Νέες ταινίες: Χρυσός Φοίνικας εναντίον πλουσίων με φόντο τη Χιλιαδού

Νέες ταινίες: Χρυσός Φοίνικας εναντίον πλουσίων με φόντο τη Χιλιαδού
Triangle of Sadness BAC FILMS

Κάθε Πέμπτη ο Θοδωρής Δημητρόπουλος βλέπει και σχολιάζει τις νέες ταινίες στις αίθουσες.

Οι ταινίες της εβδομάδας:

Το Τρίγωνο της Θλίψης

3 / 5

(“Triangle of Sadness”, Ρούμπεν Έστλουντ, 2ω20λ)

Μια πολυτελής κρουαζιέρα καταλήγει στο ένα ευτράπελο μετά το άλλο, καθώς οι πλούσιοι επιβάτες υποφέρουν στα χέρια της φύσης και η κοινωνική ταξική διαστρωμάτωση ανατρέπεται με έναν τελείως απρόβλεπτο τρόπο. Πρωταγωνιστεί ο Χάρις Ντίκινσον ως αρσενικό μοντέλο που βρίσκεται στην κρουαζιέρα μαζί με την influencer/μοντέλα φίλη του (την φανταστική στην ταινία, και τραγικά χαμένη προ ολίγων ημερών, Χάρλμπι Ντιν), κι ο Γούντι Χάρελσον ως σοσιαλιστής καπετάνιος του πλοίου που δε θέλει και πολύ για να τα βροντήξει όλα.

Είναι μια ταινία δίχως την παραμικρή λεπτότητα, που όμως χρησιμοποιεί τις αναμφίβολες παρατηρητικές ικανότητες και το στεγνό κωμικό timing του σκηνοθέτη, σαν όπλο διασκέδασης. Υπάρχει στην καρδιά του φιλμ μια κεντρική αναζήτηση, πάνω στο τι είναι τελικά αυτό που καθορίζει την κοινωνική μας ισχύ και το αν χωράνε αισθήματα στην ταξικότητα. Χωρίς άλλες περιπλοκότητες, και μέσα από μια σειρά αυξανόμενης γελοιότητας (και απόλαυσης) γκαγκ, άλλοτε πνευματώδους κι άλλοτε απόλυτου σκατολογικού χιούμορ, ο Έστλουντ ρίχνει τους πάμπλουτους θαμώνες στο έλεος της φύσης και αφήνει το κοινό να διασκεδάζει με ό,τι ακολουθεί.

Όπως και το “Τετράγωνο”, έτσι και το “Τρίγωνο” βλέπει τον σκηνοθέτη να τοποθετεί μερικές κεντρικές ιδέες τη μία δίπλα στην άλλη, που λειτουργούν περίπου ως διαφορετικά σημεία εισαγωγής, κι ακολουθεί τις αφηγηματικές συνέπειες σε όσο ακραίο σημείο τον οδηγήσουν. Απλώς αυτή τη φορά ο αφηγηματικός ιστός είναι πολύ πιο λιτός και γραμμικός. Στο πρώτο μέρος, ένα ζευγάρι μαλώνει βάσει μιας κοινωνικής σύμβασης– θα πληρώσει το αγόρι για το δείπνο; Στο δεύτερο μέρος, μια κρουαζιέρα την καταριέται η ίδια η Μητέρα Φύση (μάλλον κουρασμένη κι αυτή με την επίδειξη υπερβολικού πλούτου. Στην τρίτη… κάτι εντελώς διαφορετικό, που φέρνει τα δύο πρώτα κεφάλαια σε ένα.

Μακριά πια από την λεπτοδουλεμένη άσκηση ισορροπιών του θαυμάσιου “Force Majeure”, αλλά και χωρίς να προσπαθεί να πει τα πάντα για τα πάντα όπως στο (καλό, αλλά στουμπωμένο) “Τετράγωνο”, ο σουηδός σκηνοθέτης μοιάζει να βρίσκεται εδώ σε έναν χώρο μικρότερης καλλιτεχνικής φιλοδοξίας αλλά με κάτι το αναπολογητικό και άμεσο στο πώς πλασάρει τις ιδέες του ως μαζική διασκέδαση.

Όλη η μεσαία πράξη με το καταστροφικό δείπνο στο πλοίο είναι σα να βγήκε από λαϊκή αμερικάνικη κωμωδία των ‘80s και τα highlights δεν σταματούν να έρχονται– από μια βουτιά από τις σκάλες που είναι λες και βγήκε από το “Jackass” μέχρι μια ανταλλαγή πολιτικών τσιτάτων που καταλήγει σε μια απολαυστική ανατροπή στην τελευταία πράξη. Στο φιλμ συνυπάρχουν σκηνές που στέλνουν το κοινό σε ξέσπασμα βροντερού γέλιου με αναπολογητικά χοντροκομμένο χιούμορ (ας πούμε πως τόσο ξερατό στις Κάννες, όπου η ταινία κέρδισε απρόσμενα τον Χρυσό Φοίνικα, δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει) οι οποίες τοποθετούνται δίπλα σε πνευματώδεις ανατροπές της κοινωνικής δυναμικής. Το «μπουαχαχαχαχα» πάει χεράκι-χεράκι με το «χμ! χεχ».

Το Ορφανό: Πρώτος Φόνος

3 / 5

(“Orphan: First Kill”, Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ, 1ω39λ)

Πλήρως παρανοϊκό πρίκουελ μιας έτσι κι αλλιώς παρανοϊκής ταινίας τρόμου που γυρίστηκε πριν 13 χρόνια (από τον μάστορα Ζάουμε Κολέτ-Σερά), το οποίο ακολουθεί την ιστορία προέλευσης, ή τελοσπάντων έλευσης στην Αμερική, του φονικού Ορφανού του τίτλου. Η Έστερ δραπετεύει από ψυχιατρείο και ταξιδεύει στις ΗΠΑ προκειμένου να προσποιηθεί πως είναι η χαμένη κόρη μιας εύπορης οικογένειας. Τι θα γίνει όταν ένας ντετέκτιβ αρχίζει να υποψιάζεται πως κάτι δεν πάει καλά;

Αυτό που πρέπει να ξέρει κανείς για αυτή την ταινία είναι πως πρωταγωνιστεί η ίδια ηθοποιός με το ορίτζιναλ, 13 χρόνια πια μεγαλύτερη, παίζοντας το φαινομενικά παιδάκι του τίτλου, ως θεωρητικά ακόμα νεότερο από ό,τι ήταν τότε. Αυτό θα πει μαγεία του σινεμά. Ο σκηνοθέτης των ταινιών “The Boy” χρησιμοποιεί διάφορα πρακτικά τρικ ώστε να ξεγελά το μάτι, κερδίζοντας ως αποτέλεσμα μια σειρά από τεχνικά μπελαλίδικες και απολαυστικές σεκάνς αγωνίας (υπάρχει ένα μονοπλάνο απόδρασης σε έναν διάδρομο όπου η Ιζαμπέλ Φούρμαν αλλάζει διαρκώς θέση με παιδιά-body doubles κατά το γύρισμα, ενώ η κάμερα φροντίζει διαρκώς να την κοιτάζει υπό συγκεκριμένες γωνίες, δίχως ποτέ να διακόπτεται η ροή της δράσης).

Επιπλέον, έχοντας το φιλμ να ανταγωνιστεί κατά κάποιο τρόπο το εξωφρενικό twist της πρώτης ταινίας, φροντίζει να φέρει τη δική του ανατροπή που οδηγεί την ιστορία σε ένα αν όχι περισσότερο τότε έστω εξίσου απίθανο κρεσέντο. Μια πραγματικά απολαυστικότατη b-movie αγωνίας και τρόμου που ξέρει τι είναι, τι είδους σοκ καλείται να παραδόσει, και το κάνει με μεράκι, χωρίς την παραμικρή κοιλιά ή επανάληψη, και με μια σειρά αξιομνημόνευτων φονικών– ειδικά στο δεύτερο μισό, μετά την ανατροπή.

Ο Άνθρωπος με τις Απαντήσεις

2.5 / 5

(Στέλιος Καμίτσης, 1ω25λ)

Ο 20χρονος Βίκτωρας ταξιδεύει στην Ιταλία μετά από μια οικογενειακή απώλεια, όπου και συναντά έναν Γερμανό που δεν φοβάται τις νέες προκλήσεις και τα ρίσκα. Οι δυο τους θα έρθουν κοντά σε αυτό το ταξίδι που ξεκινούν μαζί, σε μια όχι ιδιαιτέρως κινηματογραφική μα γλυκιά, ανθρώπινη κι ευχάριστη road movie αισθηματική διαδρομή που κυλά ευχάριστα ακόμα κι όταν προδίδεται κάπως από την τρίτη πράξη της.

Κυκλοφορούν ακόμη

Παιχνίδι Μίσους: Αποφασισμένη να πετύχει επαγγελματικά δίχως να θυσιάσει την προσωπική της ηθική, η Λούσι ξεκινά ένα ανελέητο παιχνίδι απέναντι στην παγερή και αποτελεσματική νέμεσή της, τον Τζόσουα, σε μια αντιπαλότητα που περιπλέκεται εξαιτίας των συναισθημάτων που αρχίζει να τρέφει για εκείνον. Πρωταγωνιστεί η Λούσι Χέιλ του “Pretty Little Liars”, οπότε καταλαβαίνετε.

H Κόρη: Μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα που διαμένει σε ένα κέντρο για έφηβους παραβάτες, μένει έγκυος. Ο εκπαιδευτής της στο κέντρο, της προτείνει να έρθει στα κρυφά να ζήσει μαζί με τη γυναίκα του στο απομονωμένο σπίτι τους στο βουνό, ώστε να έχει φροντίδα μέχρι να γεννήσει, αλλά με ένα αντάλλαγμα: να κρατήσουν το μωρό όταν αυτό γεννηθεί. Ισπανικό ψυχολογικό θρίλερ.

Επανεκδόσεις

Playtime

5 / 5

(Ζακ Τατί, 2ω35λ)

Το αξεπέραστο αριστούργημα του Ζακ Τατί, όπου ο Μεσιέ Ιλό χάνεται σε ένα Παρίσι βυθισμένο στην φουτουριστική τεχνοκρατία. Προσπαθεί να φτάσει σε μια επαγγελματική συνάντηση αλλά χάνεται, πριν τελικά η λαβυρινθώδης διαδρομή του τον φέρει σε ένα πάρτυ-ξέσπασμα μες στην νυχτερινή καρδιά της πόλης. Μια από τις εντυπωσιακότερα κατασκευασμένες ταινίες όλων των εποχών, ένα αριστούργημα σλάπστικ, γεωμετρίας αλλά και σάτιρας της σύγχρονης καταναλωτικής ζωής καθώς το αστικό τοπίο σταδιακά καταβροχθίζεται από απρόσωπες δομές.

O Ιλό του Τατί, μια έτσι κι αλλιώς μοναχικά κωμική φιγούρα, εδώ μοιάζει πιο μελαγχολικός φάρος ανθρωπότητας από ποτέ. Τα ευτράπελα στα οποία μπλέκει λειτουργούν διαφορετικά όταν το εύρος της περιπέτειάς του αγγίζει υπό μία έννοια όλο μας το σήμερα. Ένα θαύμα του production design, το φιλμ τοποθετεί αυστηρές γραμμές και σχήματα πάνω στην καθημερινή ανθρώπινη ροή της μητρόπολης, με τον Ιλό να μας καθοδηγεί καθώς ενστικτωδώς –και μέσα από απολαυστικά, αστεία, ενίοτε ακόμα και συγκινητικά επεισόδια– βρίσκει τον δρόμο του προς κάτι το άναρχο. Στην αποστομωτικά χορογραφημένη τρίτη πράξη, η χαοτική ζεστασιά μιας νύχτας θυμίζει πως είμαστε ακόμα άνθρωποι. Πανέμορφο, αστείο και εξιλεωτικά ανθρώπινο– ένα από τα καλύτερα φιλμ όλων των εποχών.

Το Νησί: Η ιδιοκτήτρια ενός θερέτρου για ψαράδες σε μια λίμνη στην κορεάτικη επαρχία, εφοδιάζει τους πελάτες της με δολώματα, αγκίστρια, φαγητό– περιστασιακά και το σώμα της. Μια μέρα θα γνωρίσει εκεί έναν σιωπηλό φυγά ο οποίος θέλει να αυτοκτονήσει, και θα παθιαστεί μαζί του. Ερωτικό θρίλερ του Κιμ Κι-ντουκ και μια από τις πιο γνωστές ταινίες του, παρουσιάζει ενδιαφέρον στο πώς εξερευνά τον συναισθηματισμό μέσα από την σοκαριστική βία και το γκροτέσκο, όμως αφηγηματικά είναι τελείως επίπεδο και εν τέλει σχηματικό. Επίσης υπάρχουν αληθινές σκηνές βίας εναντίον ζώων, οπότε ας είστε προετοιμασμένοι. (2.5*)

Αντίο, Παιδιά: Στην κατεχόμενη Γαλλία, ένα νεαρό αγόρι γίνεται φίλος με ένα εβραιόπουλο, στο φιλμ του Λούι Μαλ που προτάθηκε για δύο Όσκαρ. Ένας ακόμη (τελευταίος) Λούι Μαλ για αυτό το κινηματογραφικό καλοκαίρι, καθώς τελειώνει.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα