“Insta Girl” του Μανώλη Φάμελλου: Like, που να πάρει!

Είναι πολλά τα σημερινά τραγούδια που πιάνουν τον παλμό της εποχής απ’ τα μαλλιά. Κατά κανόνα μέσα από τον στίχο τους. Λένε, μελωδικά ή στακάτα, για όσα συμβαίνουν τριγύρω μας, φωτογραφίζουν το παρόν μέσα από νότες… –κι ύστερα τρέχουν εναγωνίως στα σόσιαλ, στις ψυχαναγκαστικές λίστες επιτυχίας, στους αριθμούς και στα τηλεοπτικά νούμερα (πάσης φύσεως) για να εξαργυρώσουν αυτήν τους την εύστοχη επικαιροσύνη. «Κοίτα εγώ, που σου καθρέφτισα τραγουδιστά αυτό που είσαι!» μοιάζουν να λένε, «Κατέβαινε τώρα το μπόνους μου…»

Ο Μανώλης Φάμελλος δεν εμπίπτει σ’ αυτή την κατηγορία τραγουδοποιού –χρόνια τώρα. Από πάντα του, δηλαδή. Όσα λένε οι στίχοι του μοιάζουν με γραψίματα κάποιου μονήρη ποιητή, που δεκάρα δεν δίνει για την εξαργύρωση της όποιας σουξεδιάρικης επικαιροσύνης τους. Αυτά σκεφτόμουν ακούγοντας (και ξανακούγοντας) το «Insta Girl», ένα από τα 12 κομμάτια που περιλαμβάνονται στο «Η ζωή ήταν σήμερα», το νέο άλμπουμ του Φάμελλου που κυκλοφόρησε στις 10 Δεκέμβρη από την MINOS EMI.

Χωρίς καμιά πρεμούρα να σαγηνεύσει σώνει και καλά τα πλήθη, και μέσα από μια ράθυμη κι αδιόρατα σκοτεινή μελωδική γραμμή που κατά στιγμές ισορροπεί μεταξύ αργής ρέγκε και Tindersticks, ο Φάμελλος έγραψε για ένα κορίτσι που (νομίζει ότι) έχει βρει το raison d’être του στο Instagram. «Το ένα πόδι της εδώ το άλλο σ’ ένα παράλληλο σύμπαν/ αν την ακολουθείς θα μάθεις ποιους συνάντησε και πού την πήγαν/ πώς είναι απόψε η διάθεσή της, τ’ άρωμά της, πώς έγινε βίγκαν/ δεν φεύγει από πουθενά αν δεν σιγουρευτεί πως όλοι την είδαν»…

Χωρίς επικριτική διάθεση απέναντι στο girl της υπόθεσης, μόνο με μια μελαγχολία πίσω απ’ όλα αυτά τα ευθύβολα (και τρομερά γνωστά και οικεία) που παρατηρούν οι στίχοι, το «Insta Girl» τραγουδάει μια ολόκληρη υπαρκτή φάση. Μια ολόκληρη γενιά, φοβάμαι… Δεν ξέρω αν τραγουδάει γ ι α αυτήν την γενιά –καμιά φορά, δεν τον βλέπεις τον καθρέφτη εκεί απέναντι, ή δεν θέλεις να τον δεις.

Θαυμάσιο και το βιντεοκλίπ, που υπογράφουν οι Γιώργος Γεράνιος και Χρήστος Παπαμιχάλης. Χωρίς ηδονοβλεπτικές προφάσεις, χωρίς φαντεζί κίνηση της κάμερας, και με την λιγνή κοπέλα που πρωταγωνιστεί –πηγαινοφέρνοντας props, ποζάροντας ινσταγκραμικά, ή πλησιάζοντας την κάμερα για να πατήσει το stop– να μην μας δείχνει ποτέ το πρόσωπό της, η οπτική διάσταση του «Insta Girl» είναι εξίσου εύστοχη με το τραγούδι που το γέννησε. Κι ανεπαίσθητα «λανθιμική», μου φάνηκε.

Το «Insta Girl», αν και αναφέρεται στα σόσιαλ, μάλλον δεν θα κάνει εκεί καριέρα, φοβάμαι… Ήταν ανέκαθεν αυτό ζητούμενο για ένα τραγούδι;

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις