ΓΝΩΜΕΣ

Τύποι σαν τον Φουρθιώτη, βρίσκουν και τα κάνουν. Και αυτά τα φαινόμενα ζουν κι αναπτύσσονται στο σκοτάδι του αποχετευτικού δικτύου της όποιας κοινωνίας.

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για τα σύν και τα πλήν του Σχεδίου Ελλάδα 2.Ο, που ενδέχεται να αξιοποιηθεί ως δέλεαρ για πρώιμες εκλογές.

Οι διαρροές για το «πότε ανοίγει» το ένα ή το άλλο, δεν επιλύουν προβλήματα. Τα θολώνουν.

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση, τις παράλογες αποφάσεις της τους τελευταίους μήνες και την ατομική ευθύνη, που είναι το μοναδικό μας όπλο απέναντι στην "υπευθυνότητα" όσων εισηγούνται.

Η κρίση του κορονοϊού δεν πρέπει να ξεθωριάσει το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης από στενόμυαλες λογικές που γεννούν αποφάσεις σαν και αυτή του Ανωτάτου Γερμανικού Δικαστηρίου για το Ταμείο Ανάκαμψης.

Μια παραγωγική συμμαχία, που θα ξαναδώσει ευκαιρίες απασχόλησης στους νέους της Ελλάδας, θα είναι μια ουσιαστική ανταπόκριση σε αυτά που οραματίστηκαν 200 χρόνια πριν όσοι την έκαναν ελεύθερη.

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για την αχαλίνωτη αυθαιρεσία των ιδιωτών που κατέχουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Επί της ουσίας lockdown δεν υπήρχε και από το καλοκαίρι τα μέτρα είχαν αρχίσει να μην έχουν επιστημονική συνέπεια και λογική. Επομένως, γαία πυρί μειχθήτω; 

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για το "αδίκημα" του Νίκου Παππά και τα συμπεράσματα από την πρόταση της ΝΔ για προανακριτική

Η Έλενα Ακρίτα γράφει για τον ψηφιακό αποκλεισμό που υπέστη για 30 ημέρες. Σύμφωνα με το Facebook, ο λόγος που αποκλείστηκε είναι η απάντησή της σε υβριστικό σχόλιο. Όμως τα πράγματα ίσως είναι διαφορετικά.

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την κυβέρνηση, η οποία παίρνει αποφάσεις με στραμμένο, τουλάχιστον το ένα μάτι, στις δημοσκοπήσεις.

Τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης -όπως φαίνεται- δεν θα έρθουν χωρίς αντίτιμο. Τουναντίον.

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για τις επικρίσεις που ακούστηκαν με αφορμή τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου.

Το δάκρυ του Καρόλου δεν μας αφορά διόλου. Αλλά το ερώτημα είναι πως από το παρελθόν της Ελληνικής Επανάστασης θα διδαχθούμε για το μέλλον της μικρής μας πατρίδας 

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τις δημοσκοπήσεις, το πλεονέκτημα των πρόωρων εκλογών που χάθηκε και για την πανδημία που ανέτρεψε τα σχέδια της κυβέρνησης.

Η κυρία Παπαευαγγέλου προχώρησε σε μια κυνική ομολογία για τις ΜΕΘ, που δεν θα μπορούσε να περάσει χωρίς αντιδράσεις.

Δεν ενόχλησε τον κόσμο ο εορτασμός της επετείου. Αυτό που ενόχλησε ήταν η αναίτια χλιδή. Αν ο Μολιέρος ήταν παρών στο δείπνο θα έκανε δεύτερη καριέρα.

Από την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, μέχρι τις συμμαχίες που χτίζει η Αθήνα με χώρες που έχουν αντιπαλότητα ή σύγκρουση συμφερόντων με την Τουρκία, η Άγκυρα έχει σοβαρούς λόγους να ανησυχεί.

Όπως πληροφορηθήκαμε τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν οι «αισιόδοξοι» και οι «μίζεροι» στην πολιτική.

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει με αφορμή τη δήλωση του Γιώργου Γεραπετρίτη οτι "αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω κλίνες".

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για τις αγκυλώσεις και τα κενά της επίσημης Ιστορίας, αλλά και για την αποδομητική διάθεση ορισμένου αντιλόγου που δεν συμβάλλει στην γόνιμη επανανάγνωση της Ιστορίας.

Υποτίθεται θα ήταν ευκαιρία για την εθνική μας ψυχανάλυση. Τελικά, έχουμε πιο επείγοντα πράγματα να ασχοληθούμε: αρνητικό ρεκόρ διασωληνωμένων, αρνητικό ρεκόρ ιδιωτικού χρέους και τον «πόλεμο της θυμωμένης φατσούλας» στα σόσιαλ των πολιτικών…

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τα διδάγματα της ιστορίας που πρέπει να ξαναδούμε, με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη του Αγώνα

Το τρένο περιμένει στον σταθμό, λέγεται Ταμείο Ανάκαμψης και είναι το κλειδί που θα καθορίσει τις μέλλουσες οικονομικές εξελίξεις και πολιτικές επιλογές

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για την ιδεολογική δυσπιστία του πρωθυπουργού έναντι του ΕΣΥ, και για τις αρρυθμίες του «επιτελικού κράτους» στις κρίσιμες αυτές στιγμές

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας, με αποτέλεσμα το σύστημα υγείας να είναι έτοιμο να καταρρεύσει.

Η υπόθεση παραπέμπεται σε ένα καθ' όλα αμφίβολο μέλλον από το υπουργείο Εργασίας.

Το «μετά Χριστόν προφήτες», το έχουν επικαλεστεί ουκ ολίγοι, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξουν ότι ήταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να προβλεφθεί μια κατάσταση. Είναι όμως έτσι, ή πρέπει να το ξανασκεφτούμε ως κοινωνία;

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για το τροχαίο έξω από τη Βουλή και για το εγκληματικό λάθος που φαίνεται ότι πάει να "διορθωθεί" με ένα ακόμα χειρότερο.

Το πώς η πρακτική "δέρνουμε και διαψεύδουμε", της ΕΛΑΣ, ενισχύει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, είναι κάτι που χρήζει έρευνας, ακόμα και αν έχουμε "την ηπιότερη αστυνομία της Ευρώπης".

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει πώς ένα συμβάν στο Λουτράκι μπήκε ανάμεσα στα θέματα του κειμένου, τάραξε την ισορροπία τους και υπενθύμισε που αληθεύει η έννοια της λέξης «συγκλονιστικό»

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την εμφάνιση του Άκη Σκέρτσου στην ενημέρωση για τον κορονοϊό και τα στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχθηκε το προπαγανδιστικό αφήγημα της κυβέρνησης.

Τελευταίο λιθαράκι στο ξέπλυμα της ντροπής, η θυματοποίηση του θύματος του τραγικού τροχαίου στη Βουλή. Το αφήγημα παραμένει κοινό.

Eχουμε τρελαθεί και χαλαρώνουμε το lockdown με τα κρούσματα να έχουν σπάσει το κοντέρ και το ΕΣΥ στην εντατική;

Ο κόσμος δεν γίνεται καλύτερος από αυτούς που κοιτάνε τη δουλίτσα τους, που δεν ανακατεύονται, που δεν αντιλέγουν, που δεν μιλούν, που δεν αναπνέουν.

Οι απόψεις που έχει αλλά και οι δεσμεύσεις που ανέλαβε δεν επιτρέπουν στο κυβερνητικό σχήμα να «χαλαρώσει» νομοθετικά. Ούτε να δημιουργήσει συνθήκες συναινετικής αντιμετώπισης της πανδημίας

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για την πολιτική αντιπαράθεση που μετατρέπει την υπερβολή σε αυτονόητο, και υποβαθμίζει την αξία του κριτικού λόγου

Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για την ευθυνοφοβία της κυβέρνησης Μητσοτάκη σχετικά με τα μοιραία της λάθη στη διαχείριση της επιδημίας.

Η απογευματινή ενημέρωση των επόμενων ημερών μοιάζει με ουρανό που θα πέσει στα κεφάλια μας, ενώ πάμε πρόσω ολοταχώς για άνοιγμα με το σημείο επαφής κυβέρνησης-επιστημονικής κοινότητας-κοινωνίας να έχει διαρραγεί εντελώς.

Ο Γιάννης Τριάντης γράφει για την έντονη αντίθεση των νέων προς τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά και προς την αντιπολίτευση, με υλικό την κοινή αίσθηση και μια πρόσφατη έρευνα που την αποτυπώνει.