Γιώργος Μπαρτζώκας: “Δεν θέλω να γίνω ποτέ ζημιά στον Ολυμπιακό, θέλω να φύγω μετά από μία επιτυχία”

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας παραδέχθηκε πως έχει αναρωτηθεί για πόσο μπορεί ακόμα να είναι προπονητής του Ολυμπιακού, ενώ τόνισε πως θέλει να φύγει από τους Πειραιώτες μετά από μία μεγάλη επιτυχία.

Αναλυτικά όσα ανέφερε στο BIG 4 του SPORT24:

“Έχει μπει στο μυαλό μου το ‘μέχρι πότε;’ Και φέτος μπήκε περισσότερο από ποτέ. Φυσικά και μπήκε. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Κλοπ. Δεν είναι εύκολο. Εγώ το σκέφτομαι πχ για τη Γιουνάιτεντ. Αν ένας παίκτης μπορεί να επιλέξει να πάει να μείνει στη Μαδρίτη ή στη Ρώμη ή στο Λονδίνο, δεν είναι εύκολο να πας να μείνεις στο Λίβερπουλ. Κι αυτό για 8-10 χρόνια. Έτσι δεν είναι; Στην αθλητική ζωή κάποιου υπάρχουν πολλές άλλες παράμετροι. Επίσης όταν έχει 100 βαθμούς στο πρωτάθλημα και το χάνεις γιατί η Σίτι είχε 105, καταλαβαίνεται το είδος του ανταγωνισμού, το άγχος. Στην Αγγλία ειδικά μπορείς να χάσεις από τον τελευταίο και πρέπει να κερδίζεις κάθε φορά. Αυτό απαιτεί τεράστια δουλειά και έχει τεράστια φθορά.

Πολλές φορές στη δουλειά αυτή αναλογίζεσαι αν αξίζει τον κόπο. Αυτή τη στιγμή ζούμε σε μια κατάσταση που είναι για 10 μήνες. Η αδρεναλίνη τα καίει όλα, ακόμα κι ένα πρόβλημα υγείας να έχεις, το καίει. Για αυτό μπορεί και όλα τα προβλήματα, το στομάχι σου κλπ,  βγαίνουν στις διακοπές. Την ώρα που έχεις αδρεναλίνη, δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Υπάρχει αυτό και ζεις σε μια κατάσταση, όπου οτιδήποτε άλλο ζεις, φαίνεται μικρό. Από ένα βιβλίο που θα διαβάσεις, μια παράσταση που θα δεις, αυτό σαν γεγονός, σου φαίνεται μικρό, συγκριτικά με τη στεναχώρια μιας ήττας ή τη χαρά μιας μεγάλης νίκης ή ενός τίτλου. Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός. Είναι σαν να ζεις στα κόκκινα για 10 μήνες, με στεναχώριες, αποτυχίες, ήττες, δυσφήμιση, υποτίμηση και όλα αυτά.

Όταν σταματήσει αυτό το πράγμα, αρχίζεις και μπαίνεις στην κανονική ζωή. Τότε μετά από μία εβδομάδα, δέκα μέρες, έχει ξανά το ίδιο κίνητρο για να κάνεις το ίδιο πράγμα, γιατί αυτό είναι που αγαπάς και είσαι και επιτυχημένος, εντός εισαγωγικών. Σίγουρα στο τέλος κάθε χρονίας, ιδίως όταν ζούσαμε στη Ρωσία με τον Χρήστο τον Παππά, λέγαμε πόσο πάει αυτό το πράγμα; Ταξιδεύμαμε στη Σιβηρία ή στο Καζακστάν πέντε ώρες, ή όταν ήμασταν στη Λοκομοτίβ πηγαίναμε αεροπορικώς στη Μόσχα, τρεις ώρες και μετά αναμονή και ξεκινούσαμε από εκεί, γιατί δεν είχαμε τσάρτερ. Και λέγαμε, πόσο μπορούμε να το κάνουμε αυτό το πράγμα;

Προφανώς εδώ δημιουργείται μια τρέλα, ιδίως με τον Ολυμπιακό, που σου δίνει μεγάλες στεναχώριες αλλά και μεγάλες χαρές. Το πάθος είναι συνώνυμο με τον Ολυμπιακό. Δεν θες εύκολα να το αφήσεις. Εγώ ιδανικά θα ήθελα να φύγω από τον Ολυμπιακό μετά από επιτυχία και να πω ‘ξέρεις κάτι, αυτό κατάφερα στην ομάδα’. Όλοι μαζί έχουμε πάρει 11 τίτλους, έχουμε σπάσει ό,τι ρεκόρ νικών υπήρχε στην ιστορία του Ολυμπιακού, τα έχουμε κάνει όλα. Θεωρητικά λοιπόν μετά από μία μεγάλη επιτυχία πρέπει να πεις ‘ευχαριστώ πολύ’. Μπορείς να το κάνεις αυτό; Δεν ξέρω. Ακόμα και τώρα το σκέφτομαι, πότε είναι αυτό το διάστημα. Δεν θέλω να γίνω ποτέ ζημιά στον Ολυμπιακό. Δεν θέλω να είμαι το πρόβλημα στην ομάδα. Θέλω να είμαι αυτός που βοηθάει στη λύση των προβλημάτων. Αν συνειδητοποιήσω ότι είμαι το πρόβλημα, πρέπει την ίδια ώρα να φύγω.

Μπορεί (σσ. όταν φύγω από τον Ολυμπιακό να είναι το συνολικό τέλος της καριέρας μου). Ιδανικά θέλω να είναι έτσι, να σταματήσω με τον Ολυμπιακό. Δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει η ζωή. Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο για μένα. Μπορεί αν φύγω και δεν φύγω όπως θέλω, να πω κοίταξε, έχω κίνητρο να πάω να δείξω. Δεν μπορώ να το προδικάσω αυτή τη στιγμή”.