5 ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΑΠΟ ΠΝΙΓΜΟ

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, εκατοντάδες σημαντικές φιγούρες έχουν πεθάνει με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους. Εντούτοις, ένας κοινός για πολλούς ήταν πάντοτε ο πνιγμός. Είτε επειδή δεν ήξεραν κολύμπι είτε επειδή βρέθηκαν μέσα στα παγωμένα νερά κάποιου ποταμού με τη βαριά πανοπλία τους ακόμα στο κορμί τους, σημαντικοί άντρες χάθηκαν για πάντα με αυτόν τον ιδιαίτερα επίπονο θάνατο.

Από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και τον Μεσαίωνα μέχρι τον 19ο αιώνα, αυτοί είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς πνιγμούς σημαντικών ιστορικών προσωπικοτήτων.

Μαξέντιος

Η ιστορία του Μάρκου Αυρήλιου Βαλέριου Μαξέντιου, ενός Ρωμαίου αυτοκράτορα του 3ου αιώνα μ/Χ, είναι κάπως περίπλοκη και ξεκινά με τον πατέρα του, τον πρώην αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο Βαλέριο Μαξιμιανό. Ο Μαξιμιανός κυβέρνησε τη Ρώμη για σχεδόν 20 χρόνια πριν παραιτηθεί το 305 μ.Χ. Σε εκείνο το σημείο, τρεις άνδρες ανέλαβαν την εξουσία αλλά ο Μαξέντιος δεν ήταν ένας από αυτούς. Αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το ανεχτεί και σύντομα άρχισε να προσπαθεί να ξεκινήσει μια εξέγερση εναντίον τους -κάτι που τελικά θα το πετύχαινε.

Ο Μαξέντιος ανακηρύχθηκε νέος αυτοκράτορας -αλλά προσπάθησε να το κάνει λιγότερο προφανές δίνοντας στον εαυτό του έναν διαφορετικό τίτλο, αυτόν του πρίγκηπα. Δεν κρατήθηκε και πολύ όμως και σύντομα άρχισε να αυτοαποκαλείται Αύγουστος, θανατώνοντας έναν από τους εχθρούς του, κάτι που ενόχλησε ορισμένους σημαντικούς και ισχυρούς ανθρώπους.

Κάπου εκεί εμφανίστηκε ξανά και ο παραιτηθείς αυτοκράτορας Μαξιμιανός, ο οποίος αποφάσισε ότι ήθελε να ανακτήσει την εξουσία που είχε τόσο πρόθυμα παραδώσει. Προσπάθησε να την πάρει πίσω από τον γιο του αλλά απέτυχε.

Αν και ο Μαξιμιανός πέθανε το 310, ο αγώνας εναντίον του Μαξέντιου συνεχίστηκε από τον σύμμαχο του πρώτου, τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, ο οποίος ήταν και κουνιάδος του Μαξέντιου (είχε παντρευτεί την αδερφή του, Φαύστα).

Έτσι, το 312 μ.Χ. οι δυνάμεις τους συναντήθηκαν στη γέφυρα του Μίλβιαν όπου και πολέμησαν σφοδρά. Ο Μαξέντιος τελικά το έβαλε στα πόδια και με τον στρατό του Κωνσταντίνου να τον καταδιώκει, η γέφυρα στην οποία βρισκόταν επάνω κατέρρευσε, με τον ίδιο να πνίγεται.

Έτσι κι αλλιώς, και να έπεφτε στα χέρια του Κωνσταντίνου, δύσκολα να τον περίμενε κάποια καλύτερη μοίρα.

Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα

Γεννημένος το 1122, ο Φρειδερίκος Α’, ευρύτερα γνωστός ως Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα (δηλαδή “Κοκκινογένης”), υπήρξε ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για 35 χρόνια από το 1155 μέχρι το θάνατό του το 1190. Πριν από την θητεία του ως αυτοκράτορας, ο Μπαρμπαρόσα ήταν ο βασιλιάς της Γερμανίας και της Ιταλίας, έχοντας ανέβει για πρώτη φορά στο γερμανικό θρόνο το 1152.

Ο Φρειδερίκος, ιδιαίτερα φιλόδοξος, ήθελε να επιστρέψει το βασίλειό του στις παλιές ημέρες της δόξας και έτσι άρχισε να εργάζεται για να αποκαταστήσει το κύρος και την εξουσία της αυτοκρατορίας του.

Το 1154, εισέβαλε μαζί με τον στρατό του στην Ιταλία για να την ανακτήσει από τους Νορμανδούς και μπορούμε να πούμε ότι αρχικά τα κατάφερε αρκετά καλά, τόσο ώστε να καταφέρει να πάρει τον τίτλο “Βασιλιάς της Ιταλίας”. Ωστόσο, σύντομα αναγκάστηκε να υποχωρήσει και δεν θα επέστρεφε για τα επόμενα τρία χρόνια.

Παράλληλα, επιδόθηκε και σε μια μακροχρόνια διαμάχη με τον παπισμό, γεγονός που οδήγησε στον αφορισμό του. Αφορισμός που έπαψε να ισχύει το 1177.

Το 1189 ο Μπαρμπαρόσα, στα 70 του χρόνια πια, κατευθύνθηκε στην Ιερουσαλήμ λαμβάνοντας μέρος στην Τρίτη Σταυροφορία. Δεν κατάφερε όμως να περάσει τον μικρό ποταμό Σάλεφ, ο οποίος βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία, και πνίγηκε μαζί με το άλογό του.

Σήμερα ο Μπαρμπαρόσα μνημονεύεται κυρίως για τις προσπάθειές του να επανενώσει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και για τους αγώνες του εναντίον του Πάπα Αλέξανδρου του Τρίτου.

Πέρσι Σέλλεϊ

Γεννημένος το 1792, ο Πέρσι Σέλλεϊ είχε ήδη προλάβει να εκδώσει δύο μυθιστορήματα όταν έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Γρήγορα όμως θα έμπαινε σε μπελάδες λόγω των γραπτών του που απηχούσαν την αθεΐα του με αποτέλεσμα να αποβληθεί από το πανεπιστήμιο μέσα σε έναν μόλις χρόνο.

Σύντομα θα παντρευόταν αλλά και εκεί τα πράγματα δεν θα πήγαιναν καλύτερα. Η σχέση του με τη γυναίκα του ήταν εμφανώς προβληματική από την αρχή. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να αποκτήσει μαζί της δύο παιδιά.

Σύντομα όμως ο Πέρσι θα ερωτευόταν μία άλλη γυναίκα και θα το έσκαγε μαζί της. Επρόκειτο για τη Μαίρι Γκόντγουιν, με την οποία θα έφευγε για την Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να αποφύγει τις εχθρικές διαθέσεις του πατέρα της. Στην Ευρώπη η Μαίρι θα έμενε έγκυος στο πρώτο τους παιδί.

Μετά την επιστροφή τους στην πατρίδα, ο Πέρσι συνέχισε να γράφει, όπως θα έκανε και η Μαίρη. Πάντα μπροστά από την εποχή του, ο Πέρσι θα δημοσίευε επίσης κι ένα βιβλίο για τη χορτοφαγία. Ωστόσο, όσο ζούσε, δεν θα είχε ποτέ την αναγνώριση που πίστευε ότι του άξιζε ως ποιητής και η οποία θα ερχόταν τελικά μετά θάνατον.

Απ’ την άλλη μεριά η σύζυγός του, η Μαίρι Σέλεϊ θα έγραφε τον “Φρανκενστάιν”, ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του 19ου αιώνα.

Το ζευγάρι λίγα χρόνια αργότερα θα μετακόμιζε μόνιμα στην Ιταλία. Εκεί, ο Πέρσι και η Μαίρι θα έχαναν και τα δυο τους παιδιά, ενώ η τραγωδία θα ολοκληρωνόταν το 1822. Ήταν η χρονιά που ο Πέρσι θα πνιγόταν κάτω από κάπως αδιευκρίνιστες συνθήκες, όταν το σκάφος του θα αναποδογύριζε μέσα στη θάλασσα.

Αυτό οδήγησε ορισμένους να υποψιάζονται ότι έπεσε θύμα δολοφονίας, αν και κανείς δεν κατηγορήθηκε ποτέ.

Πέτρος των Μεδίκων, ο Άτυχος

Ο “Piero di Lorenzo de’ Medici” ή ο απλώς ο Πέτρος ο Άτυχος, ήταν ένας Ιταλός ηγεμόνας που πέθανε από πνιγμό. Κυβέρνησε τη Φλωρεντία μόνο για λίγα χρόνια κατά τη δεκαετία του 1490 πριν χάσει τη θέση του, και το παρατσούκλι του “ο Άτυχος” είναι απόδειξη της σκληρής διακυβέρνησής του.

Απ’ την άλλη μεριά, ο πατέρας του, ο “Lorenzo de’ Medici”, έμεινε πιο γνωστός ως Λορέντζος ο “Μεγαλοπρεπής”, λόγω της πολύ περισσότερο επιτυχημένης διακυβέρνησής του.

Ο Πέτρος γεννήθηκε το 1472 και έγινε ηγεμόνας της Φλωρεντίας μετά το θάνατο του Λορέντζο το 1492. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο, δεν είχε τις πολιτικές αρετές του πατέρα του. Σε μόλις δύο χρόνια εκδιώχθηκε και εξορίστηκε αφού πρώτα έκανε μια κακώς σχεδιασμένη συμφωνία με τον Κάρολο, τον βασιλιά της Γαλλίας, ο οποίος είχε εισβάλει στη χώρα. Δεν ήταν όμως οι Γάλλοι αυτοί που θα τον έδιωχναν από την πόλη αλλά ο δυσαρεστημένος λαός της Φλωρεντίας.

Ο ίδιος, βέβαια, δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί να επιστρέψει στη γενέτειρά του. Ωστόσο, κανένα από τα σχέδια του δεν απέδωσε, με τον ίδιο να πεθαίνει λιγότερο από μια δεκαετία αφότου ωθήθηκε στην εξορία. Και εδώ μας ενδιαφέρει το πώς.

Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στη Γκαέτα (στόμιο του ποταμού Καριλιάνο) για την κυριαρχία της Νάπολης. Ο Πέτρος συμμετείχε στη μάχη στο πλευρό των Γάλλων, οι οποίοι και ηττήθηκαν. Στην προσπάθειά του να διαφύγει, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο, σε ηλικία 31 ετών, αφήνοντας τελικά πίσω του τίποτα περισσότερο παρά μόνο ένα κακό όνομα.

Πτολεμαίος ΙΓ’ Θεός Φιλοπάτωρ

Ο πνιγμός του Πτολεμαίου ΙΓ΄ Θεού Φιλοπάτορα συνέβη το 47 π.Χ. Σε νεαρή ηλικία, ο Πτολεμαίος ΙΓ’ έγινε ο φαραώ της Αιγύπτου, ωστόσο, έπρεπε να κυβερνήσει με τη μεγαλύτερη αδελφή/σύζυγό του Κλεοπάτρα Ζ’ (ναι, τη γνωστή). Ωστόσο, εκδιώθηκαν από την κουστωδία του Πτολεμαίου ΙΓ’ και η Κλεοπάτρα κατέφυγε στην εξορία.

Την ίδια στιγμή, ένας πολύ σημαντικότερος εμφύλιος μόλις ξεκινούσε στη Ρώμη, αυτός του Ιούλιου Καίσαρα και με τον Πομπήιο. Ο Πομπήιος αναζήτησε καταφύγιο στην Αίγυπτο με τη βοήθεια της οικογένειας του Πτολεμαίου στην Αλεξάνδρεια αλλά η απόφασή του είχε καταστροφική κατάληξη για τον ίδιο. Οι Αιγύπτιοι τον δολοφόνησαν σε μια προσπάθεια να κερδίσουν την εύνοια του ισχυρού Καίσαρα.

Ωστόσο, ο Καίσαρας δεν συμφώνησε σε μια συμμαχία με τον Πτολεμαίο, και αντ’ αυτού έστειλε πίσω στον θρόνο την Κλεοπάτρα που όπως είπαμε βρισκόταν στην εξορία. Την ίδια περίοδο, θα γινόταν και η ερωμένη του.

Αυτό δεν άρεσε και πολύ στον μικρό της αδερφό, τον Πτολεμαίο, και σύντομα οι Αιγύπτιοι οπαδοί του θα έρχονταν σε πόλεμο με τον Καίσαρα. Στο τέλος, θα ήταν ο Καίσαρας αυτός που θα κέρδιζε τους Αιγύπτιους. Οι δυνάμεις του κατατρόπωσαν τους Αλεξανδρινούς στον Νείλο, με τον Πτολεμαίο να πνίγεται στον ποταμό κατά την προσπάθειά του να διαφύγει. Λέγεται πως το πλοίο με το οποίο αποπειράθηκε να δραπετεύσει γέμισε τόσο πολύ με φυγάδες που βυθίστηκε.

Λίγο αργότερα ο Ιούλιος Καίσαρας θα γινόταν ο νέος φαραώ της Αιγύπτου, με βασίλισσα την Κλεοπάτρα.