5 καλοκαιρινές εικόνες που μιλούν στις καρδιές όλων των Ελλήνων

“Έλα πιο έξω. Να σε βλέπουμε”. Κάθε φορά που φέρνω στο μυαλό εικόνες από τα καλοκαιρινά μπάνια που έκανα ως παιδάκι στις παραλίες της Λευκάδας, είναι λες και ακούω τη φωνή της μητέρας μου να με καλεί να βγω στα ρηχά. Δεν είχα αίσθηση κινδύνου τότε. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να κάνω άλλη μια βουτιά, άλλο ένα μακροβούτι φορώντας εκείνη την περίεργη μάσκα που μου είχαν πάρει οι γονείς μου από ένα μαγαζί με τουριστικά στο δρόμο για την παραλία.¨

Εκείνα τα καλοκαίρια στις αρχές του μιλένιουμ ήταν ίσως από τα καλύτερα της ζωής μου. Μεγαλώνοντας, όμως, έμαθα να εκτιμώ κι άλλα πράγματα της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου, πέρα από τα μακροβούτια στο θαλασσινό νερό. Πράγματα, τα οποία κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι ‘καλοκαίρι’, μιλούν απευθείας μέσα στην καρδιά μου. Όπως για παράδειγμα ένα γεμάτο ποτήρι με παγωμένη μπύρα ΑΛΦΑ, την οποία έχω συνδέσει με μερικές από τις πιο υπέροχες καλοκαιρινές στιγμές.

Οι στιγμές στην παραλία

Καλοκαίρι χωρίς παραλία είναι αδιανόητο. Κακά τα ψέμματα, ζούμε στην Ελλάδα, δεν γίνεται να μην περάσουμε έστω κάποιες ημέρες δίπλα στο κύμα, με παιχνίδια στην άμμο, με βουτιές, με ξέγνοιαστες στιγμές πάνω σε μια ξαπλώστρα. Προσωπικά, τα καλύτερα καλοκαίρια μου, όπως έγραψα και προηγουμένως, τα έχω συνδέσει με τη Λευκάδα.

Το Κάθισμα, το Πόρτο Κατσίκι, τον Άγιο Νικήτα, αυτές τις παραλίες που έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στο ημερολόγιο της καρδιάς μου. Δεν με ένοιαζε να κοιμηθώ το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Ήθελα να σηκωθώ νωρίς και να κερδίσω κάθε δευτερόλεπτο ήλιου και θάλασσας.

Τα φαγητά στην αυλή

Πώς γίνεται να βγάλω από το μυαλό μου τις τηγανητές πατάτες, της γιαγιάς Διονύσως, που μας περίμεναν κάθε φορά που γυρνούσαμε από την παραλία μαζί με τα ξαδέρφια μου;

Τη μυρωδιά της χωριάτικης σαλάτας πάνω στο στρωμένο τραπέζι στην αυλή του σπιτιού στο χωριό, τη σκιά που χάριζαν τα φύλλα των δέντρων από πάνω μας, αλλά και τι παγωμένες μπύρες, που συμπλήρωναν κάθε γεύμα μετά από τις ατελείωτες ώρες στη θάλασσα;

Οι παγωμένες μπύρες

Αυτές οι παγωμένες μπύρες ήταν θυμάμαι το μεράκι των γονιών μου. Όταν πια μεγάλωσα και μπορούσα να καταλάβω την αγάπη τους για τη μπύρα, έγινε πλέον και η δική μου αγαπημένη μου καλοκαιρινή συνήθεια. Τόσο που δεν μπορώ να διανοηθώ πλέον καλοκαίρι χωρίς παγωμένη μπύρα.

Να ‘ναι καλά και ο θείος Γιάννης στο χωριό, που έχει ακόμα εκείνο το περιβόητο μπλε ψυγειάκι, που όλοι μας ζηλεύαμε από τότε. Το γέμιζε με πάγο και έβαζε μέσα τις μπύρες. Πάντοτε το έβρισκες στη βεράντα, δίπλα από την κουνιστή καρέκλα του, για να έχει την παγωμένη του μπύρα δίπλα του και να μη χρειάζεται να σηκώνεται.

Ποτέ του, όμως, από τότε δεν έπινετην μπύρα μόνος του. Ακόμα και σήμερα αν κοντασταθεί κάποιος δίπλα του, απλώνει το χέρι του μέσα στο θρυλικό ψυγειάκι, πιάνει ένα παγωμένο μπουκάλι ΑΛΦΑ και το προσφέρει με χαμόγελο. “Άντε στην υγεία μας και οχθροί μακριά μας”, η αγαπημένη του ατάκα. Φανταστικός τύπος ο θείος Γιάννης.

Ο μεσημεριανός ύπνος

Υπάρχει, βρε, τίποτε καλύτερο από τον μεσημεριανό ύπνο το καλοκαίρι; Όταν έχεις γυρίσει από τη θάλασσα, έχεις κάνει το μπανάκι σου στο σπίτι, έχεις φάει και σε πιάνει αυτή η γλυκιά νύστα; Μπορεί το καλοκαίρι να μην ευχαριστιέμαι ποτέ τον μεσημαριανό ύπνο, αλλά νιώθω πως αν μια μέρα μου τον πάρεις, δεν μπορώ να συνεχίσω.

Θέλω έστω και μια ωρίτσα, γύρω στο μεσημερο-απόγευμα, να ανάψω τον ανεμιστήρα ή το air-condition και να χαλαρώσω στο δωμάτιο. Ξυπνάς ξεκούραστος, γεμάτος ενέργεια για να συνεχίσεις μια ακόμη υπέροχη ημέρα.

Οι ατελείωτες βραδινές κουβέντες

Και τι θα ήταν το καλοκαίρι δίχως στιγμές γύρω από το τραπέζι στην αυλή ή τη βεράντα, με την οικογένεια, με φίλους, με τα ξαδέρφια, με το ταίρι σου; Στιγμές στις οποίες θα καθίσετε να συζητήσετε και θα αναλύσετε από τα όσα κάνατε πριν δέκα χρόνια, μέχρι τα όσα θέλετε να κάνετε τα δέκα επόμενα.

Αυτές οι στιγμές είναι οι πιο ξεχωριστές στο καλοκαίρι μου. Είναι ελεύθερος χρόνος που δεν τον έχεις την υπόλοιπη χρονιά στην καθημερινότητα της πόλης. Είναι χρόνος στον οποίο μπορείς να αφήσεις το μυαλό σου να συζητήσει τα πάντα. Και φυσικά, σε αυτές τις βραδιές η απαραίτητη παρέα είναι μια παγωμένη μπύρα ΑΛΦΑ. Μπορεί και δύο. Αναλόγως με το πόσο μεγάλη είναι η κουβέντα που άνοιξες.

Τώρα που το σκέφτομαι, βέβαια, οι παραπάνω εικόνες θα μπορούσαν άνετα να ανήκουν στον κάθε Έλληνα. Πόσο εγωιστικό θα ήταν να τις ‘χρεωθώ’ αποκλειστικά ως δικές μου; Όχι σε καμία περίπτωση. Είναι εικόνες που μιλούν στην καρδιά μου, στην καρδιά σου, στις καρδιές όλων μας.

Μπορεί όντως για το φετινό καλοκαίρι να μην ξέρουμε πολλά. Είναι με σιγουριά το πιο διαφορετικό που έχουμε ζήσει. Ό,τι κι αν φέρει όμως, θα το μάθουμε, θα το βιώσουμε και θα το απολαύσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους, όπως κάναμε πάντα.

Γιατί το καλοκαίρι είναι στιγμές. Και με μια δροσερή μπύρα ΑΛΦΑ για συντροφιά και αυτό το καλοκαίρι, οι στιγμές μας θα αποκτήσουν ιδιαίτερη αξία. #stisstigmesmas