίαση μου της ελληνικής θέσης.

Οι ημέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν κυριαρχήθηκαν από αυτές τις ψεύτικες ιστορίες που σχεδόν όλοι (παρά τις σταθερές, χαμηλών τόνων, διαψεύσεις μου) θεωρούσαν ότι ήταν ακριβείς αναφορές. Το κοινό, σύμφωνα με την παραπληροφόρηση, πείστηκε ότι, κατά τη διάρκεια του Eurogroup της 24ης Απριλίου, οι συνάδελφοι υπουργοί μου με αποκαλούσαν με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς («τζογαδόρος”, “παίκτης”, “ερασιτέχνης” κλπ ήταν ορισμένες από τις προσβολές), ότι έχω χάσει την ψυχραιμία μου, και ότι, ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός αργότερα με έβαλε στο “περιθώριο” από τις διαπραγματεύσεις. (Αναφέρθηκε ακόμη ότι δεν θα παραστώ στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, ή ότι θα πρέπει να «εποπτεύομαι» από κάποια άλλη συνάδελφο.)

Φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω ήταν αλήθεια.

* Οι συνάδελφοι υπουργοί ποτέ δεν μου απευθύνθηκαν σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συλλογικούς, ευγενικούς, με σεβασμό όρους.

* Δεν έχασα την ψυχραιμία μου κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, ή σε οποιοδήποτε άλλο σημείο.

* Θα συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε με τους συναδέλφους υπουργούς των οικονομικών, ηγούμενος της ελληνικής πλευράς στο Eurogroup.

Μετά, ήρθε το δημοσίευμα στο New York Times Magazine, που έθεσε την πιθανότητα καταγραφής εκείνης της συνεδρίασης του Eurogroup. Ξαφνικά, οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που διέδιδαν τα ψέμματα και τα υπονοούμενα για τη συνάντηση της 24ης Απριλίου, άλλαξαν πλεύση. Χωρίς ίχνος απολογίας για το χείμαρρο αναληθειών που είχαν κυκλοφορήσει εναντίον για εβδομάδες, τώρα άρχισαν να με παρουσιάζουν ως «απάτη» που είχε «προδώσει» το απόρρητο του Eurogroup.

Σήμερα το πρωί αναφέρθηκαν στο θέμα, στην εκπομπή του Αντριου Μαρ στο BBC1. Δράττομαι της ευκαιρίας για να γράψω την αλήθεια και εδώ:

Οπως είπα στον Αντριου Μαρ, συχνά καταγράφω τις παρεμβάσεις μου και τις απαντήσεις μου στο κινητό μου τηλέφωνο, ιδιαίτερα όταν μιλώ εκτός κειμένου. Ο λόγος είναι φυσικά ώστε να μπορώ να ανακαλώ τις ακριβείς φράσεις μου και κατά συνέπεια να ενημερώσω τον πρωθυπουργό, το υπουργικό συμβούλιο, το κοινοβούλιο κτλ. για ό,τι ακριβώς είπα. Το ίδιο έκανα στη συνάντηση στη Ρίγα και μετά, πίσω στην Αθήνα, χρησιμοποίησα αυτή την καταγραφή για να ετοιμάσω την ενημέρωση των συναδέλφων μου.

Τις επόμενες ημέρες αντιστάθηκα στο χείμαρρο των ψεμάτων που έρεε για εβδομάδες ως εκτός ελέγχου υπόνομος. Απείχα από όλες τις προκλήσεις και αρνήθηκα να αποκαλύψω οτιδήποτε ειπώθηκε στη συνάντηση. Ούτε καν δημοσιοποίησα το κείμενο των δικών μου ομιλιών (πόσο μάλλον την εγγραφή).

Στους επικριτές μου λέω αυτό: Δεν είχατε καμία διαρροή από εμένα κατά τη διάρκεια ή μετά από κάποια συνάντησή μου. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν έχει σεβαστεί την εμπιστευτικότητα αυτών των συναντήσεων περισσότερο από εμένα. Ακόμη και τις ημέρες και εβδομάδες κατά τις οποίες προκλήθηκα από τα ψεύδη και τις προσωπικές επιθέσεις των ΜΜΕ που αφορούσαν αυτές τις συναντήσεις.

Στους Ευρωπαίους έχω να πω αυτό: Ισως είναι η ώρα να γίνουμε πιο σκεπτικοί για τη δημοσιογραφία στην οποία βασιζόμαστε ως πολίτες. Και ίσως θα έπρεπε να διευρύνουμε τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς στους οποίους λαμβάνονται αποφάσεις μνημειώδους σημασίας, εξ ονόματος των Ευρωπαίων πολιτών. Η μυστικότητα και ο αφελής Τύπος δεν αποτελεί καλό οιωνό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη”.