Novartis: Οι ισχυρισμοί Μανιαδάκη στο δικαστικό συμβούλιο

Στην αντίκρουση των επιχειρημάτων που τον θέλουν ύποπτο φυγής προχώρησε ο Νίκος Μανιαδάκης, μέσω του υπομνήματος που κατέθεσε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, λίγο πριν εκείνο επικυρώσει τελικά την εισαγγελική διάταξη της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα σε βάρος του.

Ο πρώην προστατευόμενος μάρτυρας που πλέον είναι κατηγορούμενος για σκέλος της υπόθεσης Novartis, στο έγγραφό του προς το δικαστικό συμβούλιο επισημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ήθελε να διαφύγει στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, τονίζει:

-Για το ότι δεν επιθυμούσε πλέον να φυλάσσεται από αστυνομικούς, αν και είχε την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος: «θεωρούσα υπερβολικό το ως άνω μέτρο προστασίας, εφόσον δεν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής ή της σωματικής μου ακεραιότητας».

-Για το ότι δεν είχε ενημερώσει πως επρόκειτο να μετακομίσει μόνιμα στην Ισπανία, με αποτέλεσμα να κρατηθεί λίγο πριν επιβιβαστεί μαζί με την οικογένειά του στο αεροπλάνο: «ενημέρωσα προφορικά το Τμήμα Προστασίας Μαρτύρων, όπως άλλωστε συνήθιζα να πράττω και στο παρελθόν σε αντίστοιχα ταξίδια μου. Η ενημέρωση για τα επικείμενα ταξίδια μου στο εξωτερικό γινόταν πάντα προφορικά, χωρίς να έχω προβεί ποτέ σε έγγραφη ενημέρωση της υπηρεσίας. Αξίζει να αναφερθεί δε ότι από τότε που έλαβα την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα αλλά και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, έχω πραγματοποιήσει πάνω από 60 ταξίδια στο εξωτερικό για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, για τα οποία ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα».

Παράλληλα, εξηγεί ότι «κατά το χρόνο όπου εμποδίστηκε η είσοδός μου στο αεροπλάνο αναχώρησης αλλά και στον προγενέστερο αυτής χρόνο όπου έπραξα τις δήθεν προπαρασκευαστικές για την φυγή μου ενέργειες όπως αναφέρεται στην προσβαλλομένη διάταξη, διατηρούσα την ιδιότητα τόσο του προστατευόμενου μάρτυρα όσο και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Η διττή αυτή ιδιότητα όμως δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ελεύθερη μετάβασή μου στο εξωτερικό όπως άλλωστε ορίζεται εναργώς και στο α.2 Ν. 2475/1920» και καταλήγεις, λέγοντας: «συνεπώς οιεσδήποτε ενέργειές μου πριν την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος μου δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες φυγής μου καθότι δεν είχα λάβει την ιδιότητα του κατηγορουμένου κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αλλά ούτε καν αυτό του υπόπτου».

Σύμφωνα με το Νίκο Μαναδάκη, δεν έχει υπάρξει ανάκληση της πράξης με την οποία χαρακτηρίστηκε μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος, καθώς απαιτείται απαραίτητα η προηγούμενη έγκριση του Αντεισαγγελέα του Α.Π που εποπτεύει και συντονίζει το έργο των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς. «Στην περίπτωσή μου, η μοναδική εισαγγελική διάταξη που ανακλήθηκε ήταν αυτή η οποία με καθιστούσε «προστατευόμενο μάρτυρα» ( υπ’ αριθμ. 13/2017), όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη διάταξη, ενώ ουδέποτε ανακλήθηκε η υπ’ αριθμ. 3/2018 διάταξη, η οποία με καθιστούσε «μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος» για την οποία μάλιστα απαιτείται απαραίτητα η προηγούμενη έγκριση του Αντεισαγγελέα του Α.Π που εποπτεύει και συντονίζει το έργο των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Προσθέτει επίσης, ότι η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος του αποδόθηκε μεταγενέστερα από την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα και μεταγενέστερα από τις καταθέσεις του προστατευόμενου μάρτυρα με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης», στις οποίες βασίζεται αποκλειστικά η επίμαχη εισαγγελική διάταξη. Οι εν λόγω καταθέσεις -όπως αναφέρεται στο υπόμνημα- εμπεριέχουν τα στοιχεία εκείνα που οδήγησα στην απαγόρευση της εξόδου από τη χώρα για τον Νίκο Μανιαδάκη. Ωστόσο ο τελευταίος επισημαίνει πως «τα εν λόγω στοιχεία, τα οποία ευρίσκοντο εξ’ αρχής στη διάθεση της Εισαγγελίας Διαφθοράς όχι μόνο δεν κρίθηκαν ικανά να με καταστήσουν κατηγορούμενο, αλλά μου αποδόθηκε μεταγενέστερα η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, η οποία, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω είναι ασυμβίβαστη με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση».