Ιωάννης Παπαζήσης: “Με σταματούσαν για φωτογραφίες κι εγώ δεν είχα να ζήσω”

Ιωάννης Παπαζήσης: “Με σταματούσαν για φωτογραφίες κι εγώ δεν είχα να ζήσω”

Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τις δυσκολίες που συνάντησε στην πορεία του και για τη στιγμή της καριέρας του στην οποία ένιωσε ότι τα κατάφερε. Η αναφορά στους συναδέλφους του.

Καλεσμένος στην εκπομπή “Στούντιο 4” της ΅ΕΡΤ βρέθηκε την Τετάρτη (18/01) ο Ιωάννης Παπαζήσης, ο οποίος μίλησε για την καριέρα του, για τα συναισθήμα που βίωσε σε όλη αυτή την πορεία, αλλά και για τα παράπονά του από τον συγκεκριμένο χώρο.

Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια και το πώς ήταν πάντοτε λάτρης της αισθητικής, ο γνωστός ηθοποιός εξομολογήθηκε: «Όταν ήμουν μικρός το στιλ μου ήταν κυρίως από αυτά που έβλεπα στο σινεμά, η μίμηση ήταν έντονη μέσα μου. Προσπαθούσα να μιμηθώ αυτό που θαύμαζα. Είχα δει μία καλτ ταινία με τον Μίκι Ρουρκ στην οποία είχε βγει γυμνός με δερμάτινο γιλέκο και το έκανα και εγώ, βγήκα στη Δράμα έτσι. Γενικά με ενδιαφέρει η εικόνα μου και για μένα, και τον άλλων, μου αρέσει το καλό. Είμαι γενικώς ένα κινητό Instagram. Πήγαινα για έναν καφέ και το ζούσα, ήθελα τον καφέ μου να είναι “κάπως”, η τζαμαρία απέναντι να είναι “κάπως”. Σοβατζής ήμουν, όταν δούλευα στην οικοδομή, αλλά όταν βγαίναμε το βράδυ πλέναμε τα χέρια από τους ασβέστες και εγώ έβαζα τζελ στο μαλλί. Και τώρα ψώνιο είμαι!».

Στη συνέχεια, ο Ιωάννης Παπαζήσης μίλησε για την καριέρα του, την Επίδαυρο και το πώς αισθάνεται που έχει καταφέρει να φτάσει τόσο ψηλά, με τον ίδιο να αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Όπως είπε: «Το θέμα δεν είναι πού θα φτάσεις, το θέμα είναι από πού ξεκινάς. Η απόσταση που θα διανύσεις στη ζωή σου χαράσσεται μέσα σου. Εγώ, ο Αλέκος ο Συσσοβίτης, ο Γιάννης ο Στάνκογλου και ο Άρης Μπινιάρης είμαστε άνθρωποι που η απόσταση που διανύσαμε στη ζωή μας έχει πόνο μέσα, πείνα, ξενύχτια. Όταν βλέπεις το μεγαθήριο, το “τέρμα” που έχεις στη δουλειά σου, την Επίδαυρο να είναι γεμάτη και να σας χειροκροτεί, κάνεις την αυτοκριτική σου και λες, “Ναι μάγκα κάτι κατάφερα”. Το βίωμά σου είναι τόσο έντονο και τα χρόνια που πέρασες τόσο δύσκολα».

Και συνέχισε: «Και το βίωμα των γονιών σου, γιατί εμείς δεν κάνουμε μία δουλειά και γινόμαστε Ίθαν Χοκ και μπορούμε να κάνουμε και τους γονείς μας καλά. Ο μπαμπάς μου ακόμα συνταξιούχος σοβατζής είναι ασχέτως εάν εγώ πάω καλά και ζω καλά. Δεν μπορώ να τον βάλω να ζήσει σε μία βίλα στο Ψυχικό. Δεν είμαι πολύ εύκολος στο “μπράβο” ακόμα και όταν το κάνω θα γίνει πολύ γρήγορα και θα τελειώσει εκεί. Μου αρέσει να πηγαίνω παρακάτω, μου αρέσουν τα δύσκολα».

Ο διάσημος ηθοποιός, μίλησε, επίσης, για τις μεγάλες κινηματογραφικές του επιτυχίες, οι οποίες όμως δεν του παρείχαν ικανοποιητικό εισόδημα για να ζήσει, περιγράφοντας: «Με σταματούσαν στον δρόμο για φωτογραφίες και εγώ δεν είχα να ζήσω. Όλα αυτά που είχα κάνει στο θέατρο και στον κινηματογράφο εκείνα τα χρόνια μου είχαν δώσει μαξ 8, 10 χιλιάρικα. Και λέω, “ώπα”. Ήμουν σταρ από τα Lidl, που λέμε για πλάκα. Είναι τρελό να σε σταματάνε στον δρόμο, να σε φωτογραφίζουν και εσύ να λες, “τώρα από πού θα ζητήσω λεφτά για να ζήσω;”».

Όσο για το “μετά”, είπε: «Έπεσα σε αυτό που λένε τηλεόραση. Τότε εάν έκανες τηλεόραση αυτομάτως έτρωγες χ από κάτι άλλο. Έτσι έφαγα χ από το underground κινηματογράφο και από το ποιοτικό θέατρο που έκανα. Έκανα τηλεόραση και μετά αποφάσισα ότι θα βάλω εγώ χ σε μερικούς ανθρώπους, ότι θα παλέψω μόνος μου. Με ενόχλησε και με πόνεσε. Τελευταία φορά κοιμήθηκα το 2005 και ξαναξύπνησα το 2013, στην Επίδαυρο. Οχτώ χρόνια σαν να μην κοιμόμουν από το πάθος μου και την ανησυχία μου να τα καταφέρω. Όλα αξίζουν τον κόπο. Δεν είπα ποτέ όταν το αφήσω».

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα