Μετά την “πρώτη φορά” Αριστερά, πρωθυπουργός πρώτη φορά με σχέδιο

Oι πρώτες εβδομάδες της πολιτικής αλλαγής πέραν της αποφασιστικότητας του πρωθυπουργού να προχωρήσει γρήγορα στην αποκατάσταση του αυτονόητου στην κυβερνησιμότητα, επιβεβαιώνουν την προετοιμασία και του σχεδίου που τηρείται ανεξάρτητα του κομματικού κόστους.

Ο τρόπος που κινείται ο νέος πρωθυπουργός, το γεγονός ότι σχημάτισε μια κυβέρνηση αντιπροσωπευτική των σύγχρονων αναγκών της κοινωνίας, η νέα δομή και λειτουργία της κυβέρνησης, αλλά και οι επιλογές προσώπων που «κουμπώνουν» στο γενικότερο σχεδιασμό, δείχνουν πρωτοφανή προετοιμασία αφενός, και αφετέρου μια ρεαλιστική προσέγγιση επίτευξης του αυτονόητου.

Και μόνο αυτό συνιστά επαναστατική πράξη, αφού το αυτονόητο για τα ελληνικά δεδομένα υπάρχει ως έννοια, η οποία όμως ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε μέχρι σήμερα ως βάση ενός αναγεννησιακού χαρακτήρα κυβερνητικού προγράμματος. Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον πείραμα στα πολιτικά χρονικά της Μεταπολίτευσης, το οποίο αποκτά ξεχωριστή σημασία λόγω της αποδοχής του κόσμου. Εν πρώτοις εκείνο που διακρίνει κανείς, πριν ακόμα κλείσει ο πρώτος μήνας, είναι ότι τα πρώτα μέτρα έχουν την αποδοχή μεγαλύτερων ποσοστών από εκείνα που συγκέντρωσε η Νέα Δημοκρατία.

Σ’ αυτή τη διαπίστωση συνηγορεί η αμηχανία των κομμάτων της αντιπολίτευσης που δείχνουν αιφνιδιασμένα από τα στοχευμένα μέτρα, τα οποία όπως προαναφέρθηκε μπορεί να είναι αυτονόητα αλλά για τα ελληνικά δεδομένα έχουν ανατρεπτικό χαρακτήρα. Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καμία διάθεση να είναι ένας ακόμα πρωθυπουργός σε μια χώρα που όλα αλλάζουν και παραμένουν τα ίδια. Αντιθέτως φαίνεται να έχει αρκετή διάθεση να είναι… ένας άλλος πρωθυπουργός μιας χώρας που με γρήγορους ρυθμούς θα καλύψει τα χαμένα χρόνια. Και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να είναι ένας ακόμα κομματικός πρωθυπουργός που επιλέγει τους συνεργάτες του με γεωγραφικά κριτήρια και κομματικά ένσημα.

Αναμφισβήτητα η Νέα Δημοκρατία αποτελεί το εφαλτήριο της πολιτικής αλλαγής που ξεκίνησε, αλλά οι τομές και οι ρήξεις που απαιτούνται προκειμένου η χώρα να ξεκολλήσει από το τέλμα και να φύγει μπροστά, απαιτούν ευρύτερες πολιτικές συγκλίσεις και συνεργασίες στο πνεύμα ενός φιλελελεύθερου πραγματισμού. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφήνοντας τους αντιπάλους του να ασχολούνται με τα στερεότυπα ενός πολιτικού παρελθόντος, που ανεπιτυχώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις να τα επιβάλλει ως αφήγημα για το μέλλον.

Η χώρα, μετά από την πρώτη φορά Αριστερά, έχει επιτέλους για πρώτη φορά

πρωθυπουργό που σπάει τα στερεότυπα και ξεπερνάει τα ιδεολογικά ταμπού

που κρατούσαν την Ελλάδα δέσμια ενός παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος διακομματικής συνέργειας σε βάρος των συμφερόντων της χώρας. Πολύ απλά, αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί «εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων», δεν είναι παρά οι αυτονόητες λύσεις που δίνει ο Μητσοτάκης σε προβλήματα που χρονίζουν και έχουν την στήριξη της πλειονότητας των πολιτών.