Νέα “σύνορα” εντός του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και προγραμματικές διεργασίες

Επαναχαράσσουν τα «σύνορα» οι τάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, από ότι φαίνεται όμως ομαλοποιούνται ταυτόχρονα και οι «διατασικές» σχέσεις μια και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σκοπεύει έως και το Απρίλιο, να υποκαταστήσει σε έναν βαθμό, τις συνεδριακές διαδικασίες που δεν μπόρεσε ελέω πανδημίας να κάνει το 2020. Συνδυάζοντας την ενδοοργανωτική συζήτηση με άνοιγμα στην κοινωνία. Ερώτημα πάντως αποτελεί αν είναι ικανή συνθήκη αυτό, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να «ξεκολλήσει» και να αρχίσει να καρπώνεται πολιτικά την κυβερνητική φθορά που καταγράφεται δημοσκοπικά. Ιδίως αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι η φετινή χρονιά θα είναι και εκλογική.

Η προηγούμενη εβδομάδα έκλεισε με το Πολιτικό Συμβούλιο -που συνεδρίασε την Παρασκευή – να χαράσσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στα εσωκομματικά του. Ταυτόχρονα ο Αλέξης Τσίπρας τους επόμενους 3 μήνες θα συνεχίσει να «οργώνει» την χώρα, επισκεπτόμενος τις πρωτεύουσες των νομών.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που θα συνδυαστεί με την πορεία ανασυγκρότησης των περιφερειακών κομματικών δομών θα αποφασιστεί σε επόμενη συνεδρίαση του οργάνου. Σε οργανωτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα που θα παράσχει η συνθήκη της πανδημίας ώστε μέσα στον Φεβρουάριο να πραγματοποιηθούν οι συνδιασκέψεις των νομαρχιακών οργανώσεων και να εκλεγούν τα αντίστοιχα όργανα. Κατά το δυνατόν θα επιχειρηθεί η συμμετοχή όσο των δυνατών περισσότερων μελών αλλά και η διεύρυνσή τους.

Αμέσως μετά στις νομαρχιακές οργανώσεις θα συζητηθεί το πρόγραμμα του κόμματος με στόχο αυτό να εγκριθεί σε Προγραμματική Συνδιάσκεψη με την συμμετοχή της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης, της Κ.Ο και ευρωομάδας και φυσικά των εκπροσώπων των νομαρχιακών οργανώσεων. Εξυπακούεται ότι η ευόδωση αυτού του σχεδίου έχει ως προϋπόθεση την «υποχώρηση» της πανδημίας, σε διαφορετική περίπτωση θα υπάρξουν οι αναγκαίες προσαρμογές.

Όσο αυτά σχεδιάζονται στο οργανωτικό επίπεδο, στο πολιτικό επίπεδο καταγράφονται αλλαγές στο εσωτερικό του κόμματος, κυρίως όσον αφορά τις τάσεις και τις πολιτικές συσπειρώσεις. Με την υπόθεση της διεύρυνσης να έχει «χωνευθεί» σε σημαντικό βαθμό στο εσωτερικό του κόμματος, κυρίως μέσω της λειτουργίας του άτυπου οργάνου που αποκαλειται «πολιτικό κέντρο» του κόμματος ή έμφαση δίνεται στην διαμόρφωση του προγράμματος, στα οργανωτικά χαρακτηριστικά και στο θέμα των συμμαχιών.

Όπως φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί το επόμενο διάστημα απευθυνόμενος στα κόμματα της αντιπολίτευσης (εκτός φυσικά από την Ελληνική Λύση) με στόχο την κοινή στάση σε ζητήματα που αφορούν τα δημοκρατικά δικαιώματα, το ακροδεξιό στίγμα που εκτιμάται ότι θα έχει εφεξής η κυβερνητική πολιτική αλλά και τις νεοφιλελεύθερες επιλογές στο πεδίο της οικονομίας. Επίσης ζητούμενο είναι η οργανωτική ετοιμότητα του κόμματος, εφόσον σε μεταγενέστερο στάδιο τεθεί θέμα εκλογών από την πλευρά της κυβέρνησης.

Παλιές και νέες “φυλές” στον ΣΥΡΙΖΑ

Για τις νέες τάσεις και τις πολιτικές συσπειρώσεις πουκαταγράφονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ τα αξιοσημείωτα στοιχεία είναι τα εξής:

Η παρουσία ενός νέου ρεύματος της Ριζοσπαστικής Εναλλακτικής Ενότητας, που εκφράζεται από τον πρώην γραμματέα του κόμματος Πάνο Ρήγα, τον προερχόμενο από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, Αντώνη Κοτσακά τον Νίκο Σκορίνη και αρκετά ακόμη μεσαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα μια πρόγευση των προθέσεων αυτών είχε δώσει ο Αντώνης Κοτσακάς με κείμενο που δημοσιοποίησε τον Ιούνιο του 2020 για την αλλαγή του οργανωτικού μοντέλου στον ΣΥΡΙΖΑ

Η Ρ.ΕΝ.Ε συνιστά μία διακριτή κίνηση στον χώρο των λεγόμενων προεδρικών, που όμως απαρνείται την λειτουργία των τάσεων. Όπως επισημαίνει σε κείμενο που έδωσε στην δημοσιότητας επιθυμεί «ρεύματα ιδεών που συγκροτούνται στη βάση των μεγάλων θεματικών ενοτήτων. Δεν είναι πάγια και διαχρονικά, δεν έχουν εσωτερική δομή και ηγεσίες, και κυρίως, δεν συνιστούν μηχανισμούς αναπαραγωγής χρεοκοπημένων νοοτροπιών». Τάσσεται υπέρ ενός κόμματος που προγραμματικά «δεν επιδιώκει να ενσωματωθεί στη διαχειριστική αντίληψη της σοσιαλδημοκρατίας» αλλά στην «μετεξέλιξη της διαχρονικής προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας στη χώρα, σε πολιτική». Εκτιμά επίσης πως το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «δεν πρέπει να επηρεαστεί μόνο από την κυβερνητική εμπειρία. Πρέπει να επικεντρωθεί και στα νέα μεγάλα ζητήματα του αύριο που αφορούν τις διεργασίες της, εν εξελίξει, 4ηςβιομηχανικής επανάστασης, τη βιοηθική, την τεχνολογία». Ουσιαστικά η παρουσία της Ρ.ΕΝ.Ε συνιστά διακριτή πρόταση στο «στρατόπεδο» των λεγόμενων προεδρικών σε σχέση με άλλα στελέχη του χώρου όπως ο Ν.Παππάς, ο Χρ.Σπίρτζης και ο Γ.Μπαλάφας.

Το δεύτερο, νέο δεδομένο είναι η επίσημη ενιαία παρουσία της τάσης των «53» σε κοινό κείμενο που κατέθεσαν μαζί με κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Νίκος Βούτσης, ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Δημήτρης Βίτσας αλλά και Δημήτρης Παπαδημούλης. Το κείμενο αυτό συνιστά μια ολοκληρωμένη επεξεργασία. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες γίνεται αντιληπτό από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως συμβολή στις προγραμματικές επεξεργασίες και όχι ως διεργασία που στοχεύει στην εσωτερική πόλωση και αντιπαλότητα.

Πάντως το κείμενο έχει αιχμές για την λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογες με αυτές που έχει διατυπώσει στο παρελθόν τόσο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εκ μέρους των «53» όσο και άλλα στελέχη που συνυπογράφουν. Σημειώνεται πως «οφείλουμε να αναδεικνύουμε διαρκώς την υπεροχή των συλλογικών δημοκρατικών κομματικών λειτουργιών και της δημιουργικής κουλτούρας διαλόγου, αντί του «κυνηγιού μαγισσών», της δαιμονοποίησης της όποιας άλλης άποψης και της εκφώνησης προσωπικών ηγετικών θέσεων και παρεμβάσεων». Επίσης σημειώνεται πως δεν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να χαρακτηρίζεται από «επιφανειακή και πολωτική ρητορική που υπακούει στην επικοινωνία ως προτεραιότητα, ιδιαίτερα σε θέματα που δεν είναι κρίσιμα για την κοινωνία και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας» όπως και «να αρθεί το τοξικό κλίμα που σε έναν βαθμό διχάζει τις προσυνεδριακές συζητήσεις με πλαστά διλήμματα».

Στο θέμα των συνεργασιών επισημαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει «να διαμορφώνει όρους συνεργασίας με τους όμορους πολιτικούς χώρους και ταυτόχρονα κινηματικούς δεσμούς» στην προοπτική της δημιουργίας μιας «πλατιάς συμμαχίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων ευρέος φάσματος από δυνάμεις της Αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας και της κεντροαριστεράς, μια συμμαχία με κεντρικό εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία». Τονίζεται όμως ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί με «προσήλωση του κόμματος σε διαδικασίες ένταξης αντίθετες με τα στερεότυπα του παλαιοκομματισμού για «μεταγραφές» και συναλλαγές για αξιώματα που εύλογα δημιουργούν δυσμενείς εντυπώσεις στον κόσμο της Αριστεράς». Τέλος αναφορικά με το πρόγραμμα του κόμματος σημειώνεται πως οφείλει «να ενσωματώνει πολιτικές και προτάσεις μιας μετακαπιταλιστικής μετάβασης, να διαπνέεται και από μια προοπτική και φιλοσοφία ρήξης με τον καπιταλισμό. Αλλά πρώτα απ’ όλα είναι η δική μας απάντηση, το αντιπαράδειγμα στη διακυβέρνηση της ΝΔ.».

Εκτός από τους προαναφερθέντες πολιτικούς «πόλους» στον ΣΥΡΙΖΑ να υπενθυμίσουμε ότι είναι ιδιαίτερα δραστήρια τα στελέχη που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και έχουν πλήρως ενταχθεί στην πολιτική λειτουργία του. Επίσης υπαρκτή είναι η λεγόμενη εκσυγχρονιστική τάση με τους Νίκο Μπίστη, Σωτήρη Βαλντέν, Αντώνη Λιάκο όπως και οι προερχόμενοι από τον χώρο της ΔΗΜ.ΑΡ όπως ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.