Πηγές της ΝΔ: Τα Syrizonomics του κ. Τσίπρα

«Ο πρώην πρωθυπουργός, αφού άλλαξε το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη τις βασικές παραδοχές της παγκόσμιας οικονομικής θεωρίας, την Κυριακή επιχείρησε να μας «αποδείξει» ότι έχουν ήδη μειωθεί τα πρωτογενή πλεονάσματα χωρίς μάλιστα να το καταλάβει κανένας. Ούτε καν ο πρώην υπουργός Οικονομικών, ο κ. Τσακαλώτος», αναφέρουν πηγές της Πειραιώς και προσθέτουν: «Αυτό που δεν κατάφεραν να λύσουν οι μεγάλοι δάσκαλοι της οικονομικής θεωρίας, όσοι έσπαγαν (ματαίως και επί αιώνες) το κεφάλι τους για να βρουν ένα τρόπο να ανακουφίσουν τον πλανήτη από τη φτώχεια, το έλυσε με μια απλή σκέψη ο Αλέξης Τσίπρας. Πρώτα αυξάνεις τους μισθούς και μετά έρχεται η ανάπτυξη.

Η ακριβής διατύπωση είναι η εξής: ‘Στο δικό μας μοντέλο δεν είναι η ανάπτυξη προϋπόθεση για την αύξηση των μισθών αλλά η αύξηση των μισθών προϋπόθεση για την ανάπτυξη’».

Οι ίδιες πηγές της ΝΔ σημειώνουν ότι η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν χώρες που δοκιμάστηκε το μοντέλο του πρώην πρωθυπουργού. «Τι συνέβη; Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε σε τέτοιο βαθμό, που εξαφανίστηκαν από τα καταστήματα οι βαλίτσες, καθώς οι κάτοικοι ήταν αναγκασμένοι να κουβαλούν με αυτές τα χαρτονομίσματα που χρειάζονταν για να αγοράσουν π.χ. ένα κουτί γάλα.

Για παράδειγμα, στη Ζιμπάμπουε ο πληθωρισμός έφτασε το 2008 στο 79.600.000.000% και οι τιμές διπλασιάζονταν με την πάροδο μόλις 24 ωρών. Δισεκατομμύρια, όμως, κρατούσαν στα χέρια τους οι Έλληνες και κατά την περίοδο της κατοχής. Αρκεί να επισκεφθεί κανείς το Νομισματικό Μουσείο για να δει τα χαρτονομίσματα. Το μεγαλύτερο σε ονομαστική, αλλά με μηδενική πραγματική αξία, ανερχόταν λίγο μετά την κατοχή σε 100 δισεκατομμύρια δραχμές. Ήταν πλούσιοι τότε οι Έλληνες και ‘κάλπαζε’ η ανάπτυξη;», προσθέτουν.

Επίσης συμπληρώνουν: «Κι αν η διεθνής οικονομική επιστήμη δέχτηκε το Σαββατοκύριακο μια τόσο ρηξικέλευθη ιδέα, ο πρώην πρωθυπουργός δεν έμεινε μόνο σε αυτήν. Ανέτρεψε τα δεδομένα και στο εσωτερικό: Στο ζήτημα των πρωτογενών πλεονασμάτων, ο κ. Τσίπρας είπε στη ΔΕΘ ότι είχε ενημερώσει ‘διεξοδικά’ τους Ευρωπαίους εταίρους για το ‘σχέδιό του’ για μείωση στο 2,5%. Αλλά φαίνεται ‘ξέχασε’ να το πει στον υπουργό του επί των Οικονομικών κ. Τσακαλώτο. Άφησε στο σκοτάδι και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Ρέγκλινγκ. Αλλά – αν είναι δυνατόν – και τον ευρωβουλευτή του κ. Παπαδημούλη, που ακόμη και στις 5/9/2019 ρωτούσε τον αρμόδιο Ευρωπαίο Επίτροπο κ. Μοσκοβισί πότε θα μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα …Δεν το ήξερε ούτε αυτός, ούτε ο Μοσκοβισί!

Αναφορικά με τις φορολογικές ελαφρύνσεις, ο κ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι ευνοούν τους λίγους. Δηλαδή, τα 4,9 εκατομμύρια ιδιοκτητών ακινήτων που είδαν μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ 30% είναι ‘λίγοι’. Όπως ‘λίγοι’ είναι για τον κ. Τσίπρα και εκατομμύρια φορολογούμενοι που θα δουν εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή 9% σε λιγότερο από τέσσερις μήνες από σήμερα. Ίσως να είναι και έτσι για όποιον νομίζει ότι τρεις φορές το 30 μας κάνει 100… Παράλογο; Άρα λογικό, στον κόσμο των Syrizonomics!».

Τσακαλώτος: Η κακία παλεύεται, η βλακεία όχι

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε-μέσω facebook, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος ανάρτησε τα εξής:

Non Paper της ΝΔ που εκδηλώνει την απέχθειά τους για τους μισθούς των εργαζομένων. The eyes are open, the mouth moves, but Mr Brain has long since departed, hasn’t he Percy? (Rowan Atkinson – Μαύρη Οχιά). Όπως έλεγε η γιαγιά μου στη Θεσσαλονίκη η κακία παλεύεται, η βλακεία όχι. Θα πρόσθετα το ίδιο ισχύει και για την άγνοια.

Από την δεκαετία του 1980 που ο George Akerlof και ο Joseph Stiglitz (και οι 2 νομπελίστες) γράφανε για τα efficiency wages ξέρουμε για ποιο λόγο μπορούν να λειτουργήσουν θετικά οι υψηλότεροι μισθοί στην πραγματική οικονομία. Όχι μόνο μακροοικονομικά αλλά κυρίως μικροοικονομικά, ως κίνητρο για τους εργαζόμενους και για τους εργοδότες να αυξήσουν την παραγωγικότητα με επενδύσεις.

Συστήνω στους οικονομολόγους της ΝΔ να διαβάσουν τη σχετική βιβλιογραφία που μπορούν να τη δουν στο τελευταίο βιβλίο του David Blanchflower (Not Working: Where Have All The Good Jobs Gone? , Princeton University Press, 2019) το οποίο αναλύει τη θεωρία και σύγχρονη εμπειρία στις οικονομίες του ΟΟΣΑ με στάσιμους μισθούς και άθλιες θέσεις εργασίας. Μάλλον δεν πρόλαβαν να το διαβάσουν ούτε στη Ζιμπάμπουε (στην οποία αναφέρεται η ΝΔ) ούτε στο Μοσχάτο. It’s never too late.