Τα Rafale (μας) και η Ουκρανία

Προκαλεί – αν μη τι άλλο- εντύπωση η σύνδεση που έκανε χθες ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ανάμεσα στην κρίση στην Ουκρανία και το νομοσχέδιο για τα 24 Rafale και τις φρεγάτες Belharra που ψηφίζεται σήμερα.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είπε πως τα εξοπλιστικά αυτά προγράμματα πραγματοποιούνται σε εποχές με «γεωπολιτικές αβεβαιότητες, που εκδηλώνονται κοντά μας». Ενώ αναφέρθηκε στο «υπαρκτό ενδεχόμενο» να έχουμε «πόλεμο σε ευρωπαϊκό έδαφος».

Με λίγα λόγια φαίνεται πως η κυβέρνηση σκοπεύει να αξιοποιήσει τα γεγονότα στην Ουκρανία ως ένα ακόμη επιχείρημα για την επιλογή της να νομοθετήσει την συγκεκριμένη αγορά. Αυτή που θα κοστίσει 4.5 δις ευρώ στον φορολογούμενο και το μεγαλύτερο μέρος της θα πρέπει να έχει αποπληρωθεί μέσα στην επόμενη 3ετία.

Είναι πολύ πιθανό ο υπουργός Άμυνας να ετοίμασε το έδαφος για την …θριαμβευτική ομιλία που εικάζεται ότι θα κάνει σήμερα ο πρωθυπουργός στην Βουλή. Αφού ως γνωστόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εντάξει τα γαλλικά Raphale, εκτός από την Πολεμική Αεροπορία, και στην επικοινωνιακή στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας. Τα θυμάστε άλλωστε να πετάνε πάνω από την Ακρόπολη.

Άραγε στην κυβέρνηση ανησυχούν τόσο πολύ για την Ουκρανική κρίση ώστε να επικαλούνται την ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων; Ίσως τότε θα πρέπει να αναλογιστούν ότι υπήρχαν και πιο …φθηνές λύσεις.

Όπως για παράδειγμα μια διαβεβαίωση ότι οι ΝΑΤΟϊκές εγκαταστάσεις της Αλεξανδρούπολης δεν θα εμπλακούν σε αυτή την ιστορία. Γιατί όχι και μια πολιτική καλύτερων ισορροπιών ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία. Δεν είναι ξένο κάτι τέτοιο για την Ν.Δ μια και αυτή την στάση είχε υιοθετήσει επιτυχημένα μια παλιότερη κυβέρνηση της, αυτή του Κώστα Καραμανλή.

Φαίνεται όμως τέτοια πράγματα είναι ασύμβατα με τις αντιλήψεις του Μεγάρου Μαξίμου. Αυτών που συνίστανται στις δεσμεύσεις για συνδρομή στις γαλλικές ένοπλες δυνάμεις εάν επιχειρήσουν στις χώρες του Σάχελ ή στην υπογραφή της ελληνο-αμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις σε χρόνο ρεκόρ και δίχως πολλά-πολλά.

Φυσικά τα γαλλικά αεροσκάφη και οι φρεγάτες πρωτίστως καλούνται να ενισχύσουν την αποτρεπτική δύναμη της Ελλάδας, έναντι της Τουρκίας. Αν και κατά πάσα πιθανότητα αυτό που θα καταφέρουν να «ενισχύσουν» είναι μια ακόμη κούρσα δαπανηρών εξοπλισμών ανάμεσα στις δύο χώρες.

Ας επιστρέψουμε στην Ουκρανία όμως: Οι πιο ψύχραιμες αναλύσεις λένε ότι η εμπόλεμη κλιμάκωση στην περιοχή τελικά θα αποφευχθεί. Ακόμη και την τελευταία στιγμή.

Σε αυτή την περίπτωση η τελευταία καταγραμμένη σύρραξη σε ευρωπαϊκό έδαφος θα παραμείνει η εισβολή στην Κύπρο το 1974. Μια σύγκρουση ανάμεσα σε χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, εξοπλισμένες από την συμμαχία.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις