Μαρίνα Σάττι: “Σταματήστε τη γενοκτονία” – Το μήνυμα για την Παλαιστίνη πάνω στη σκηνή

Το βράδυ της Πέμπτης 25 Ιουνίου, η Μαρίνα Σάττι εμφανίστηκε στην Πλατεία Νερού και παρέδωσε μια από τις πιο μελετημένες, εμπνευσμένες και άρτια εκτελεσμένες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού.

Το NEWS 24/7 βρέθηκε εκεί, σε ένα show που είχε ενέργεια, πολυπλοκότητα, αισθητική συνοχή και έναν ξεκάθαρο δημιουργικό πυρήνα: τη Μαρίνα Σάττι να ξεδιπλώνει μπροστά μας την πορεία της, από τη YENNA ως το POP και το POP TOO.

Σε μια από τις μαζικότερες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού, η Μαρίνα Σάττι δεν περιορίστηκε στον ρόλο της ερμηνεύτριας. Επέλεξε να χρησιμοποιήσει το βήμα αυτό για να αρθρώσει μια πολιτική και ηθική τοποθέτηση απέναντι σε όσα εκτυλίσσονται στη Γάζα και στην Παλαιστίνη γενικότερα.

Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, στην κεντρική LED οθόνη πίσω από τη σκηνή εμφανίστηκε η σημαία της Παλαιστίνης μαζί με τα μηνύματα “Stop the Genocide” και “Peace”, ως μία κραυγή διαμαρτυρίας απέναντι στη συνεχιζόμενη αιματοχυσία, στις μαζικές απώλειες αμάχων και στην ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται εδώ και 20 μήνες στην περιοχή, ενώ ο πλανήτης παρακολουθεί χωρίς να μπορεί να κάνει πολλά…

Και στο κοινό, όμως, σημαίες της Παλαιστίνης κυμάτιζαν δυναμικά, ενώ πανό με μηνύματα ειρήνης ξεχώριζαν, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα συγκίνησης και αλληλεγγύης, όπου η μουσική συναντά τη συνείδηση, την ανάγκη για δικαιοσύνη και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο στον κόσμο.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο και αδιαπραγμάτευτο: καμία καλλιτεχνική έκφραση δεν μπορεί να σιωπά όταν ο κόσμος καίγεται. Η Μαρίνα Σάττι, με αυτή τη δημόσια κίνηση, πήρε θέση ξεκάθαρη και ηχηρή -υπέρ της ειρήνης, υπέρ της ελευθερίας των λαών, ενάντια σε κάθε μορφή βίας, αποικιοκρατικής καταπίεσης και εθνοκάθαρσης.

Η εικόνα αυτή δεν ήταν απλώς μια αισθητική λεπτομέρεια στη σκηνή, αλλά μια σιωπηλή –και ταυτόχρονα ηχηρή– καταγγελία. Σε έναν χώρο που συχνά μετατρέπεται σε μηχανισμό εντυπωσιασμού, όπου η ανάγκη για προβολή, χρήματα και virality υπερτερεί της αλληλεγγύης και της ηθικής στάσης, η Σάττι μετέτρεψε τη σκηνή σε βήμα πολιτικής ευαισθησίας και συνείδησης, στέλνοντας ένα σημαντικό μήνυμα, πέρα από τη μουσική.