Παγετώνας στις Άλπεις λιώνει και αλλάζει τα σύνορα Ελβετίας – Ιταλίας

Παγετώνας στις Άλπεις λιώνει και αλλάζει τα σύνορα Ελβετίας – Ιταλίας
Ο παγετώνας κοντά στο το ελβετικό χιονοδρομικό κέντρο του Zermatt istock

Καταφύγιο που κατασκευάστηκε το 1984 βρέθηκε να "πατάει" σε δύο χώρες, καθώς η υποχώρηση του παγετώνα Theodul μετατόπισε τα σύνορα μεταξύ Ελβετίας και Ιταλίας.

Ένας παγετώνας που λιώνει στις Άλπεις έχει μετατοπίσει τα σύνορα μεταξύ Ελβετίας και Ιταλίας, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την τοποθεσία ενός ιταλικού ορεινού καταφυγίου.

Η συνοριακή γραμμή εκτείνεται κατά μήκος ενός διαχωριστικού σημείου αποστράγγισης, όπου το νερό που λιώνει θα “τρέξει” προς τη μία ή την άλλη πλευρά του βουνού, δηλαδή προς τη μία ή την άλλη χώρα.

Αλλά η υποχώρηση του παγετώνα Theodul σημαίνει ότι η λεκάνη απορροής έχει συρθεί προς το Rifugio Guide del Cervino, ένα καταφύγιο για τους επισκέπτες κοντά στην κορυφή Testa Grigia, ύψους 3.480 μέτρων – και σταδιακά σαρώνει το έδαφος κάτω από το κτίριο.

Σε πρόσφατη επίσκεψη στο εστιατόριο του καταφυγίου, ο Frederic, ένας 59χρονος τουρίστας, ρώτησε σύμφωνα με τον Guardian: “Λοιπόν, είμαστε στην Ελβετία;”

Ήταν μια ερώτηση που άξιζε να γίνει. Η απάντηση αποτέλεσε αντικείμενο διπλωματικών διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν το 2018 και ολοκληρώθηκαν με συμβιβασμό πέρυσι, αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν μυστικές.

Καταφύγιο που κατασκευάστηκε το 1984 βρέθηκε να “πατάει” σε δύο χώρες

Όταν το καταφύγιο χτίστηκε σε μια βραχώδη προεξοχή το 1984, τα 40 κρεβάτια και τα μακριά ξύλινα τραπέζια του βρίσκονταν εξ ολοκλήρου σε ιταλικό έδαφος. Αλλά τώρα τα δύο τρίτα του καταφυγίου, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων κλινών και του εστιατορίου, έχουν τεχνικά “σκαρφαλώσει” στη νότια Ελβετία.

Το ζήτημα ήρθε στο προσκήνιο επειδή η περιοχή, η οποία βασίζεται στον τουρισμό, βρίσκεται στην κορυφή ενός από τα μεγαλύτερα χιονοδρομικά κέντρα του κόσμου, ενώ λίγα μέτρα μακριά είναι υπό κατασκευή ένα μεγάλο έργο, που περιλαμβάνει και σταθμό τελεφερίκ.

Η συμφωνία “έκλεισε” στη Φλωρεντία τον Νοέμβριο του 2021, αλλά το αποτέλεσμά της θα αποκαλυφθεί μόνο όταν επικυρωθεί από την ελβετική κυβέρνηση, κάτι που δεν θα συμβεί πριν από το 2023.

“Συμφωνήσαμε να μοιραστούμε τη διαφορά”, δήλωσε ο Alain Wicht, ο επικεφαλής συνοριακός υπάλληλος της εθνικής υπηρεσίας χαρτογράφησης της Ελβετίας Swisstopo.

Η δουλειά αυτή περιλαμβάνει τη φροντίδα των 7.000 συνοριακών σημείων κατά μήκος των 1.935 χιλιομέτρων (1.200 μιλίων) συνόρων της Ελβετίας με την Αυστρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και το Λιχτενστάιν.

Ο Wicht συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις, όπου και τα δύο μέρη έκαναν παραχωρήσεις για την εξεύρεση λύσης. “Ακόμη και αν καμία από τις δύο πλευρές δεν βγήκε νικήτρια, τουλάχιστον κανείς δεν έχασε“, δήλωσε.

Ο παγετώνας Theodul έχασε το ένα τέταρτο της μάζας του μεταξύ 1973 και 2010

Εκεί όπου τα ιταλο-ελβετικά σύνορα διασχίζουν παγετώνες των Άλπεων, τα σύνορα ακολουθούν τη γραμμή καμπής. Αλλά ο παγετώνας Theodul έχασε σχεδόν το ένα τέταρτο της μάζας του μεταξύ 1973 και 2010. Αυτό εξέθεσε τον βράχο από κάτω στον πάγο, μεταβάλλοντας την αποστραγγιστική διαχωριστική γραμμή και αναγκάζοντας τους δύο γείτονες να επανασχεδιάσουν ένα τμήμα των συνόρων τους μήκους περίπου 100 μέτρων.

Ο Wicht δήλωσε ότι τέτοιες προσαρμογές ήταν συχνές και γενικά διευθετούνταν με τη σύγκριση των μετρήσεων από τοπογράφους από τις συνοριακές χώρες, χωρίς να εμπλέκονται πολιτικοί.

“Διαπληκτιζόμαστε για εδάφη που δεν αξίζουν πολλά”, είπε. Πρόσθεσε όμως ότι αυτό “είναι το μόνο μέρος όπου ξαφνικά είχαμε εμπλοκή ενός κτιρίου”, δίνοντας “οικονομική αξία” στη γη.

Οι Ιταλοί ομόλογοί του αρνήθηκαν να σχολιάσουν “λόγω της περίπλοκης διεθνούς κατάστασης”.

Ο Jean-Philippe Amstein, πρώην επικεφαλής της Swisstopo, δήλωσε ότι τέτοιες διαφορές συνήθως επιλύονται με την ανταλλαγή αγροτεμαχίων ισοδύναμης επιφάνειας και αξίας. Σε αυτή την περίπτωση, “η Ελβετία δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει ένα κομμάτι παγετώνα”, είπε, και “οι Ιταλοί δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσουν την απώλεια της ελβετικής επιφάνειας”.

Το καταφύγιο παραμένει ιταλικό

Ενώ το αποτέλεσμα παραμένει μυστικό, ο φροντιστής του καταφυγίου, ο 51χρονος Lucio Trucco, έχει ενημερωθεί ότι θα παραμείνει σε ιταλικό έδαφος. “Το καταφύγιο παραμένει ιταλικό, επειδή πάντα ήμασταν Ιταλοί”, δήλωσε. “Το μενού είναι ιταλικό, το κρασί είναι ιταλικό και οι φόροι είναι ιταλικοί”.

Τα χρόνια των διαπραγματεύσεων καθυστέρησαν την ανακαίνιση του καταφυγίου – τα χωριά εκατέρωθεν των συνόρων δεν ήταν σε θέση να εκδώσουν οικοδομική άδεια. Ως εκ τούτου, τα έργα δεν θα ολοκληρωθούν εγκαίρως για την προγραμματισμένη έναρξη λειτουργίας ενός νέου τελεφερίκ στην ιταλική πλευρά του βουνού Klein Matterhorn στα τέλη του 2023. Οι πίστες είναι προσβάσιμες μόνο από το ελβετικό χιονοδρομικό κέντρο του Zermatt.

Ενώ ορισμένα χιονοδρομικά κέντρα μεσαίου υψομέτρου προετοιμάζονται για το τέλος του αλπικού σκι λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, το σκι είναι δυνατό όλο το καλοκαίρι στις πλαγιές Zermatt-Cervinia, ακόμη και αν οι δραστηριότητες αυτές συμβάλλουν στην υποχώρηση του παγετώνα.

“Γι’ αυτό πρέπει να ενισχύσουμε την περιοχή εδώ, γιατί σίγουρα θα είναι η τελευταία που θα πεθάνει”, δήλωσε ο Trucco.

Προς το παρόν, στους χάρτες της Swisstopo, η συμπαγής ροζ λωρίδα των ελβετικών συνόρων παραμένει μια διακεκομμένη γραμμή καθώς περνάει από το καταφύγιο.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα