Στέλιος Κουδουνάρης: “Γύρισα σπίτι, πέταξα τα ρούχα κάτω, τα πατούσα και έκλαιγα”

Καλεσμένος στην εκπομπή “The 2night Show” του Γρηγόρη Αρναούτογλου βρέθηκε το βράδυ της Τρίτης (19/04) ο Στέλιος Κουδουνάρης, ο οποίος μίλησε για την πορεία του ως σχεδιαστής μόδας, για το My Style Rocks, αλλά και για την τηλεόραση, η οποία τον γοητεύει.

Ο ίδιος παραδέχτηκε πως πλέον είναι πολύ εξοικειωμένος με τις κάμερες. “Τα πρώτα χρόνια έμπαινα πάρα πολύ μέσα στο τηλεοπτικό παιχνίδι και τα έπαιρνα όλα προσωπικά, στεναχωριόμουν και νευρίαζα περισσότερο. Τώρα στεναχωριέμαι και νευριάζω, αλλά κάπου σταματάει αυτό”, είπε χαρακτηριστικά.

“Με γοητεύει πάρα πολύ η τηλεόραση. Στη διάρκεια της καραντίνας έγραψα και ένα δικό μου format. Βέβαια έχει μείνει εκεί που το έχω γράψει. Αλλά το τι γίνεται πίσω, η προετοιμασία, οι κάμερες και το πώς λειτουργεί όλο αυτό, το παρακολουθώ και μου αρέσει. Τηλεόραση δεν είχα για 20 χρόνια, πήρα πριν από 2 χρόνια” συνέχισε.

Όσον αφορά τη μόδα και το επάγγελμά του, ο ίδιος ξεκαθάρισε πως δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, καθώς πάντα καταλήγει σε αυτό. Θυμήθηκε τα πρώτα χρόνια του και ένα περιστατικό, λέγοντας:

“Τα πρώτα χρόνια πιέστηκα πολύ και πέρασε καιρός το να βγάλω χρήματα και να ζω αξιοπρεπώς. Μια φορά είχα πετάξει τα ρούχα κάτω και τα πατούσα από τα νεύρα μου, γιατί με κορόιδευε ένας πελάτης”, είπε και εξήγησε:

“Προσπαθούσα να κάνω πωλήσεις, να δειγματίσω τα ρούχα. Μας είχαν στο μυαλό τότε ότι ήμασταν “μοδίστρες” που δεν κάναμε τίποτα σύγχρονο. Ήταν ένα συγκεκριμένο κατάστημα που ήθελα να συνεργαστούμε και με είχε στήσει 2-3 φορές. Δεν έβαλε παραγγελία και αισθάνθηκα ότι με κορόιδευε και δεν μου έδινε αξία ως άνθρωπο. Γύρισα σπίτι και τα πέταξα κάτω, άαρχισα να τα πατάω και να κλαίω. Διήρκησε δύο λεπτά και μετά τα σήκωσα, τα άπλωσα, τα καθάρισα, τα χάιδεψα και δεν ξανασυνέβη“.

Μιλώντας για την οικογένειά του και το πώς πήρε την απόφαση να γίνει σχεδιαστής μόδας, είπε: “Δεν είχα δύσκολα παιδικά χρόνια, είμαστε μια οικογένεια δεμένη, έχω και τους δύο μου γονείς μεγαλώσαμε αγαπημένοι σαν οικογένεια, με τις δυσκολίες όπως όλες οι οικογένειες. Είμαστε 3 αδέρφια, είμαι ο μεγάλος, έχω έναν αδερφό και μία αδερφή.

Ήμουν από παιδί μέσα στα ρούχα, ήμουν αυστηρός, έκανα κριτικές. Δεν άφηνα τη μητέρα μου να βγει από το σπίτι αν δεν μου άρεσαν τα ρούχα. Σχεδίαζα νυφικά στις συμμαθήτριές μου στα σχολικά βιβλία. Δεν ήξερα ότι θα γίνω σχεδιαστής μόδας αλλά ήξερα ότι θα ασχοληθώ με τα ρούχα. Υπήρχαν ιδιαιτερότητες εκείνα τα χρόνια που τότε δεν το καταλάβαινα. Καταλαβαίνω ότι ήμουν διαφορετικός, δεν έπαιζα ποδόσφαιρο, δεν έπαιζα μπάσκετ. Έπαιζα στις γειτονιές αλλά περίμενα να γυρίσω σπίτι να διαβάσω περιοδικά. Ήταν περίεργο που έκανα παρέα με κορίτσια ή σχεδίαζα ρούχα.

Τα παιδιά είναι πάντα σκληρά. Είχα φτιάξει ένα τοίχος προστασίας δικό μου! Ο πατέρας μου δεν ήθελε γιατί εκείνη την περίοδο που η μητέρα μου ασχολιόταν με τα ρούχα, ο κλάδος της ένδυσης ήταν δύσκολος. Υπήρχε αναστάτωση στον κλάδο. Επειδή στο σχολείο ήμουν ένας καλός μαθητής, ήθελε να με δει αρχιτέκτονα. Εγώ ήμουν ξεκάθαρος ότι θα ασχοληθώ με τα ρούχα. Είχαμε κάποιες διαφωνίες αλλά ξεπεράστηκαν”.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις