Δεν θα γίνουμε αποθήκη ψυχών, θα φιλοξενήσουμε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη

Ήδη από την ώρα που ανακοινώθηκε ότι το Eurogroup θα συμπέσει χρονικά με την σύνοδο κορυφής για το προσφυγικό, ακόμη και οι πιο αφελείς κατάλαβαν ότι δεν ήταν μια απλή σύμπτωση. Στο διάστημα που μεσολάβησε, δεκάδες δηλώσεις υπονόησαν το συσχετισμό χωρίς όμως όσοι τις έκαναν να παραδέχονται ξεκάθαρα ότι τα δύο θέματα θα αντιμετωπιστούν ουσιαστικά σαν ένα.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός βεβαίως αρνείται το συσχετισμό. Ακόμη και στην συνέντευξή που έδωσε στα τέλη της περασμένης εβδομάδας στην γερμανική εφημερίδα BILD δήλωσε ότι η προσφυγική κρίση δεν πρέπει να συγχέεται με τις διαπραγματεύσεις για την κρίση χρέους. Λίγες ώρες νωρίτερα βέβαια, την Πέμπτη, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ κος. Τζ. Ράις, είχε δηλώσει ακριβώς το αντίθετο. “Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η ανθρωπιστική κρίση που προκαλείται από το προσφυγικό «πρέπει να ληφθεί υπόψη» στην αξιολόγηση της Ελλάδας”, δήλωσε ο κος. Ράις.

Ο Τσέχος πρόεδρος ήταν ακόμη πιο κυνικός, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση της χώρας του:  “Κέντρα κράτησης μπορούν να οργανωθούν στα ελληνικά νησιά όπου θα φιλοξενούνται μετανάστες που έχουν απελαθεί από την Ευρώπη…, ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε μέσω των κέντρων αυτών, ν’ αποπληρώσει, το υπό άλλες συνθήκες δυσβάσταχτο εξωτερικό της χρέος”.

Αντίθετα, την ίδια ενοχική στάση με την Ελλάδα διατηρεί φυσικά και η Γερμανία. Μπορεί η Μέρκελ να στηρίζει τη χώρα μας με δημόσιες τοποθετήσεις στο θέμα του προσφυγικού αλλά ο “κέρβερος” του Υπουργείου οικονομικών, φρόντισε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Ο κος Σόιμπλε, μέσω του εκπροσώπου του έβαλε -τυπικά- τέλος στην συζήτηση για ανταλλάγματα στην αξιολόγηση με φόντο το μεταναστευτικό. “Θα έπρεπε να συνεχίσουμε να διατηρούμε τις δύο διαδικασίες χωριστά, ειδικά επειδή διεξάγονται τώρα ταυτόχρονα”, δήλωσε ο εκπρόσωπος του γερμανικού ΥΠΟΙΚ.

Αυτό ακριβώς οφείλει να κάνει τόσο το Βερολίνο, όσο και η Αθήνα. Διαχειρίζονται πολιτικά τις παράλληλες κρίσεις και δεν θα ήταν φρόνιμο να τις συσχετίσουν ανοιχτά. Θα το κάνουν, μοιραία, αλλά δεν είναι ανάγκη να το παραδεχτούν δημοσίως. Ας μην ξεχνούμε άλλωστε και την ρήση του Καραμανλή: “στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται αλλά δεν λέγονται”. Η συγκεκριμένη περίπτωση εμπίπτει στην δεύτερη κατηγορία.

Η Ευρώπη οφείλει να τηρήσει τα προσχήματα. Ειδάλλως θα μπλέξει φασίστες, ανθέλληνες, αντι-ευρωπαίους, αλληλέγγυους, επενδυτές, γραφειοκράτες και άσχετους σε μια ατέρμονη συζήτηση, τα όρια της οποίας δεν θα είναι διακριτά. Με τόσες σκοπιμότητες πάνω στο τραπέζι, δεν θα γνωρίζουμε ποιος καταφέρεται εναντίον της Ελλάδας, ή διά μέσου αυτής εναντίον της Ευρώπης συνολικά.

Άλλωστε αυτή η “μεσοβέζικη” στάση, βοηθά και την εγχώρια ρητορεία. Το σλόγκαν “δεν θα γίνουμε αποθήκη ψυχών” που λάνσαρε ο Γιάννης Μουζάλας προσερχόμενος στο συμβούλιο των ΥΠΕΞ της Ε.Ε., ήταν αρκετά ισχυρό. Εκφράζει άλλωστε και αρκετούς Έλληνες, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Θα ήταν και αρκετά πιστευτό βεβαίως αν ο ίδιος ο Υπουργός λίγες ημέρες αργότερα σε συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του συντονιστικού οργάνου διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης, δεν δήλωνε ότι “μπορούμε να φτιάχνουμε 15.000 νέες θέσεις φιλοξενίας κάθε εβδομάδα”.

Στα “μουλωχτά”, η χώρα μας έγινε ο τόπος διαμονής για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους. Ούτως ή άλλως εδώ είναι και θα συνεχίσουν να έρχονται.  Βεβαίως και οι Ευρωπαϊκές χώρες θα πάρουν αργά ή γρήγορα κάποιους. Βεβαίως και η Τουρκία πιέζεται να δεχτεί την επανεισδοχη πολλών ενώ ο Ερντογάν λέει ότι σχεδιάζει και την κατασκευή μιας πόλης που θα φιλοξενήσει τους σύριους πρόσφυγες. Βεβαίως και θα γίνει η ταυτοποίηση όσων βρίσκονται χωρίς έγγραφα στη χώρα μας.

Ας μη γελιόμαστε όμως, για το επόμενο διάστημα η Ελλάδα θα σηκώσει το βάρος της υποδοχής για χιλιάδες ανθρώπους που άφησαν τα σπίτια τους. Όχι μόνο για τους σύριους πρόσφυγες αλλά και για τους υπόλοιπους. Γι αυτούς τους υπόλοιπους άλλωστε που βρίσκονται παράνομα και χωρίς κανένα καθεστώς να τους καλύπτει, θα φτιαχτούν οι “ αμυγδαλέζες”. Έναν χρόνο μετά την ιδεοληψία του “μπάτε σκύλοι κι αλέστε”, η Κυβέρνηση κατανοεί ότι δεν μπορεί να αφήνει ανεξέλεγκτους ανθρώπους να βρίσκονται στην επικράτειά της. Ήδη στην παλιά γνωστή “Αμυγδαλέζα”, παρατηρήθηκε έντονη κινητικότητα τις προηγούμενες ημέρες…

Έφτασε η ώρα να “κάνουμε ταμείο” και δεδομένης της κατάστασης, στην Ελλάδα προτείνεται το λιγότερο κακό σενάριο. Να παίξει το ρόλο του “κέντρου υποδοχής” λαμβάνοντας βοήθεια από τους ευρωπαίους, ώστε να συνεχίσει να είναι ένα κυρίαρχο κράτος. Υπ’ αυτή την έννοια, και δεδομένης της έλλειψης διαπραγματευτικών εργαλείων, οι λεονταρισμοί δεν έχουν και τόση σημασία. Ας φροντίσουμε τουλάχιστον να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν γίνεται τους πρόσφυγες διαχειριζόμενοι εφεξής την κατάσταση με υπευθυνότητα.

Το χειρότερο σενάριο πλέον είναι να μας αφήσουν στη μοίρα μας. Η δραματική κατάσταση της οικονομίας σε συνδυασμό με τη διάλυση του κράτους, εγγυώνται ότι θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αθώους να χάνουν τη ζωή τους στο Αιγαίο, κυκλώματα να δρουν ανενόχλητα και την “αποθήκη ψυχών” να δημιουργείται ταχύτατα στην Ειδομένη. Είτε το θέλουμε είτε όχι.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).