Ο Πούτιν έμοιαζε σαν να ήταν αυτός ο οικοδεσπότης στην Αλάσκα

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν βγήκε κερδισμένος από τη συνάντηση στην Αλάσκα με τον Ντόναλντ Τραμπ – όχι με μια συμφωνία, αλλά με μια ισχυρή διπλωματική και συμβολική νίκη.

Με το κόκκινο χαλί να στρώνεται κυριολεκτικά μπροστά του, σε αμερικανικό έδαφος, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, κατάφερε να εμφανιστεί ως ισότιμος και ευπρόσδεκτος συνομιλητής, χωρίς να κάνει ουσιαστικές παραχωρήσεις.

Οργανώθηκε μέχρι και αεροπορική επίδειξη, με αεροσκάφη F-35 – τα ίδια μαχητικά που συχνά απογειώνονται για να αναχαιτίσουν ρωσικά αεροπλάνα που επιχειρούν στα ανοικτά της Αλάσκας.

Απόλαυσε την αντιμετώπιση που αρμόζει σε μια υπερδύναμη, παρότι είναι κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου.

Από την άλλη, ο Ντόναλντ Τραμπ προσγειώθηκε στη στρατιωτική βάση Elmendorf-Richardson με την φιλοδοξία να αναχωρήσει λίγες ώρες αργότερα δοξασμένος ως ειρηνοποιός και διαμεσολαβητής συμφωνιών.

Αντ’ αυτού, επέστρεψε στην Ουάσινγκτον με σκυμμένο το κεφάλι, έχοντας φέρει τον Πούτιν στο προσκήνιο και φαινομενικά χωρίς να έχει αποκομίσει σχεδόν τίποτα σε αντάλλαγμα.

Ο Πούτιν απέκτησε πλεονέκτημα επικοινωνιακής εικόνας, κυριάρχησε στη σκηνή και εμφανίστηκε ισχυρός.

Ο Πούτιν έμοιαζε να είναι ο οικοδεσπότης στην Αλάσκα

Πρόσφατες αναλύσεις που κυκλοφόρησαν σε διεθνή ΜΜΕ, μετά τη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν στην Αλάσκα, συμφωνούν, πάντως, στο ότι ο Πούτιν φάνηκε να είναι ο οικοδεσπότης στη σύνοδο, ακόμη και αν η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε αμερικανικό έδαφος.

Αυτό το κλίμα μετέφεραν και ανταποκριτές – σχολιαστές μεγάλων μέσων ενημέρωσης, που βρέθηκαν εκεί.

Όπως μεταφέρει ο ανταποκριτής του BBC στη Μόσχα, Ίβορ Μπένετ, ήταν «η πρώτη και μοναδική φορά που ο Ντόναλντ Τραμπ δεν απάντησε σε καμία ερώτηση του Τύπου – και αυτό μάλλον επειδή ο Βλαντίμιρ Πούτιν το είχε θέσει ως όρο», κάτι που ο Ρώσος ηγέτης συνηθίζει να κάνει.

Όπως δηλώνει, αυτό που φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι ότι στη συνέντευξη Τύπου μίλησε πρώτος ο Πούτιν, «σαν να ήταν ο οικοδεσπότης». «Είπε ότι καλωσόρισε τον Ντόναλντ Τραμπ σαν γείτονα – ενισχύοντας έτσι την αίσθηση ότι ήταν αυτός που είχε τον έλεγχο, αυτός που έδινε τις εντολές», ανέφερε ο Μπένετ.

Σημείωσε επίσης ότι, ενώ το σύνθημα πίσω από τους δύο άνδρες έγραφε «επιδίωξη της ειρήνης», ο Πούτιν στην πραγματικότητα φάνηκε να επιδιώκει καλύτερες διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Και η αναφορά του Πούτιν στις «ρίζες» της σύγκρουσης στην Ουκρανία, όπως είπε, είναι η «λέξη-κλειδί του… που δείχνει ότι όλες οι κόκκινες γραμμές της Ρωσίας παραμένουν».

Αναλυτές τόνισαν, επίσης, ότι η στάση και η γλώσσα του σώματος του Πούτιν έδειχναν κυριαρχία, την ώρα που ο Τραμπ φάνηκε ασυνήθιστα συγκρατημένος.

Όπως σημειώνει, επίσης, πολύ εύστοχα η Μάρθα Κέλνερ, ανταποκρίτρια του Sky News, «ο Τραμπ είναι ο παραγωγός της δικής του προεδρίας και αυτή η σύνοδος ήταν προσεκτικά σκηνοθετημένη, κομμένη και ραμμένη για την τηλεόραση, ακόμη κι αν οργανώθηκε την τελευταία στιγμή. Αλλά ήταν ο Πούτιν που έμοιαζε να κινεί τα νήματα».

Αναφερόμενη, μάλιστα, στο βίντεο με την περίεργη αντίδραση του Πούτιν απέναντι σε δημοσιογράφους που τον ρωτούσαν για τις δολοφονίες αμάχων, η ίδια σημείωσε πως όλο αυτό έγινε παρουσία του Αμερικανού προέδρου και παρόλο «που του αρέσει τόσο να μιλά, εκείνος έμεινε σιωπηλός και ψύχραιμος».