Η Άννα Βίσση ξανάγραψε ιστορία στο Καλλιμάρμαρο – Τα highlights μίας εκρηκτικής βραδιάς

Δεν ήταν μια ακόμη συναυλία. Ήταν ένα ορόσημο. Η Άννα Βίσση, το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου, στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, έστησε τη δική της γιορτή με περισσότερους από 60.000 θεατές να την αποθεώνουν. Μια αληθινή λαοθάλασσα από κάθε ηλικία, γνωστοί και άγνωστοι, επίσημοι και απλοί θαυμαστές, όλοι εκεί για να τραγουδήσουν μαζί της και να τιμήσουν τη γυναίκα που δεκαετίες τώρα δικαίως αποκαλείται «Απόλυτη σταρ».

Ακμαία και δημιουργική, στα 67 της χρόνια, η Άννα Βίσση απέδειξε για ακόμη μία φορά γιατί παραμένει μοναδικό φαινόμενο. Νίκησε όσους την αμφισβήτησαν και έδωσε την απάντησή της πάνω στη σκηνή. Ένα φαινόμενο που θα μπορούσε να καταγραφεί στα ρεκόρ Γκίνες, μια καλλιτέχνις που κατάφερε να συγκινήσει και να μαγέψει εν ζωή ολόκληρες γενιές, παραμένοντας πάντα στην κορυφή.

Η Άννα Βίσση με την ενέργεια, το πάθος και τη μοναδική σκηνική της παρουσία, πρόσφερε μια βραδιά που δύσκολα θα ξεχαστεί. Μια βραδιά που δεν ήταν απλώς μια συναυλία, αλλά μια γιορτή μνήμης, συγκίνησης και διαχρονικής αγάπης. Από νωρίς το απόγευμα, το Καλλιμάρμαρο είχε γεμίσει ασφυκτικά. Μικρές παρέες, οικογένειες, νέοι και παλιοί θαυμαστές είχαν πάρει τις θέσεις τους, δημιουργώντας μια μοναδική προσμονή.

Το NEWS 24/7 βρέθηκε εκεί, όπως και πέρσι, καταγράφοντας τη μαγεία αυτής της ιστορικής βραδιάς.

Με χρυσό μικρόφωνο στο χέρι και Dolce & Gabbana

Με ένα χρυσό μικρόφωνο στο χέρι και ντυμένη στα χρυσά, σε μια εκθαμβωτική δημιουργία των Dolce & Gabbana, η Άννα Βίσση εμφανίστηκε στη σκηνή απαστράπτουσα και χαμογελαστή. Ερμήνευσε όλες τις μεγάλες της επιτυχίες με το κοινό να την αποθεώνει διαρκώς: «Δώδεκα», «Έμπνευση», «Δε θέλω να ξέρεις», «Τρελαίνομαι», «Τραύμα», «Μεθυσμένη μου Καρδιά», «Αγάπη Υπερβολική», «Κραυγή», «Ατμόσφαιρα Ηλεκτρισμένη», «Λεκές». Στις μπαλάντες της, το Καλλιμάρμαρο φωτίστηκε από χιλιάδες κινητά, δημιουργώντας μια εικόνα μαγική.

Δεν έλειψαν και οι πιο πρόσφατες επιτυχίες, όπως τα «Ξανά Μανά», «Αίμα», «Σε Περίπτωση που», «Όλα για Όλα». Γιατί ακόμη και σήμερα, η Άννα Βίσση συνεχίζει να είναι παρούσα στις ζωές μας με νέες δημιουργίες.

Στο πλευρό της, 20 χορευτές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ακολουθώντας τις εντυπωσιακές χορογραφίες της Τία Ριβέρα. Η κίνηση, ο ρυθμός, η εκρηκτική ενέργεια τους, έκαναν το Καλλιμάρμαρο να θυμίζει σκηνή διεθνούς φεστιβάλ. Με ακρίβεια που θύμιζε θεατρική παράσταση, οι χορευτές δεν λειτούργησαν απλώς ως συνοδεία, έγιναν κομμάτι του ίδιου του θεάματος. Κάθε βήμα, κάθε κίνηση, έδινε άλλη διάσταση στις ερμηνείες της Άννας, αναδεικνύοντας το show σε ένα ολοκληρωμένο υπερθέαμα που ένωσε μουσική, χορό και εικόνα.

Ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς αποτέλεσε και η συνεργασία της με 50 μουσικούς της Φιλαρμόνια Ορχήστρας Αθηνών.

Μία συναυλία-μαραθώνιος

Η βραδιά εξελίχθηκε σε μια συναυλία-μαραθώνιο σχεδόν τεσσάρων ωρών, χωρίς ούτε μία ανάσα διαλείμματος. Αληθινή ροκ σταρ, η Άννα Βίσση κράτησε το κοινό της όρθιο, με χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης να τραγουδούν μαζί της λέξη προς λέξη. «Σας βλέπω, σας ακούω, σας νιώθω», είπε κάποια στιγμή, και το Καλλιμάρμαρο σείστηκε από την ανταπόκριση του κόσμου.

Οι στιγμές με τον Νίκο Καρβέλα στη σκηνή

Η «Αντίστροφη Μέτρηση» για την εμφάνιση του Νίκου Καρβέλα στη σκηνή πλησίαζε. Στη μεγάλη της συναυλία πέρσι δεν είχε εμφανιστεί. Φέτος όμως δεν της χάλασε το χατήρι. Η Άννα διάβασε ένα γράμμα, έναν φόρο τιμής στον άντρα της ζωής της, και η στιγμή που οι δυο τους αγκαλιάστηκαν αποτέλεσε ίσως την πιο συγκινητική εικόνα της βραδιάς.

«Εκείνος έγραφε κι εγώ ερμήνευα. Μαζί ονειρευόμασταν και συνεχίζουμε. Δεν μπορώ να τον βλέπω να κάθεται σε αυτό το στάδιο. Θα σε περιμένω όσο κι αν χρειαστεί, Νίκο Καρβέλα» είπε με σπασμένη φωνή η Άννα. Και λίγο μετά, αποκάλυψε με νοσταλγία: «Δώσαμε ραντεβού κάπου το ’73, το ’74, δεν θυμάμαι, για να γνωριστούμε. Με φλέρταρε. Είχα αργήσει, θυμάμαι, δέκα λεπτά και τσαντίστηκε. Μου λέει: “Δεν με στήνουν εμένα”».

Όταν πήρε τον λόγο ο Νίκος Καρβέλας, η συγκίνηση κορυφώθηκε: «Αν δεν υπήρχε η Άννα… Επειδή εγώ είμαι περίεργο παιδί και ατίθασο και δεν τα βγάζω πέρα με την ανθρώπινη βλακεία. Αν δεν υπήρχε η Αννούλα, δεν θα με είχατε γνωρίσει ποτέ. Αυτό είναι βέβαιο». Σαν προσωπική εξομολόγηση, της χάρισε εκτός προγράμματος το «Μη μου πάθεις τίποτα», κάνοντας το Καλλιμάρμαρο να σείεται από χειροκροτήματα.

Η στιγμή εκείνη δεν ήταν απλώς μια συνάντηση στη σκηνή. Ήταν η επιβεβαίωση μιας σχέσης που άντεξε στον χρόνο, που γεννήθηκε μέσα από τη μουσική και εξακολουθεί να συγκινεί γενιές. Δύο άνθρωποι που μοιράστηκαν έμπνευση, αγάπη και πάθος, εξακολουθούν να συνδέουν τις ζωές τους με το κοινό που τους ακολουθεί.

Το θρυλικό Δώδεκα και ο επίλογος με το Μαγικό Χαλί

Ένας ζωντανός θρύλος δεν θα μπορούσε παρά να χαρίσει στο Καλλιμάρμαρο έναν ύμνο που ξεπερνά τον χρόνο. Το «Δώδεκα», το τραγούδι που φέτος συμπλήρωσε 40 χρόνια, μετέτρεψε το Παναθηναϊκό Στάδιο σε μια θάλασσα φωτός. Ένα τραγούδι που χάραξε ανεξίτηλα την πορεία της Άννας Βίσση, έλαμψε ξανά, με χιλιάδες φωνές να το συνοδεύουν και χιλιάδες φωτάκια να λικνίζονται στον ρυθμό του.

Ο επίλογος της βραδιάς γράφτηκε με το «Μαγικό Χαλί» του 1988, ένα τραγούδι-σύμβολο για τον τρόπο που η Άννα προσγειώνεται πάντα στις καρδιές των θαυμαστών της. Με στίχους που μιλούν για το πείσμα, την αγάπη και την αφοσίωση, έγινε γέφυρα ανάμεσα στη σκηνή και το κοινό, ένα ταξίδι που δεν γνωρίζει εμπόδια, μόνο προορισμό: την αγκαλιά εκείνων που την ακολουθούν.

Κι όταν τα φώτα έσβησαν, η «Απόλυτη» χάθηκε αργά από το βλέμμα του κόσμου, κρατώντας ψηλά ένα πλακάτ που έγραφε: «Όσα έχω ζήσει τα ’χει πει η Βίσση».

Η βραδιά στο Καλλιμάρμαρο δεν ήταν μόνο μια συναυλία. Ήταν μια κατάθεση ψυχής. Η Άννα Βίσση απέδειξε ότι η μουσική της αντέχει στον χρόνο, όπως και η αγάπη του κόσμου για εκείνη. Μια αγάπη που συνεχίζει να γράφει ιστορία. Σήμερα, το βράδυ της Κυριακής 14 Σεπτεμβρίου η δεύτερη συναυλία.