Ταβέρνα, πανηγύρι, γενοκτονία

Μία ταβέρνα στη Νάξο σερβίρει ένα νέο καβγαδάκι. Χωρίς λόγο. Ας μη συζητάμε τα αυτονόητα. Ο καθένας μπορεί να τοποθετήσει στο μαγαζί του οτιδήποτε του αρέσει. Αν ως πελάτης διαφωνείς, είναι δικαίωμα σου. Δεν μπαίνεις στο μαγαζί, πηγαίνεις πιο κάτω και το ξεχνάς. Aν δεν γνωρίζετε την υπόθεση, διαβάστε εδώ. 

Κατά συνέπεια, ο εστιάτορας στη Νάξο αδικείται όταν κατηγορείται για αντισημιτισμό. Αν τα αυτοκόλλητα που είχε αναρτήσει στο κατάστημα του αφορούσαν τους Εβραίους, τότε ναι, θα ήταν υπόλογος. Ομως τα μηνύματα ήταν κατά του Ισραήλ και των εγκλημάτων που διαπράττει στη Γάζα. Αυτά τα καταγγέλλουν ακόμα και Ισραηλινοί που, αν μη τι άλλο, δεν μπορείς να εγκαλέσεις για αντισημιτισμό. Συνεπώς αυτοί που απαίτησαν από τον καταστηματάρχη να αποκαθηλώσει τα αυτοκόλλητα με συνθήματα κατά του Ισραήλ, δεν σεβάστηκαν το δικαίωμα του στην ελευθερία της έκφρασης.

Και ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Οποιος καταγγέλλει το Ισραήλ δεν είναι αντισημίτης. Αντισημίτης και ρατσιστής είναι εκείνος που στρέφεται γενικά και οριζοντίως κατά των Εβραίων.

Παρατηρώντας, που λέτε, τα αντανακλαστικά της εγχώριας κοινής γνώμης απέναντι στις θηριωδίες στη Γάζα, αλλά και στον πόλεμο της Ουκρανίας, δεν γίνεται να μη διακρίνουμε πινελιές φαιδρότητας, όσο και αν πρόκειται για δράματα. Διότι ακόμα και σε αυτές τις τραγωδίες, προβάλλουμε τις δικές μας, πολιτικές, κομματικές και προσωπικές προκαταλήψεις.

Το να δηλώνεις συμπαράσταση στον άμαχο πληθυσμό της Γάζας ισοδυναμεί πλέον με πολιτική δήλωση. Θα μπορούςε σπλώς να δηλώνει ότι είσαι άνυρωπος. Ομως, επίσης, σημαίνει ότι είσαι στο χώρο της Αριστεράς, εκδηλώνεις δυσανεξία για την κυβέρνηση και εκφράζεις την υπαρξιακή σου αντίθεση με τη Δύση και τις πολιτικές της. Αυτό οδηγεί στο εξής φαιδρό: άνθρωποι που δεν ανήκουν στο συγκεκριμένο χώρο και φρίττουν με τις θηριωδίες του Ισραήλ, διστάζουν να εκφραστούν προκειμένου να μην τους κατατάξουν σε αριστερό ή «εναλλακτικό» πολιτικό πλαίσιο. Ο παραλογισμός γίνεται μεγαλύτερος όταν βλέπεις ανθρώπους που είναι τοποθετημένοι στο δεξιό, συντηρητικό πολιτικό φάσμα να σιωπούν ή να υπερασπίζονται το Ισραήλ εκφράζοντας, δια της στάσης τους, την αντίθεση τους με όσους συμπαρίστανται στη Γάζα.

Με τον πόλεμο της Ουκρανίας τα πράγματα είναι πιο σουρεαλιστικά. Οι περισσότεροι αριστεροί δεν βγάζουν άχνα επειδή δεν θέλουν να στραφούν κατά της Ρωσίας, με την οποία μοιράζονται την έχθρα τους για τη Δύση. Οι ακροδεξιοί αισθάνονται ότι είναι κοντά στον Πούτιν. Οι υπόλοιποι δεν πολυμιλάνε για να μην κατηγορηθούν ως απολογητές του ΝΑΤΟ και των…«ναζί» του Ζελένσκι.

Και κάπως έτσι, παίρνουμε δύο διεθνείς κρίσεις, με τη μία να σέρνει πίσω της εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τις προσαρμόζουμε στο δικό μας κοντό μπόι και μαλώνουμε για ταβέρνες και πανηγύρια. Αλλά τι πιο ελληνικό από το να μικραίνουμε μια τραγωδία μέχρι να χωράει στο δικό μας θέατρο;