Φόβοι για πολιτική αστάθεια σε Ιταλία, Ισπανία

Οι εντεινόμενοι φόβοι για εκδήλωση πολιτικής αστάθειας στην Ιταλία και την Ισπανία προκάλεσαν ρίγη στις αγορές ομολόγων των δύο χωρών την Παρασκευή, με τους επενδυτές να προχωρούν σε ρευστοποιήσεις και να στέλνουν χαμηλά τις τραπεζικές μετοχές, γράφουν οι Financial Times.

Το μακρόσυρτο ιταλικό δράμα ήρθε να συνοδεύσει η προοπτική της κατάρρευσης της ισπανικής κυβέρνησης μετά την υποβολή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρότασης μομφής κατά του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι.

Το χρηματιστήριο της Μαδρίτης κατέγραψε απώλειες 2,7%, και οι αποδόσεις των ισπανικών ομολόγων αυξήθηκαν, ωστόσο η Ιταλία παρέμεινε στο πολιτικό και οικονομικό προσκήνιο. «Είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας πόσο επικίνδυνο είναι για μια χώρα να συσσωρεύει χρέη. Ελπίζω να μην έχουμε μια δεύτερη Ελλάδα στην περίπτωση της γειτονική μας Ιταλίας», δήλωσε στους FT ο καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπαστιαν Κουρτς.

Παράλληλα, ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody’s έσπευσε να καταφέρει ένα ακόμη πλήγμα στην εκκολαπτόμενη κυβέρνηση, θέτοντας το αξιόχρεο της χώρας υπό εξέταση ενόψει ενδεχόμενης υποβάθμισης. Η Ισπανία παραμένει σε καλύτερη θέση, έχοντας μειώσει κατά πολύ το έλλειμμα του προϋπολογισμού και το ποσοστό του χρέους της. Η πολιτική αστάθεια ωστόσο, που ίσως επιφέρει πρόωρες εκλογές, έρχεται σε δύσκολη συγκυρία, με την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην οικονομία της ευρωζώνης να εξασθενεί,τονίζουν οι FT

Αναζητώντας έναν “εχθρό” της Γερμανίας

Η επιθυμία για έναν υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος έχει τοποθετηθεί ως αυστηρός ευρω-αντίπαλος και εχθρός της Γερμανίας, έχει οδηγήσει σε ακινησία στην Ιταλία κατά τις διαπραγματεύσεις για τη νέα κυβέρνηση, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Ο αμφιλεγόμενος υποψήφιος για την ηγεσία των δύο υπουργείων είναι ο Πάολο Σαβόνα, ο 81χρονος οικονομολόγος με ένα λαμπρό βιογραφικό σημείωμα. Ωστόσο, βλέπει το ευρώ ως την ολοκλήρωση των γερμανικών ιδεών υπεροχής στην Ευρώπη (σ.σ.: είχε μάλιστα γράψει σε πρόσφατο βιβλίο του ότι οι συνθήκες για το ευρώ στην Ιταλία είχαν το ίδιο αποτέλεσμα όπως το 1918 η Συνθήκη των Βερσαλιών για τη Γερμανία. Η Ιταλία, υποστηριζει χρειάζεται ένα «Σχέδιο Β» για απόσυρση από το ευρώ, προκειμένου να αποκτήσει ουσιαστικές παραχωρήσεις από τη Γερμανία και τους άλλους εταίρους της νομισματικής ένωσης).

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο δεξιός λαϊκιστής ηγέτης της Λέγκας του Βορρά Ματέο Σαλβίνι επιμένει σε αυτόν τον υποψήφιο υπουργό Οικονομικών.

Υπάρχει προφανώς έντονη αντίθεση στον διορισμό του Σαβόνα από τον πρόεδρο της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα. Σε αντίθεση με τη συνηθισμένη διπλωματική-τυπική προσέγγιση για το σχηματισμό κυβέρνησης, υπήρξε μια δήλωση που απέρριψε όποιον “υπαγορεύει” για την εκλογή μελλοντικών υπουργών. Ο πρόεδρος προσπαθεί σκληρά να μην εμφανιστεί ως απλός συμβολαιογράφος για τους εταίρους του συνασπισμού.

Αντίθετα, ο συνασπισμός του κινήματος διαμαρτυρίας «Πέντε Αστέρια» και η δεξιά Λέγκα συμφώνησαν πρώτα για ένα πρόγραμμα, στη συνέχεια τον κατάλογο των υπουργών και τον υποψήφιο για πρωθυπουργό. Ο Ματαρέλα από την άλλη πλευρά, μπορεί να κάνει λίγα πράγματα.

“Είμαι πραγματικά θυμωμένος”, έγραψε ο Σαλβίνι στο Facebook την Παρασκευή και πήρε ένα “Like” από τον εταίρο του στον συνασπισμό, τον επικεφαλής των Πέντε αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο . Το Σάββατο ο Σαλβίνι τα έβαλε με τη Γερμανία: «Γερμανικές εφημερίδες και οι πολιτικοί μας προσβάλλουν ως ιταλούς ζητιάνους , τεμπέληδες και αχάριστους», έγραψε αυτή τη φορά στο Twitter. “Και πρέπει να επιλέξουμε έναν υπουργό Οικονομικών που τους ταιριάζει; Όχι, ευχαριστώ! “

Η Λέγκα υπό την ηγεσία του Σαλβίνι, προωθεί τώρα την επιστροφή στην εθνική κυριαρχία της Ιταλίας με το δικό της νόμισμα. Ο υποψήφιος υπουργός Οικονομικών Πάολο Σαβόνα είναι ιδιαίτερα κατάλληλος για αυτές τις ιδέες. Επειδή σε αντίθεση με τους άλλους καθηγητές και επιχειρηματικούς ομιλητές της Λέγκα, έχει ένα σπουδαίο βιογραφικό σημείωμα, ειδικά για τα πρώτα του χρόνια. Μεταξύ άλλων, ο Σαβόνα σπούδασε στο περίφημο αμερικανικό ΜΙΤ της Μασαχουσέτης Εργάστηκε στο οικονομικό τμήμα της Banca d’Italia και στη συνέχεια για πολλά χρόνια ήταν γενικός διευθυντής της ιταλικής επιχειρηματικής ένωσης Confindustria.