Το Ανώτατο Δικαστήριο στην Ουάσιγκτον. Εκεί που δικάζονται οι σημαντικές υποθέσεις. AP

ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ INTERNET

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ θα ασχοληθεί την Τρίτη 21/2 και την Τετάρτη 22/2 με δυο υποθέσεις που αφορούν την ευθύνη των πλατφορμών για υλικό που δημοσιεύουμε οι χρήστες στις υπηρεσίες τους.

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ έχει τη δυνατότητα να περιορίσει ή ακόμα και να εξαφανίσει τον πρώτο νόμο που εμφανίστηκε ποτέ και αφορούσε το Internet και ‘στήριζε’ τους τεχνολογικούς κολοσσούς, από τις πρώτες ημέρες του διαδικτύου στη ζωή μας: το Section 230.

Παρεμπιπτόντως, ανάλογες νομοθεσίες υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αυστραλία. Οπότε όσα συμβούν τις προσεχείς ώρες στην άλλη ακτή του Ατλαντικού μας αφορούν όλους.

Επί της ουσίας, Ανώτατοι Δικαστές των ΗΠΑ μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που χρησιμοποιούμε γενικά, το διαδίκτυο.

Βλέπεις, η όποια αλλαγή στο νόμο που κατά τους New York Times επέτρεψε σε πλατφόρμες να γίνουν “πολιτιστικά και εμπορικά μεγαθήρια” και λειτουργεί ως “νομική ασπίδα”, προστατεύοντας τες από την ευθύνη για το περιεχόμενο που δημοσιεύουν οι χρήστες, μπορεί να δυσκολέψει τις εταιρείες να χρησιμοποιούν αλγόριθμους για να προτείνουν οποιοδήποτε περιεχόμενο: από τραγούδια σε σχετικές εφαρμογές έως αντικείμενα από μικρές επιχειρήσεις σε πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου.

Kατά την Washington Post “η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις τόσο για το διαδίκτυο -όπως το γνωρίζουμε-, όσο και για τους τεχνολογικούς γίγαντες που το κυριαρχούν”.

Φαίνεται δύσκολο έως απίθανο;

Ας κάνουμε λίγη υπομονή και ας δούμε τι έχει προηγηθεί που δείχνει πως δεν αποκλείονται οι αλλαγές. Για παράδειγμα, είναι κάτι που θέλουν και οι Συντηρητικοί και οι Φιλελεύθεροι.

Επίσης, ιδού τι σχολίασε η Halimah DeLaine Prado, γενική σύμβουλος της Google: “Η απόφαση του δικαστηρίου θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο”.

Η οικογένεια θύματος του Μπατακλάν που αμφισβητεί το ‘απεταξάμην’

To Σεπτέμβριο του 2021 είχαν ξεκινήσει στο Παρίσι οι διαδικασίες της μεγαλύτερης δίκης στην ιστορία της μεταπολεμικής Γαλλίας που έχει απασχολήσει ποινικό δικαστήριο: ήταν για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου του 2015, που πέρασαν στην ιστορία ως ‘επίθεση στο Μπατακλάν’.

Εκατόν τριάντα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 400 τραυματίστηκαν, με το μοναδικό εν ζωή μέλος της 20μελους ομάδας των τρομοκρατών (το Ισλαμικό Κράτος είχε αναλάβει την ευθύνη), Salah Abdeslam να καταδικάζεται σε ισόβια, τον Ιούνιο του 2022.

Μεταξύ των θυμάτων ήταν η Nohemi Gonzalez, τελειόφοιτη του California State University που βρισκόταν στο Παρίσι μέσω του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών. Δολοφονήθηκε μαζί με άλλους 19 ανθρώπους σε ένα μπιστρό, όπου έτρωγε με φίλους της.

Το όνομα της είναι στο επίκεντρο υπόθεσης που πρόκειται να συζητηθεί την Τρίτη 21/2 ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου. Εναγόμενος είναι η Google.

Ένα χρόνο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα, η οικογένεια της Nohemi μήνυσε την Google και άλλους τεχνολογικούς κολοσσούς. Όπως αναφέρουν αμερικανικά μέσα, τους κατηγορεί πως διαδίδουν περιεχόμενο που ώθησε χρήστες να γίνουν τρομοκράτες -και ως εκ τούτου είναι νομικά υπεύθυνοι για το δράμα της οικογενείας.

Οι δικηγόροι που εκπροσωπούν τους Gonzalez υποστηρίζουν πως το YouTube -που ανήκει στη Google- παραβίασε τον αντιτρομοκρατικό νόμο των ΗΠΑ “επιτρέποντας στο ISIS:

  1. να ενισχύσει τα μηνύματά του, κατευθύνοντας τους χρήστες σε τρομοκρατικό περιεχόμενο,
  2. να στρατολογεί μέλη μέσω υλικού που μοιράζεται στην πλατφόρμα και
  3. να ενσταλάξει τελικά φόβο μέσα από επιθέσεις όπως αυτή που σκότωσε την Gonzalez”.

Η καταγγελία αναφέρει και ότι το YouTube, βγάζοντας έσοδα από διαφημίσεις μέσω προτεινόμενου περιεχομένου, επωφελήθηκε ουσιαστικά από το γεγονός ότι φιλοξενεί τρομοκρατικό περιεχόμενο.

Section 230: Οι 26 λέξεις που δημιούργησαν το Internet

Το Section 230 του Νόμου για την ευπρέπεια των επικοινωνιών ψηφίστηκε τις πρώτες ημέρες ‘ύπαρξης’ του Ιnternet, το 1996.

Όλα ξεκίνησαν από τον James Exon, Γερουσιαστή της Νεμπράσκα, ο οποίος είχε εμφανίσει στη Γερουσία έναν τεράστιο φάκελο με “τον εκ των πιο σκληρών και διεστραμμένων τύπων πορνογραφίας” που είχε βρει στο διαδίκτυο “και το μολύνουν”.

Παρεμπιπτόντως, υπήρχε πρόχειρη και η πρώτη απόφαση δικαστηρίου (της Νέας Υόρκης) που είχε καταδικάσει εταιρία ως υπεύθυνη για συκοφαντία, για σχόλιο που είχε ‘ποστάρει’ χρήστης της.

Οι δικαστές είχαν τονίσει πως η εταιρία έφταιγε, γιατί μπορούσε να ελέγξει το περιεχόμενο “αν α) είχε οδηγίες για το περιεχόμενο που επιτρέπεται να αναρτούν οι χρήστες, β) αν έλεγχε τυχόν παραβατικότητα και επέβαλε κυρώσεις και γ) αν είχε φτιάξει πρόγραμμα ικανό να αναγνωρίζει και να απομακρύνει την ‘επιθετική’ γλώσσα”.

Αυτό σήμαινε πως οι πάροχοι θα έπρεπε να ζουν υπό διαρκή απειλή στα επόμενα χρόνια της ζωής τους.

Ο Exon τους απάλλαξε από αυτό το άγχος. Πώς; Με το νομοσχέδιο του που όπως επαναλάμβανε ‘είναι αναγκαίο για την καταπολέμηση της διακίνησης πορνογραφίας’. Έγινε τροποποίηση στο νόμο για τις τηλεπικοινωνίες, με το όνομα Decency Act (νόμο περί αξιοπρέπειας).

Το Section 230 έγινε γνωστό ως “οι 26 λέξεις που δημιούργησαν το Internet”.

Δομήθηκε πάνω στην ασυλία που προσφέρθηκε στους providers και τους χρήστες “διαδραστικής υπηρεσίας υπολογιστών”.

Έκτοτε όλα λειτουργούν βάσει του “’ουδείς πάροχος ή χρήστης διαδραστικής υπηρεσίας υπολογιστή θα αντιμετωπίζεται ως ο εκδότης ή ο εκφωνητής της πληροφορίας που παρέχει από άλλον πάροχο περιεχομένου πληροφοριών’.

Ο εκ των συντακτών του νόμου και μέλος του Κογκρέσου που τον πέρας (στις 8/2 του 1996), Ron Wyden παρουσίασε το έργο του ως εξής:

Ονομάζουμε την πρόταση μας ‘το ξίφος και η ασπίδα’. Το ξίφος παραπέμπει στη δυνατότητα να απομακρύνονται από το Internet τα φρικτά πράγματα και η ασπίδα την προστασία από επιπόλαιες αγωγές.

Όπως θα έχεις διαπιστώσει, το πορνογραφικό υλικό παραμένει μέχρι σήμερα ανεξέλεγκτο. Το Άρθρο 230 όμως, ζει και βασιλεύει.

Γιατί;

Ακόμα θεωρείται από πολλούς ως ο νόμος που προστατεύει την ελευθερία του λόγου στο διαδίκτυο, ενώ αποδεδειγμένα προστατεύει τη βιομηχανία η αξίας της οποίας έχει ξεπεράσει το 1.000.000.000.000 δολ.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις “για παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων, υλικό που σχετίζεται με τη σεξουαλική εργασία και παραβιάσεις του ομοσπονδιακού ποινικού δικαίου”, όπως τονίζει το Verge.

O Τραμπ επεδίωξε να εξαφανίσει το Section 230

Το Μάιο του 2020 ο Donald Trump είχε προσπαθήσει να αλλάξει το Άρθρο 230. Για την ακρίβεια, είχε δώσει την εντολή στις ρυθμιστικές αρχές να τον επαναπροσδιορίσουν περισσότερο ‘στενά’, παρακάμπτοντας την εξουσία του Κογκρέσου και των δικαστηρίων.

Ώθησε και τις υπηρεσίες να συλλέξουν καταγγελίες για πολιτική προκατάληψη που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την ανάκληση της νομικής προστασίας των ιστότοπων.

Μετά την εκλογή του Joe Biden, επιχείρησε την πλήρη κατάργηση “του νόμου που προστατεύει τα social media”, υπό την απειλή άσκησης βέτο στην έγκριση των ετήσιων δαπανών για την άμυνα.

Ντόναλντ Τραμπ ap

Ο Biden επίσης, επιδίωξε την πλήρη ανάκληση του Άρθρου 230. Έκτοτε όμως, δεν υπήρξε συγκεκριμένη ατζέντα.

Από το 1996 μέχρι σήμερα έχει γίνει μια τροποποίηση.

Ήταν η FOSTA (Fight Online Sex Trafficking Act), νόμος για την καταπολέμηση της σεξουαλικής εμπορίας μέσω διαδικτύου που μειώνει τη νομική προστασία των διαδικτυακών πλατφορμών.

Ως εκ τούτου, το Άρθρο 230 δεν ισχύει για αστικές και ποινικές κατηγορίες για σεξουαλική εμπορία ή για συμπεριφορά που “προωθεί ή διευκολύνει την πορνεία”. Ο κανόνας ισχύει αναδρομικά για ιστότοπους που τον παραβιάζουν.

Ο οργανισμός που δεν σταματά να προσπαθεί να αλλάξει τα δεδομένα

Οι γονείς της Nohemi συμφώνησαν να εξουσιοδοτήσουν τον μη κερδοσκοπικό ισραηλινό οργανισμό Shurat HaDin (η μετάφραση είναι ‘το γράμμα του νόμου’ και στόχος “η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η προώθηση των πολιτικών δικαιωμάτων, μέσω έρευνας, εκπαίδευσης και δικαστικής αγωγής”) που έχει πολυετή εμπειρία σε μηνύσεις εναντίον εταιριών τεχνολογίας για “φιλοξενία προπαγάνδας και μηνύματα στρατολόγησης από τρομοκρατικούς και στρατιωτικούς οργανισμούς”.

Πολλές νίκες δεν έχει σε αυτούς τους δικαστικούς αγώνες. Αλλά δεν πτοείται.

Η Google υποστηρίζει ότι η υπόθεση είναι αβάσιμη, επειδή ο νόμος προστατεύει τις εταιρείες του διαδικτύου από την ευθύνη για περιεχόμενο που δημοσιεύουν οι χρήστες τους (βλ. Section 230).

O πατέρας της Nohemi, Reynaldo Gonzalez στην κηδεία της κόρης του. Genaro Molina/Los Angeles Times via AP, Pool, File

Τα κατώτερα δικαστήρια τάχθηκαν στο πλευρό της, ωστόσο η οικογένεια της Gonzalez άσκησε έφεση και τον Οκτώβριο το Ανώτατο Δικαστήριο συμφώνησε να εκδικάσει την υπόθεση.

Και σήμερα είναι αυτή η μέρα.

Η υπόθεση Gonzalez vs Google έχει στο επίκεντρο τις εξατομικευμένες προτάσεις που βασίζονται σε αλγόριθμους και το αν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Section 230.

Ποια είναι η υπόθεση της Τετάρτης 22/2

Η υπόθεση Twitter vs Taamneh που θα απασχολήσει την Τετάρτη 22/2 το Ανώτατο Δικαστήριο, θα ‘αποφασίσει’ αν η πλατφόρμα έχει συμβάλει στην τρομοκρατία. “Πατά” στην επίθεση του μέλους του ISIS, Abdulkadir Masharipov στο κλαμπ Reina της Κωνσταντινούπολης, την Πρωτοχρονιά του 2017.

Σκότωσε 39 ανθρώπους και τραυμάτισε 69. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Ιορδανός Nawras Alassaf που ήταν σε ταξίδι αναψυής με τη σύζυγο του. Τη μήνυση εναντίον του Twitter, του Facebook και του YouTube, την κατέθεσαν συγγενείς του Masharipov.

Το Twitter διώκεται για βοήθεια και υποβοήθηση του ISIS, καθώς απέτυχε να αφαιρέσει τρομοκρατικό περιεχόμενο και έτσι το προώθησε.

Οι δικαστές θα κάνουν focus στη δυνατότητα εφαρμογής και το πεδίο εφαρμογής του νόμου κατά της τρομοκρατίας και του νόμου Justice Against Sponsors of Terrorism Act (JASTA), που επιτρέπει στα θύματα της τρομοκρατίας να ασκούν αξιώσεις κύριας και δευτερεύουσας ευθύνης, έναντι οποιασδήποτε οντότητας που βοήθησε σε μια πράξη της τρομοκρατίας.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα