Το χάδι-αντί για ποινή-για το ρατσιστικό οίστρο του Δημήτρη Κυτέα δημιουργεί ένα επικίνδυνο δεδικασμένο στον ελληνικό στίβο και δίνει τα λάθος μηνύματα στην κοινωνία.

Η Νίκη Κεραμέως πολιτεύεται στον πολύ κρίσιμο τομέα της Παιδείας με το γινάτι και το πείσμα. Η ιδεοληψία της είναι πλέον ολοφάνερη και θα την πληρώσουν τα παιδιά μας.

Η επικοινωνία θριαμβεύει έναντι της πολιτικής σ' όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα παρακολουθήσαμε το φαινόμενο να ξεδιπλώνεται μπροστά στην υπόθεση της Marfin.

Η πρωτοφανής κρίσης μας έκανε να μιλάμε πάλι για τάξεις. Η εργατική έρχεται και πάλι δυναμικά στο προσκήνιο αφού κράτησε την κοινωνία ζωντανή μέσα στο ζόφο.

Η αντιμετώπιση της κρίσης στην οικονομία και την εργασία δεν είναι ουδέτερη πολιτικά. Υπό αυτήν την έννοια η κυβέρνηση κρίνεται-και πρέπει να κρίνεται-αυστηρά.

Μαζί με τους γιατρούς και το ιατρικό προσωπικό της χώρας, είναι οι ήρωες των ημερών μας. Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εργαζόμενους των σούπερ μάρκετ. Ιδού γιατί.

Ο εχθρός δεν είναι οι κατατρεγμένοι της άλλης πλευράς των συνόρων αλλά ο φασίστας της διπλανής πόρτας που πήρε το νόμο στα χέρια του θυμίζοντας εποχές 2013.

Το προσφυγικό ζήτημα και ο επιεικώς πρόχειρος τρόπος με τον οποίο το χειρίζεται η κυβέρνηση εξελίσσεται στη μεγάλη αυταπάτη της κυβέρνησης.

Είναι πολιτικό το ζήτημα της διαχείρισης του μεταναστευτικού; Σαφώς, δεν χωρά σ' αυτό καμία αμφιβολία. Έχει κοινωνικές προεκτάσεις σημαντικές; Ούτε συζήτηση! Μα πάνω απ' όλα πρόκειται για υπόθεση ανθρωπιάς. Και να μας συγχωρείτε.

Ο αρχηγός της Εθνικής το 2004 στο έπος της Πορτογαλίας κατοικοεδρεύει στις Βρυξέλλες για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας και του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Μάλλον κάποιος πρέπει να του το θυμίσει

Μπορεί ο 78χρονος σοσιαλιστής, κατά τη δική του δήλωση, Μπέρνι Σάντερς να επικρατήσει στην κούρσα για το χρίσμα των Δημοκρατικών ενόψει των προεδρικών εκλογών;

Περιθώρια ανοχής στην πολιτική "σοκ και δέος" για την ασφάλεια, που συνοδεύεται από σκηνές Γκουαντάναμο, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή στην Ελλάδα του 2020.

Το "κοφτερό" σχόλιο του Πολάκη για τον Σημίτη, η αντίδραση των "εκσυγχρονιστών" και τα όρια της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ πριν την πολιτική αυτοκτονία.

Η ακόρεστη δίψα του καπιταλισμού-καζίνο για κέρδος φέρνει τον πλανήτη και τους ανθρώπους του στα όριά τους. Οι κολοσσιαίες διαφορές και οι λύσεις που θα προσφέρει η ίδια η ζωή

Το πολύτιμο μέταλλο και οι συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων που "κρύβονται" πίσω από το ενδιαφέρον της αντιπολίτευσης για τη "δημοκρατική τάξη" στη Βολιβία.

Το 1922 οι Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας αντιμετωπίστηκαν περιφρονητικά και ρατσιστικά από τους γηγενείς συμπατριώτες τους. Σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει...

Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την ημέρα που οι Ναζί πήγαν στα τσακίδια και εβδομήντα μετά τη λήξη του Εμφυλίου (για τον οποίο βέβαια έχει ιστορικές ευθύνες και το ΚΚΕ με τις μαξιμαλιστικές του θέσεις εκείνη την εποχή) η πραγματική ιστορική μνήμη αποτελεί κάτι σαν ταμπού.

Οι Κούρδοι, αλλά κυρίως οι Κούρδισσες της Συρίας, έβαλαν το κεφάλι τους στο ντορβά τα προηγούμενα χρόνια και μετά από άνισο αγώνα εξολόθρευσαν τον ISIS. Τωρα τους άφησαν μόνους

Το ΣτΕ με την απόφασή του γύρισε την Ελλάδα στην εποχή του "Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών". Με την εξέλιξη αυτή ακόμα και η μέτριας έντασης προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης να καταστήσει το εν λόγω μάθημα από θρησκευτική κατήχηση σε σύγχρονη εκπαιδευτική διαδικασία πετάχθηκε στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας.

Ερντογάν, Οκτάι και Ακάρ πλειοδότησαν σε ρητορική υψηλή έντασης κατά της Κύπρου (και κατά συνέπεια και της Ελλάδας) με διαφορά ελάχιστων ωρών ο ένας με τον άλλον.