Κώστας Καζάκος: Από το “Κοντσέρτο για πολυβόλα” στον “Άνθρωπο με το γαρύφαλλο”

Ο μεγάλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Καζάκος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου, βυθίζοντας στη θλίψη τον χώρο του πολιτισμού.

Ακούραστος και συνεπής με τις αρχές του, ο Κώστας Καζάκος υπηρέτησε το καλλιτεχνικό αλλά και το κοινωνικό γίγνεσθαι με ήθος και συνέπεια. Σπούδασε στη θρυλική κινηματογραφική σχολή του Λυκούργου Σταυράκου, με δασκάλους μεταξύ άλλων τον Γρηγόρη Γρηγορίου και τον Κάρολο Κουν.

Εκτός από την πλούσια θεατρική του πορεία καθώς και την αξιομνημόνευτη πολιτική και συνδικαλιστική του δράση, πρωταγωνίστησε σε ταινίες του ελληνικού σινεμά που άφησαν το δικό τους στίγμα.

Η πρώτη του εμφάνιση στο σινεμά ήταν το 1956 στη σατιρική ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου “Η αρπαγή της Περσεφόνης”, σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη.

Ακολούθησαν ταινίες, όπως: η “Ηλέκτρα” (1962), η “Κοινωνία Ώρα Μηδέν” (1966), “Το μπλόκο” του Άδωνι Κύρου (1965), “Το παρελθόν μιας γυναίκας” (1968) του Γιάννη Δαλιανίδη, “Η λεωφόρος του μίσους” (1968) και “Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα” (1969) του Νίκου Φώσκολου, “Μια γυναίκα στην Αντίσταση” (1970) του Ντίνου Δημόπουλου, “Λυσιστράτη” (1972) του Γιώργου Ζερβουλάκου, “Ιφιγένεια” (1977) του Μιχάλη Κακογιάννη, “Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο” (1980) του Νίκου Τζήμα, “Ο δραπέτης” (1991) του Λευτέρη Ξανθόπουλου και άλλες.

Η ταινία-σταθμός στη ζωή του – και τεράστια επιτυχία της εποχής – ήταν το πολεμικό δράμα του Ντίνου Δημόπουλου σε σενάριο Νίκου Φώσκολου “Κοντσέρτο για πολυβόλα” (1967), όπου στα γυρίσματα γνώρισε, ερωτεύτηκε και τελικά παντρεύτηκε την συμπρωταγωνίστρια του Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον γνωστό ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο.

Η ταινία απέσπασε δύο κρατικά βραβεία από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου: Βραβείο Σκηνοθεσίας για τον Νίκο Φώσκολο και Βραβείο Ερμηνείας για τον Κώστα Καζάκο. Η ιδέα του σεναρίου χρησιμοποιήθηκε λίγα χρόνια αργότερα από τον Νίκο Φώσκολο στο σήριαλ “Άγνωστος Πόλεμος” που γνώρισε μεγάλη επιτυχία.

Ας θυμηθούμε τον “γίγαντα” Κώστα Καζάκο μέσα από τις εμβληματικές ταινίες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο.

Κοντσέρτο Για Πολυβόλα (1967)

Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 27 Φεβρουαρίου 1967. Κόβοντας 427.698 εισιτήρια, κατατάχθηκε 8η ανάμεσα σε 117 ταινίες της ίδιας σεζόν. Στα γυρίσματα της ταινίας, κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι, ξεκίνησε το ειδύλλιο Καζάκου – Καρέζη, το οποίο οδήγησε στον γάμο τους.

Οι Σφαίρες Δεν Γυρίζουν Πίσω (1967)

Οι: Κώστας Καζάκος, Άγγελος Αντωνόπουλος, Μέμα Σταθοπούλου, Σπύρος Καλογήρου, Μπέτυ Αρβανίτη, κ.αλ. σε ένα δράμα γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Νίκο Φώσκολο για τη Finos Film.

Αγάπη Και Αίμα (1968)

Το αβυσσαλέο μίσος που υπάρχει ανάμεσα σε δύο οικογένειες μεγαλοτσιφλικάδων στην Ελλάδα της υπαίθρου, μεταδίδεται ακόμα και στο φυσικό τους περιβάλλον. Ό,τι διαβαίνει το ποτάμι που χωρίζει τα κτήματά τους, είτε είναι ζώο, είτε άνθρωπος, πεθαίνει.

Τα παιδιά όμως των δύο οικογενειών γνωρίζονται και ερωτεύονται, όμως οι οικογένειες τους θα κάνουν ό,τι μπορούν για να διακόψουν αυτή τη σχέση, θυσιάζοντας ακόμα και τα ίδια τα παιδιά τους. Πρόκειται για μια ακόμη εκδοχή της ιστορίας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Η ταινία προσπαθεί να μιμηθεί το στiλ, την ατμόσφαιρα και τη δράση των γουέστερν.

Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1969)

Με τους: Μάρθα Καραγιάννη, Κώστα Καζάκο, Μάρθα Βούρτση, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νόρα Βαλσάμη, Νίκο Γαλανό, Ελένη Κριτή, Σπύρο Καλογήρου, Σωτήρη Μουστάκα καλ. Η Μάρθα Καραγιάννη υποδύεται την τραγουδίστρια Πέρσα, στον μοναδικό δραματικό της ρόλο στο σινεμά, ερμηνεύοντας το “Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι” του Μίμη Πλέσσα με τη φωνή της Δ. Σταυρουλάκη.

Πανικός (1969)

Με τους: Κώστα Καζάκο, Άγγελο Αντωνόπουλο, Σοφία Ρούμπου, Σπύρο Καλογήρου, Νίκο Γαλανό καλ. Η ταινία κέρδισε το βραβείο καλύτερης μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1969 (Κώστας Καπνίσης).

Εν Ονόματι Του Νόμου (1970)

Η ταινία αποτελεί ένα δυνατό κοινωνικό δράμα, με τη χαρακτηριστική μαεστρία του Νίκου Φώσκολου, η οποία περιλαμβάνει κοινωνικές καταγγελίες, μεγαλόστομες ατάκες, αλλά και ατμόσφαιρα φιλμ νουάρ. Η Μαίρη Χρονοπούλου και ο Κώστας Καζάκος αποτελούσαν τους αγαπημένους πρωταγωνιστές του Νίκου Φώσκολου.

“Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο” (1980) του Νίκου Τζήμα

Τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο Νίκος Τζίμας, ενώ ο ίδιος έγραψε και το σενάριο, μαζί με τον δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας, Πότη Παρασκευόπουλο. Το σενάριο είναι βασισμένο στις τελευταίες μέρες του Νίκου Μπελογιάννη. Η ταινία προκάλεσε αίσθηση όταν κυκλοφόρησε και βραβεύθηκε από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφων Αθήνας, αλλά και από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας, με ειδικό βραβείο.

“Ο δραπέτης” (1991) του Λευτέρη Ξανθόπουλου

Ο “Δραπέτης” του Λευτέρη Ξανθόπουλου ήταν η επίσημη συμμετοχή στο 44ο Φεστιβάλ των Καννών το 1991 στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών, ενώ απέσπασε το Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (Γιώργος Νινιός), Βραβείο Φωτογραφίας και Βραβείο Μουσικής στο 32ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1991 και το Κρατικό Βραβείο Ποιότητας ΥΠ.ΠΟ. 1992.

1866 – Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ

Στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ “1866” , διαγράφεται η ιστορική πορεία της Κρήτης από το 1855 μέχρι και την απελευθέρωση της από το Τουρκικό ζυγό και την Ένωση της με την Ελλάδα, με κύριο άξονα την συγκλονιστική Επανάσταση του 1866 και κεντρικούς χαρακτήρες τον Γενικό αρχηγό Κυδωνίας, Γιάννη Χατζημιχάλη και τον ανιψιό του Αντώνη. Ο Κώστας Καζάκος στο ρόλο του Χατζημιχάλη Γιάνναρη.

Με πληροφορίες από finosfilm.com

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις