“Υπεύθυνη” αντιπολίτευση και η διπλή παγίδα για τον Ανδρουλάκη

“Υπεύθυνη” αντιπολίτευση και η διπλή παγίδα για τον
Ανδρουλάκη
Δημήτρης Παπαμήτσος

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για το τι προσδοκά η κυβέρνηση από το τρίτο κόμμα της Βουλής και για την "παγίδα" που στήνει ταυτόχρονα στη νέα ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.

Δυο μέρες πριν από το δεύτερο γύρο των εκλογών στο Κίνημα Αλλαγής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση της ΝΔ, είπε ότι περιμένει «υπεύθυνη αντιπολίτευση» από τη νέα ηγεσία του τρίτου κόμματος της Βουλής. Και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία τι εννοεί πρόσθεσε: «Δεν περιμένω τίποτα από το δεύτερο» (ΣΥΡΙΖΑ).

Δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί στη Χαριλάου Τρικούπη ο νέος αρχηγός Νίκος Ανδρουλάκης και του έστειλαν από το Μαξίμου το πρώτο μήνυμα για το πώς εννοούν την «υπεύθυνη» αντιπολίτευση. Με την πρώτη αντιπολιτευτική ανακοίνωση που εξέδωσε το ΚΙΝΑΛ, από την κυβέρνηση έσπευσαν να το ταυτίσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια εμφανή προσπάθεια να αποτρέψουν οποιαδήποτε πιθανότητα σύμπηξης αντιπολιτευτικού μετώπου, ακόμα κι όταν η κυβερνητική πολιτική το επιβάλλει. Ας δούμε τι συνέβη.

Όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τα μέτρα για την πανδημία, δέχτηκε τις επικρίσεις όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όλων, δηλαδή και του ΚΙΝΑΛ. Το οποίο εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία χαρακτήρισε τα μέτρα της κυβέρνησης «καθυστερημένα και ανεπαρκή» και την κατηγόρησε ότι κινείται με το φόβο του πολιτικού κόστους.

Στην κυβέρνηση ενοχλήθηκαν πολύ, όπως φάνηκε από το σχόλιο που έκαναν κυβερνητικοί κύκλοι: «Διαβάζοντας την ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ είναι σαν να διαβάζεις ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Τις ίδιες γενικόλογες καταγγελίες, δίχως καμιά συγκεκριμένη πρόταση. Παρά τις διακηρύξεις, η διατύπωση προτάσεων αποδεικνύεται τελικά πολύ πιο δύσκολο πράγμα από τον εύκολο καταγγελτικό λόγο».

Σ’ αυτήν τη σύντομη κυβερνητική ανακοίνωση φαίνεται πολύ καθαρά τι προσδοκά η κυβέρνηση από το τρίτο κόμμα της Βουλής και, ταυτόχρονα, κρύβεται η παγίδα που στήνει στη νέα ηγεσία του.

Η κυβέρνηση προσδοκά από το ΚΙΝΑΛ να μην ασκεί επιθετική αντιπολίτευση, με αντάλλαγμα να το διαχωρίζει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό εξυπηρετεί δύο στόχους. Ο πρώτος είναι να μην απομονωθεί εντελώς η κυβέρνηση, αλλά να υπάρχει ένα κόμμα (το ΚΙΝΑΛ), που αντιπολιτεύεται «υπεύθυνα», ουσιαστικά να μην αντιπολιτεύεται. Δεύτερος στόχος είναι να καλλιεργηθεί από τώρα το έδαφος, ώστε να αναζητηθεί κυβερνητική συνεργασία μετά τις επόμενες εκλογές, αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Τρίτος στόχος είναι να μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί «ανεύθυνη» αντιπολίτευση αντιπαραβάλλοντάς την με την «υπεύθυνη» του ΚΙΝΑΛ.

Μέσα στους στόχους αυτούς κρύβεται μια διπλή παγίδα για τον Νίκο Ανδρουλάκη:

Πρώτον, να σταμπαριστεί το υπό την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ όχι ως κόμμα της αντιπολίτευσης που κρίνει και επικρίνει αυτονόητα την κυβέρνηση, αλλά ως κόμμα-δορυφόρος της ΝΔ, που της «συμπαρίσταται» στις δύσκολες στιγμές της. Και Δεύτερον, να καλλιεργηθεί από τώρα το κλίμα, ώστε το ΚΙΝΑΛ να μη μπορέσει να αρνηθεί κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ, αν οι επόμενες εκλογές δεν δώσουν αυτοδυναμία. Μόνο που τώρα μια επανάληψη του 2012 δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Όλοι γνωρίζουν πια ότι εκείνη η κυβερνητική συνεργασία ωφέλησε μόνο τη ΝΔ και παραλίγο να εξαφανίσει κοινοβουλευτικά το ΠΑΣΟΚ.

Το λέει πολύ καλά η αμερικανική παροιμία: «Τζάμπα τυρί υπάρχει μόνο μέσα στην ποντικοπαγίδα». Αποκλείεται να μην το έχει καταλάβει ο κ. Ανδρουλάκης…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα