Μετά το ηχηρό ράπισμα…

Το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι διπλό. Η ΝΔ επανέρχεται σε τροχιά εξουσίας μετά την διπλή ήττα του 2015. Και ο  ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την μοίρα όλων των μνημονιακών  κομμάτων, που ηττώνται στις πρώτες εκλογές μετά την κυβερνητική τους θητεία.

Πώς εξηγείται το αποτέλεσμα αυτό; Αξιζε η ΝΔ την επιβράβευση της κάλπης, αφού είναι ένα από τα δύο κόμματα(το άλλο είναι το ΠΑΣΟΚ) που οδήγησε στην κρίση και στη χρεοκοπία; Το εκλογικό σώμα απάντησε «ναι». Αλλά αυτό «ναι» δεν ήταν τόσο επιβράβευση της ΝΔ όσο αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι συμβαίνει στις εκλογές. Οι ψηφοφόροι επιλέγουν να τιμωρήσουν τα κυβερνητικά κόμματα, όταν κρίνουν ότι δεν έχουν κάτι περαιτέρω να δώσουν. Και αδιαφορούν για το γεγονός ότι έτσι επιβραβεύουν ένα κόμμα με παλιές αμαρτίες. Ισως γιατί, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, έκριναν ότι και αυτός έχει πλέον φορτωθεί με αρκετές «αμαρτίες».

Ορισμένες από τις αιτίες της μεγάλης ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι:

1. Η οικονομική πολιτική του  προστάτευσε μεν τους πιο αδύνατους, αλλά όχι και τα μεσαία στρώματα, που είδαν επιβάρυνση της προσωπικής οικονομικής κατάστασης των μελών τους.

2. Αν αληθεύει το εύρημα των exit polls ότι στις νεότερες ηλικίες ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την πρώτη θέση, την οποία κατέκτησε και με διαφορά το 2015, το συμπέρασμα είναι ότι οι νεότεροι ψηφοφόροι δεν είχαν πλέον άλλες προσδοκίες από την παρούσα κυβέρνηση.

3. Τα αυξημένα ποσοστά υποχώρησης του ΣΥΡΙΖΑ στη Βόρεια Ελλάδα φανερώνουν ότι σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος δεν κατανοεί και δεν αποδέχεται ακόμα και καταφανώς σωστές λύσεις προβλημάτων, όπως ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Και αυτό καταδεικνύει το μέγεθος των δυσκολιών που θα βρει μπροστά της η όποια επόμενη κυβέρνηση, αν θελήσει να δώσει αντιδημοφιλείς λύσεις σε προβλήματα.

4. Οι συμπεριφορές προσώπων που ξέφυγαν από τα ηθικά όρια, τα οποία περίμενε μερίδα του εκλογικού σώματος, έστω μικρή, της Αριστεράς. Οι διακοπές του Αλέξη Τσίπρα στο κότερο και οι συχνά ανοίκειες εμφανίσεις του Παύλου Πολάκη δεν έγιναν αποδεκτές από αυτό το κομμάτι των πολιτών. 

 Η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι το εκλογικό σώμα δεν αλλάζει τις αποφάσεις του σε διάστημα ενός μήνα. Ετσι, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου μοιάζει προδιαγεγραμμένη, με πιθανότερη εξέλιξη ακόμα και την αυτοδυναμία της ΝΔ. Όμως, ο  ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγραφεί πλέον ως ο άλλος μεγάλος πόλος του πολιτικού συστήματος. Το Κίνημα Αλλαγής, ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, αποδείχθηκε αδύναμο να του αμφισβητήσει αυτόν τον ρόλο στην ευνοϊκότερη γι’ αυτό συγκυρία, δηλαδή σε ευρωεκλογές που παραδοσιακά ευνοούν τα μικρά  κόμματα. Παρά την τρίτη θέση που κατέκτησε, δεν κατάφερε να ξεπεράσει κάν το 8% των ευρωεκλογών του 2014.

  Τώρα θα φανεί αν ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ είναι σε θέση να διαχειριστούν την αποτυχία τους, όπως διαχειρίστηκαν τις επιτυχίες  τους το 2012 και το 2015. Το χαστούκι για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν γερό και ηχηρό. Μπορεί να αποδειχθεί  και ευεργετικό, αν τους ταρακουνήσει, ενώ μια πιο ήπια ήττα ίσως να τους οδηγούσε σε εφησυχασμό. Καλύτερα να ξέρεις τι έχεις πάθει παρά να νομίζεις ότι κάτι άλλο συμβαίνει.

 Τώρα θα φανεί αν ο  Τσίπρας και οι συν αυτώ είναι σε θέση να διαχειριστούν την αποτυχία τους, όπως διαχειρίστηκαν τις επιτυχίες  τους το 2012 και το 2015.

Με  άλλα λόγια θα φανεί αν μπορούν να επιβεβαιώσουν αυτό που  είχε πει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Η επιτυχία δεν είναι οριστική, η αποτυχία δεν είναι μοιραία. Αυτό που μετράει είναι το κουράγιο να συνεχίζεις».