Ένα άγαλμα το ’σκασε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Μετά τη θερμή υποδοχή που γνώρισε στην Εθνική Γλυπτοθήκη, η in situ παιδική παράσταση «In Motion: Ένα άγαλμα που το ’σκασε», επιστρέφει ανανεωμένη και γεμάτη ζωντάνια στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Δανάης Μέγα. Ένα θέατρο μεταμορφώνεται σε μουσείο, όπου η φαντασία μπλέκεται με την πραγματικότητα και τα αγάλματα… παίρνουν ζωή.

Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται η Σελίν, ένα κορίτσι που αγαπά τη μνήμη, τις ιστορίες και τα αντικείμενα της τέχνης. Στο πιο απρόσμενο σημείο, θα συναντήσει τον Bien, ένα άγαλμα που… το ’σκασε από το μουσείο του για να κυνηγήσει το φως της δικής του φήμης. Μαζί θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι γεμάτο ανατροπές, χιούμορ, φαντασία και τρυφερότητα μέσα σε έναν χώρο όπου τα αντικείμενα μιλούν, οι τοίχοι αναπνέουν και οι ήχοι μεταμορφώνονται σε εικόνες.

Η τέχνη ως φως μέσα στο σκοτάδι

Η Ελένη Μιχαηλίδου, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση, μιλά με ειλικρίνεια για τη δύναμη του έργου και τον δικό της δεσμό με αυτό: «Η Δανάη (Μέγα) και ο ΣΤρατής (Νταλαγιώργος) έγραψαν ένα έργο που αφηγείται την ιστορία ενός μικρού κοριτσιού που, για να ξεφύγει από τον δύσκολο κόσμο γύρω της, δημιουργεί φανταστικούς κόσμους. Μέσα από αυτούς, καταφέρνει να αποδράσει και να ζήσει το όνειρό της, έναν κόσμο χωρίς περιορισμούς και φόβο. Έναν κόσμο όπου κάθε τι έχει αξία. Ταυτίστηκα με αυτή την ιστορία, γιατί για μένα το θέατρο και η υποκριτική είναι τρόποι να ανακαλύπτω ξανά τη ζωή και να ξεφεύγω από έναν κόσμο που με ασφυκτιά. Μέσα στο σκοτάδι που δυστυχώς συχνά επικρατεί γύρω μας, η τέχνη είναι φως».

Η παράσταση απευθύνεται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, κάτι που, όπως λέει η ηθοποιός, είναι από μόνο του μια πρόκληση: «Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η ισορροπία. Να φτιάξεις μια παράσταση που να συγκινεί και να ψυχαγωγεί ταυτόχρονα τους μικρούς και τους μεγάλους θεατές. Τα παιδιά έχουν διαφορετικές προσδοκίες, γι’ αυτό οι σκηνικές εικόνες πρέπει να τους κρατούν σε εγρήγορση, χωρίς να χάνουν την παιδικότητα και την απλότητά τους. Από την άλλη, οι ενήλικες χρειάζονται κάτι που να τους αγγίζει πιο βαθιά, να τους θυμίζει τη δική τους ξεχασμένη φαντασία. Είναι πολύ όμορφο όταν βλέπεις το κοινό —γονείς και παιδιά μαζί— να συμμετέχει ενεργά, να γελά, να φαντάζεται, να δημιουργεί».

Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα

Πίσω από την παιδική μαγεία, κρύβεται ένα ισχυρό μήνυμα αποδοχής και σεβασμού. Όπως εξηγεί η Ελένη Μιχαηλίδου: «Η ιστορία μας εμπνέεται από την τέχνη της γλυπτικής. Η Σελίν ανακαλύπτει την αξία της μοναδικότητας μέσα από τα αγάλματα. Μαθαίνει ότι δεν είναι τα υλικά που κάνουν ένα έργο όμορφο, αλλά η ψυχή και η ιστορία του. Όπως λέει και η ίδια: “Όλα τα γλυπτά είναι όμορφα γιατί είναι διαφορετικά, όπως οι άνθρωποι”. Αυτό είναι το πιο δυνατό μήνυμα της παράστασης. Το κοινό ταξιδεύει μαζί μας σε αυτό το παιχνίδι φαντασίας και ανακαλύπτει μέσα από τη δράση τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου».