Συνέντευξη με τον Tomethy Furse των Horrors

Ενόψει της επικείμενης εμφάνισης των Horrors στο Gagarin (10/6/09), ο μπασίστας της μπάντας Tomethy Furs, μιλάει στο ΜΕΝ 24 για τη μουσική τους, τι...
- 04 Ιουνίου 2009 17:01
Ενόψει της επικείμενης εμφάνισης των Horrors στο Gagarin (10/6/09), ο μπασίστας της μπάντας Tomethy Furs, μιλάει στο ΜΕΝ 24 για τη μουσική τους, τις διαφορές μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου τους δίσκου και τις μουσικές τους προσεγγίσεις!
Τι συνέβη μεταξύ του Strange House και του Primary Colours; Γιατί τέτοια διαφορά στον ήχο;
Δεν μπορώ να πω ότι συνέβη κάτι ιδιαίτερο. Απλώς έτσι μας βγήκε. Σίγουρα αλλάξαμε δισκογραφική εταιρεία, σίγουρα είχαμε διαφορετικό παραγωγό και διαφορετικό τεχνικό εξοπλισμό αλλά τα τραγούδια ήταν εκεί και απλώς τα ηχογραφήσαμε.
Ο Geoff Barrow (Portishead) δεν έβαλε το χεράκι του;
Ο Geoff περισσότερο μας απέτρεψε από δικές μας ακρότητες παρά μας υπέδειξε να κάνουμε πράγματα. Ίσως το Primary Colours να ήταν πιο κοντά στο Strange House αν δεν ήταν αυτός αλλά, όχι, δεν μας οδήγησε αυτός προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκτός από τον ήχο υπάρχει και μια ευδιάκριτη διαφορά στη διάθεση σας. Στο Strange House δίνετε την εντύπωση ότι θέλετε να τα σπάσετε όλα ενώ τώρα διακρίνω ένα είδος μελαγχολίας, μια πιο χαλαρή διάθεση…
Ναι, όντως υπάρχει και μια αλλαγή στη διάθεση μας… Και εδώ μπορείς να πεις ότι οφείλεται στον Geoff Barrow. Όταν ξεκινήσαμε την παραγωγή ο δίσκος ήταν έτοιμος, απλώς λίγο πιο άγριος. Αν τον είχαμε κάνει με τον Κρις Κάνινγχαμ όπως ήταν προγραμματισμένο… Αλλά σε αυτά τα πράγματα ποτέ δεν ξέρεις.
Όταν οι περισσότερες μπάντες στην Αγγλία χαροπαλεύουν με αυτό που λέγεται «ο δύσκολος δεύτερος δίσκος» εσείς πήρατε πολύ καλύτερες κριτικές για το Primary Colours. Οι κριτικές σας ενδιαφέρουν; Είναι στο μυαλό σας όταν κάνετε μουσική;
Οι κριτικές δεν μας απασχόλησαν ποτέ γιατί προέρχονται από ανθρώπους που δεν ξέρουν πως γίνεται η μουσική. Οι κριτικές που μας απασχολούν είναι τα σχόλια που παίρνουμε από άλλους μουσικούς και όσους βρίσκονται στο χώρο. Τους συναδέλφους μας. Και αυτές ήταν θετικές, σχεδόν, στο σύνολο τους.
Το κοινό σας το σκέφτεστε καθόλου;
Κοιτώντας τα σχόλια στην ιστοσελίδα σας στο mySpace είναι κάποιοι που έχουν δηλώσει την απογοήτευση τους για την αλλαγή στον ήχο;
Δεν κάνουμε μουσική για να χτίσουμε το κοινό μας. Φυσικά και θέλουμε να μας ακούνε όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος αλλά πιστεύω ότι πρέπει να προκαλείς τον κόσμο σου με κάποιον τρόπο. Όταν κάποιος ακούει μουσική πρέπει να καταβάλλει και λίγη προσπάθεια. Αλλιώς η μουσική είναι τελείως αναλώσιμη. Και εμείς σαν μουσικοί πρέπει να βάζουμε προκλήσεις στους εαυτούς μας. Αν σταματήσουμε να το κάνουμε αυτό δε θα είμαστε ειλικρινείς με κανέναν.
Μιλώντας για το mySpace, τι γνώμη έχεις για τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος ακούει μουσική σήμερα;
Εμείς όταν ανακαλύπταμε τη μουσική το κάναμε μέσα από παλιά βινύλια. Αλλά υπάρχει ένα όριο στο πόση μουσική μπορείς να ανακαλύψεις με αυτόν τον τρόπο. Αντίθετα με το mySpace υπάρχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες για να βρεις ό,τι θες. Επίσης, η ενεργητική αναζήτηση είναι ακόμα καλύτερη. Είναι άλλο να αναζητάς ενεργά τη μουσική και άλλο να ακούς ότι βρίσκεται γύρω σου.
Αυτό που εννοούσα ήταν κυρίως ο τρόπος με τον οποίο το κοινό ακούει τη μουσική. Η pic n mix προσέγγιση για παράδειγμα…
Αυτό σίγουρα δεν είναι ό,τι καλύτερο αφού ένα άλμπουμ είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά και ένα τραγούδι από μόνο του δε λέει κάτι. Επιμένω, όμως, ότι όποιος ψάχνει τη μουσική έχει πολύ περισσότερα πράγματα στη διάθεση του.
Πως γράφετε τα τραγούδια σας; Τζαμάρετε όλοι μαζί όταν είστε π.χ. σε συναυλία ή μαζεύεστε στο στούντιο;
Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε οι τύποι που τριγυρνάνε με τις κιθάρες και γράφουν όταν βρίσκονται π.χ. στο πούλμαν. Για να γράψουμε κάτι μαζευόμαστε στο στούντιο. Εκεί είναι ο δικός μας χώρος. Και είναι μια αυθόρμητη διαδικασία. Κάποιος θα παίξει κάτι στο μπάσο ή στην κιθάρα, μετά κάποιος θα κάνει μια προσθήκη, θα παίξει κάτι άλλο, το ακούμε όλοι μαζί και αν μας αρέσει…
Οκ! Να σε ρωτήσω τώρα κάτι για τo επερχόμενο live στην Αθήνα (Gagarin 10/6/09). Εσείς είστε γνωστοί για πολύ δυνατές αλλά σύντομες εμφανίσεις. Αντίθετα, το κοινό στην Ελλάδα εκτιμάει τις μεγάλες εμφανίσεις; Πως σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε αυτό;
Τα live μας είναι σύντομα γιατί προς το παρόν δεν έχουμε πολύ υλικό. Τώρα για την Ελλάδα νομίζω παίζουμε σε φεστιβάλ…
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα club…
Αλήθεια; Ok, θα δούμε πως θα το αντιμετωπίσουμε…
Ένα μήνυμα προς το ελληνικό κοινό…
Να συνεχίσουν να ακούνε καλή μουσική!!!