Βιολέτα Ίκαρη: “Οι καλλιτέχνες πρέπει να λερώνονται στο πανηγύρι από τη σκόνη που βγάζει το χτύπημα του ποδιού στο χώμα”

Με μερικές σκέψεις που δημιουργούν πηγαία προσμονή για όμορφες καλοκαιρινές βραδιές, γεμάτες ελληνικά γλέντια και παρέες, προλογίζει η Βιολέτα Ίκαρη την εμφάνισή της στο Σταυρό του Νότου Club στις 18 Μαΐου.

“Κι αν το γλέντι ξεκινούσε ανάποδα;
Αν μια ερωτική βραδιά ξεκινούσε από το αντίο στο καλωσόρισμα;

Αν επιλέγαμε μόνο όσα μας δένουν;
Αν από τα τραγούδια κρατούσαμε όσα μας ενώνουν;
Αν διαλέγαμε εκείνα που ξέρεις και ξέρω κάθε λέξη τους;
Αν από το καρπούζι τρώγαμε μόνο την καρδιά του;

Από τα διαχρονικά λαϊκά διαμάντια των μεγάλων δημιουργών μέχρι τα τραγούδια του τώρα μπλεγμένα με τις αγαπημένες στιγμές της προσωπικής της δισκογραφίας η Βιολέτα ΄Ίκαρη μας περιμένει στο Σταυρό για μία… υπενθύμιση και μια γιορτή για όσα λίγα μας δένουν και μας δίνουν ανάσα ακόμα. Λίγο πριν από την εμφάνισή της στο γνωστό στέκι του Νέου Κόσμου η Βιολέτα Ίκαρη μας μίλησε για τα αγαπημένα της τραγούδια, αλλά και για σπουδαίους καλλιτέχνες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πορεία της.

Μια από τις πιο αξιόλογες φωνές της γενιάς της η Βιολέτα Ίκαρη είναι μία ερμηνεύτρια που δύσκολα ξεχνάς άπαξ και την έχεις ακούσει live. Γεννήθηκε στην Ικαρία και βρήκε τις πρώτες μουσικές της συγκινήσεις σε μικρή ηλικία στα παραδοσιακά πανηγύρια του νησιού. Πιο συγκεκριμένα έκανε το ξεκίνημά της στο ταβερνάκι το “Ρουσάκι”, του σπουδαίου ντόπιου βιολιστή Γιάννη Ρούσου.

Εκείνος ήταν που την εισήγαγε στο Ικαριώτικο πανηγύρι. Όταν πλέον άλλαξε το όνομά της από “Κουτούφαρη” σε “Ίκαρη” η φωνή της συνδέθηκε αποφασιστικά και αμετάκλητα με το νησί που καθορίζει κάθε βήμα της. Γιάννης Μηλιώκας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Ελένη Βιτάλη.

Βιολέτα Ίκαρη – Αυτό το “μαζί” του πανηγυριού, ένα γλέντι από όλους για όλους

Για την αγάπη της στα πανηγύρια της Ικαρίας έχει μιλήσει πολλές φορές. Για το πώς έχει ζήσει πολλά γλέντια “από όλους για όλους” εκεί που υπάρχει το αίσθημα της ομόνοιας και της συμμετοχής. Τα τελευταία χρόνια τα πανηγύρια της Ικαρίας προσελκύουν και πολύ νεαρόκοσμο.

“Νομίζω ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλη χρυσόσκονη. Η ζωή του απλού ανθρώπου είναι δύσκολη και δεν παραμυθιάζεται πλέον από φτιασίδια, θέλει και οι καλλιτέχνες να είναι απλοί και άμεσοι, να λερώνονται στο πανηγύρι από τη σκόνη που βγάζει το χτύπημα του ποδιού στο χώμα, αυτό έχει το Ικαριώτικο πανηγύρι, σαρώνει τις αποστάσεις” μας λέει, ενώ όταν τη ρωτάμε για το πώς νιώθει στη σκηνή απαντάει: “Ποτέ δεν ένιωσα πρωταγωνίστρια. Το ζητούμενό μου είναι να γινόμαστε όλοι μια παρέα. Είναι πολύ άβολο να είσαι ή να νιώθεις πρωταγωνιστής. Εγώ απλώς τραγουδάω και οι φίλοι μου έρχονται για να με ακούσουν. Τόσο απλά και τόσο ωραία.”

Τι εκτιμάει με δυο λόγια στη μέθεξη αυτή που λέγεται “παραδοσιακο πανηγύρι“. “Την ευθύτητά τους, την αλήθεια που αναβλύζουν. Τα τραγούδια αυτά είναι ζωή που σπαρταρά, δεν φοράνε στρας για να λάμψουν, σε κοιτάνε στα μάτια, σου λένε την αλήθεια και σε αφήνουν ξερό με δυο κουβέντες. Θυμάσαι ποιος είσαι και απελευθερώνεσαι.”

Εκτός από την ενασχόλησή της με την παραδοσιακή μουσική έχει επίσης σπουδάσει βυζαντινή μουσική, αλλά και κλασική, σε έναν βαθμό. Τι την θέλγει σε αυτά τα μουσικά είδη; “Ήθελα απλώς να έχω σφαιρικές γνώσεις πάνω στη μουσική, παρασύρθηκα λίγο περισσότερο από τη βυζαντινή μουσική γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολη και ήταν για μένα πρόκληση να καταφέρω να την χρησιμοποιήσω στο τραγούδι μου“.

Η Βιολέτα Ίκαρη λατρεύει πολλά παραδοσιακά τραγούδια και κάθε μέρα ίσως αλλάζουν τα αγαπημένα της, αλλά μέσα από ένα “δισάκι” με υπέροχα λαϊκά άσματα διάλεξε να μας αναφέρει πέντε: 1) Απόψε σιωπηλοί. 2) Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή. 3) Πάρε τα χνάρια μου. 4) Το θολωμένο μου μυαλό. 5) Ασφαλώς και δεν πρέπει.

Μηλιώκας, Παπακωνσταντίνου, Βιτάλη – Σε παίρνουν από το χέρι

Τι μας λέει για τους τρεις σπουδαίους καλλιτέχνες που θα είχαν ξεχωριστό κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής της;

“Ο Μηλιώκας γιατί είναι ο πρώτος από τους γνωστούς καλλιτέχνες που με πήρε κοντά του στο τραγούδι και ο πρώτος που μου εμπιστεύτηκε δικό του τραγούδι το «Με ένα χρώμα» που υπάρχει στον δίσκο «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» αλλά και επειδή με υπομονή με βοήθησε να αντιληφθώ τη διαφορά της απλής εκτέλεσης ενός τραγουδιού σε σχέση με την από ψυχής κατάθεση και τη δύναμη που έχει η απλότητα.

Ο Βασίλης γιατί είμαι μεγάλη φαν του από τα παιδικά μου χρόνια και εκτός από την τιμή που μου έκανε να πούμε μαζί το τραγούδι «Απέραντη ερημιά» ήταν και ο πρώτος μεγάλος καλλιτέχνης που με τοποθέτησε στο πλευρό του επί ίσοις όροις.

Η Ελένη μου γιατί στο δικό μου σύμπαν είναι η μεγαλύτερη γυναικεία φωνή, αυτή και η θεά Χαρούλα Αλεξίου. Και εκτός από τεράστια δασκάλα, τη νιώθω και φίλη και μάνα, επί σκηνής και εκτός σκηνής.”

Πάντοτε υπέρ του να έχει ο καθένας από εμάς “το δικαίωμα να εκφράζει δημόσια ή όχι αυτά που πιστεύει και υποστηρίζει” τη ρωτάμε αν νιώθει ότι υπάρχει μία τάση προς το “απολιτίκ” μοντέλο και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό; Τι την θυμώνει, κοινωνικά; “Κίνδυνο νιώθω περισσότερο όταν υπάρχει φανατισμός και με θυμώνει κάθε μορφή βίας. Με τη βία δεν πρόκειται να τα βρω, ούτε με τη λεκτική, ούτε με τη σωματική βία, ούτε με τη βία που κρύβει η χειριστικότητα.”

Τέλος, τι θα ακούσουμε στο Σταυρό του Νότου, ένα “στέκι” που έχει καταφέρει να διατηρήσει μια ταυτότητα και ένα κοινό, που είναι σχεδόν… “κοινότητα”;

“Ο Πάνος Σουρούνης μου έχει στήσει μία ολοκαίνουργια παράσταση η οποία θα έχει πρωτότυπη δομή, πολλή εξωστρέφεια, πολύ λαϊκό τραγούδι, τραγούδια από την δισκογραφία μου και τραγούδια εκπλήξεις. Ένα από τα τραγούδια θα είναι και το νέο μου single «Πεταλούδες» που κυκλοφορεί από τη Walnut Entertainment.

Έχουμε φτιάξει και μία νεοσύστατη μπάντα στην οποία έχουμε τον Βαγγέλη Μαχαίρα στο μπουζούκι, τον Ευριπίδη Ζεμενίδη στην κιθάρα και τις ενορχηστρώσεις, τον Γιώργο Θεοδωρόπουλο στα πλήκτρα και τον Αποστόλη Μπουρνιά στα κρουστοτύμπανα και επειδή έχω πολύ καιρό να κάνω δικό μου live έχω μεγάλη χαρά και αγωνία για τις 18 του μήνα.”

​​​Συντελεστές

Ευριπίδης Ζεμενίδης – Κιθάρα/Ενορχήστρωση
Γιώργος Θεοδωρόπουλος – Πλήκτρα
Θάνος Κολοκυθάς – Μπάσο
Βαγγέλης Μαχαίρας – Μπουζούκι/Λαούτο
Αποστόλης Μπουρνιάς – Κρουστά/Τύμπανα
Σκηνοθεσία/Μουσική Επιμέλεια – Πάνος Σουρούνης