Το στάγδην μπορεί να γίνει μπούμερανγκ για Τσίπρα, Σαμαρά, Καρυστιανού

Κάπως έτσι θα μπορούσε κάποιος να αντιμετωπίσει το στάγδην(σταγόνα σταγόνα) της κατ΄ουσίαν διαφημιστικής προπαγάνδας για τα αναμενόμενα κόμματα Τσίπρα, Σαμαρά και Καρυστιανού:

Θα τα ανακοινώσετε επιτέλους ή θα μας ταλαιπωρήσετε κι άλλο με την επιλογή σας να δίνετε κάθε λίγο και λιγάκι τροφή στα αδηφάγα μίντια για να ασχολούνται μονίμως με σας;

Μια στάση εδώ, ειδικά για την περίπτωση της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία αντιστρατεύεται/απωθεί/απεχθάνεται τη λέξη κόμμα. Προτιμά το Κίνημα. Και δηλώνει οτι θα είναι μέρος του Κινήματος αυτού μέχρι την τελική δικαίωση.

Προκύπτει αναπόφευκτα ένα ερώτημα: Θα πάρει πολιτικό χαρακτήρα το Κίνημα αυτό, από τη στιγμή που δημοσκοπικά προικίζεται με ένα πολύ υψηλό ποσοστό; Και αν ναι, πως θα γίνει αυτό;

Θα δημιουργηθεί ένας Ομιλος, μια ομάδα ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με το υφιστάμενο πολιτικό δυναμικό, οι οποίοι θα καλέσουν την κοινωνία να προτείνει τον επικεφαλής του Κινήματος; Κι αν προταθεί από τη λαϊκή βάση η Μαρία Καρυστιανού, θα αρνηθεί;

Επειδή εσχάτως παρενεβλήθη στην υπόθεση Κόμμα ή μη ο Νίκος Καραχάλιος με το «Κύμα» του, γεγονός που δικαίως εξόργισε την κυρία Καρυστιανού, αλλά έδωσε τροφή σε παραπολιτικές συζητήσεις και αναζωπύρωσε τα περί κόμματος Καρυστιανού, καλό θα ήταν να ξεκαθαριστεί το όλο θέμα.

Από την ίδια. Ευθέως. Όχι αν θα κάνει κόμμα, αλλά πως βλέπει: Την προοπτική του Κινήματος στο οποίο ομνύει, την πιθανότητα να προταθεί εκείνη από την βάση για την αρχηγία του Κινήματος, την εξέλιξή του σε κόμμα κινηματικού χαρακτήρα και την συμμετοχή του στις επόμενες εκλογές.

Το μετέωρο βήμα του Σαμαρά

Από την ημέρα της διαγραφής του(16.11.2024) και εντεύθεν άρχισαν τα δημοσιεύματα για την πιθανότητα να κάνει κόμμα ο πρώην πρωθυπουργός. Οι δημόσιες παρεμβάσεις του, ιδιαιτέρως αιχμηρές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς και η συνύπαρξη με τον Κώστα Καραμανλή σε κάποιες εκδηλώσεις ενίσχυσαν βαθμηδόν την φημολογία περί κόμματος Σαμαρά.

Όταν, δε, δόθηκε στη δημοσιότητα το μανιφέστο/ πρόσκληση «των 99» προς Σαμαρά/Καραμανλή «να κάνουν κάτι» για τη χώρα, η φημολογία μετεβλήθη σε πεποίθηση οτι ο Σαμαράς θα κινηθεί για τον σχηματισμό κόμματος.

Όμως ο ίδιος σιωπούσε παρ΄οτι όλες οι κινήσεις του έδειχναν προς την κατεύθυνση αυτή. Ωσπου προχθές στον «Αντένα» τράβηξε την κουρτίνα μέχρι τη μέση λέγοντας: «Σταθμίζω την κατάσταση και θα κρίνω με ψυχραιμία».

Βέβαια, την πολλή την στάθμιση την βαριέται κι ο θεός. Αλλά ο Σαμαράς, έμπειρος και πολύπλαγκτος πολιτικός, είτε διστάζει λόγω μετρίων δημοσκοπικών ευρημάτων είτε επενδύει στην αποτελεσματικότητα του στάγδην(σταγόνα-σταγόνα/βήμα-βήμα) για να ασχολούνται τα μίντια μαζί του και να συζητεί το πόπολο στα καφενεία και στην αγορά την περίπτωσή του.

Όμως, πέρα από την…στάθμιση, ο θεός βαριέται και το πολύ το Κύριε Ελέησον…

Το… κατακλυσμιαίο στάγδην του Τσίπρα

Όχι, δεν πρόκειται για αντίφαση: Μεθοδικά, συγκροτημένα και «επιστημονικά» ο Αλέξης Τσίπρας κατέκλυσε σταδιακά την πολιτική αγορά με πλήθος από διαφημιστικές σταγόνες σχετικές με το υπο εκκόλαψιν εγχείρημά του.

Τίποτε δεν έγινε στην τύχη. Από τότε που άσκησε ευθεία κριτική στους ηγέτες της Κεντροαριστεράς για την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη μέχρι τα πρόσφατα βίντεο για το βιβλίο του, μεσολάβησαν συγκεκριμένες κινήσεις ιδεολογικοπολιτικού αλλά και διαφημιστικού χαρακτήρα:

Αναφορές στον «δημοκρατικό καπιταλισμό», βαθμηδόν οξεία κριτική στην κυβέρνηση μετά από δύο χρόνια σιωπής, εμφάνιση αρχηγικού χαρακτήρα στην Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκη ως αντίπαλο δέος στην Μητσοτάκη, δημοσιεύματα για το βιβλίο του, ειδήσεις για περιοδείες ανά την Ελλάδα μετά την έκδοση, διαρροές για τον τίτλο του βιβλίου, ανακοίνωση για ονόματα του Επιστημονικού Συμβουλίου, αποσπάσματα από την εισαγωγή του βιβλίου και, φυσικά, προσεγμένα βίντεο περί την έκδοση( Χειλάκης κλπ) και λεπτομέρειες για την επιλογή του συγκεκριμένου τίτλου.

Όλα μελετημένα. Κατά δόσεις η τροφή για τα ΜΜΕ. Για να ΄χουν να πορεύονται αντάμα με το «πανηγύρι» των σόσιαλ. Αποτέλεσμα; Μια είδηση ασήμαντη(π.χ.το στιγμιότυπο με τον Χειλάκη) αναπαράγεται και λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στην αδηφάγο αγορά.

Το μόνο που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα είναι ένα βίντεο που να δείχνει τον Αλέξη Τσίπρα να κατεβαίνει με αλεξίπτωτο στο Σύνταγμα διαβάζοντας αποσπάσματα του βιβλίου του. Αλλά ποιος ξέρει; Όλα είναι πιθανά πια…

Φανταστείτε, όμως, τι έχει να γίνει μέχρι την παρουσίαση(Νέα αποσπάσματα; νέα βίντεο;), κατά την παρουσίαση(ομιλητές, ενσταντανέ, εντυπώσεις) και βέβαια μετά από αυτήν(εκατοντάδες δημοσιεύματα, κριτικές, αναλύσεις και σχόλια, χαμός στα σόσιαλ). Φυσιολογική η ενασχόληση, εξασφαλισμένη η δημοσιότητα…

Όχι, δεν τελειώσαμε. Ακολουθούν οι περιοδείες, τα σχετικά ρεπορτάζ, ίσως κάποιες διαρροές οτι επίκειται η πολυαναμενόμενη εξαγγελία για κόμμα, δημοσιεύματα για πιθανές προσχωρήσεις στο «Κόμμα Τσίπρα», αντιμαχίες στον χώρο της ευρύτερης Κεντρο-Αριστεράς με αφορμή τις συνεργασίες και την κινητικότητα στελεχών, προσωπικοτήτων κ.α., ώσπου θα αναγγελθεί επιτέλους η ίδρυση νέου φορέα από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Εκτός κι αν φρενάρει για λίγο την εξαγγελία λόγω συγκυρίας ή χαμηλών δημοσκοπικών πτήσεων ή εξ αιτίας ενδεχόμενης «σφήνας» Καρυστιανού. Πονοκέφαλος για όλους αυτή η «σφήνα»…

Πάντως μέχρι στιγμής τέτοια μεθοδικότητα, τόσο πολύτροπη και προσεγμένη διαφημιστική καμπάνια, τέτοια προσοχή στην παραμικρή λεπτομέρεια, και ειδικά τέτοιο rebranding, ουδέποτε είχαμε στη χώρα μας. Ο Αμερικανός σύμβουλος του Μητσοτάκη τρώει τη σκόνη του Τσίπρα και των συν αυτώ…

Όμως, εδώ καιροφυλακτεί ένας θανάσιμος κίνδυνος για τον Αλέξη Τσίπρα. Ο ίδιος, όπως στις περιπτώσεις Σαμαρά και Καρυστιανού: Η πλησμονή. Δηλαδή ο κορεσμός από την υπερβολική δόση και, τελικά, η αρνητική αντίδραση από ικανό μέρος της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαία η λαϊκή θυμοσοφία για το πολύ το Κύριε Ελέησον…

Οσο για τον χιουμορίστα Σέρβο, τελικά βομβάρδισαν οι βάρβαροι. Υπο τις ευλογίες και τις επευφημίες των θλιβερών προοδευτικών Μάσιμο Ντ΄Αλέμα και Γιόσκα Φίσερ…