Υποκρισία: το ανώτατο στάδιο του bullying

Θα πάρουν, άραγε, εκδίκηση τα όνειρα της κυρίας Σακοράφα, όπως η ίδια αναμένει, ή θα μείνουν έωλα, να τριγυρίζουν απογοητευμένα στα σοκάκια των Βρυξελλών; Το ερώτημα ζητά επιτακτικά απάντηση μετά τις δηλώσεις της ευρωβουλευτού επ’ αφορμή της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, δηλώσεις τις οποίες συνόδευσε με την άφατη “ντροπή” που – όπως μας είπε – νιώθει για τους πρώην συντρόφους της.

Η παρέμβαση της πρώην πρωταθλήτριας του ακοντισμού, η οποία στεγάστηκε αρχικά στο ΠΑΣΟΚ, μετακόμισε στη συνέχεια στον ΣΥΡΙΖΑ και από το περασμένο καλοκαίρι έχει ανεξαρτητοποιηθεί, έτυχε ιδιαίτερης προβολής, αν όχι και διαδικτυακής επιδοκιμασίας. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, ωστόσο, ότι μία συνήθως ευαίσθητη σε θέματα αξιών κατηγορία συμπολιτών μας, που πρωταγωνιστεί στον ιντερνετικό διάλογο, προσεβλήθη αυτή τη φορά από αφωνία, λησμονώντας (;) ότι η ευρωβουλευτής οφείλει την πολιτική εξέλιξή της – μήπως και την έδρα της; – σ’ αυτούς που σήμερα θεωρεί πως την “ντροπιάζουν”.

Αντιθέτως, εκπρόσωποι της ίδιας ομάδας απεδείχθησαν λαλίστατοι στην περίπτωση του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος είχε την ατυχή έμπνευση να παραχωρήσει το πρωί της Δευτέρας ραδιοφωνική συνέντευξη, στην οποία υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι όποια επιχείρηση εντάσσεται στο Ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας δεν σημαίνει ότι οδεύει και προς εκποίηση. Τα σχόλια για τον πρώην Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, μάλιστα, δεν αφορούσαν τις θέσεις που σήμερα υποστηρίζει, όσο ότι ο ίδιος, αρνούμενος να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας, «άνοιξε το δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ», γεγονός που τον καθιστά, προφανώς, υπόλογο εις τον αιώνα τον άπαντα και δέκτη διαφόρων ευπρεπών παρατηρήσεων, όπως αυτή που του επεφύλαξαν γνωστοί θεματοφύλακες της πολιτικής ορθότητας, που αμφισβήτησαν τη… νοητική του επάρκεια.

Για να θυμηθούμε και τη Φώφη Γεννηματά, τη στάση του Κουβέλη από την αντίστοιχη της Σακοράφα τη χωρίζει “άβυσσος”. Ο ένας γυρίζει την πλάτη σε δημόσιο αξίωμα, επειδή  θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με την άποψη που κάποια στιγμή διαμόρφωσε για τα πράγματα. Η ευρωβουλευτής εξακολουθεί να κατέχει δημόσιο αξίωμα, δεν διανοείται μάλιστα να το αποχωριστεί, ακόμα κι όταν συνειδητοποιεί ότι το κόμμα με τη σημαία  του οποίου εξελέγη, προσβάλει τις απόψεις και το αξιακό της σύστημα.

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι ούτε η Σακοράφα ούτε ο Κουβέλης. Καθένας γράφει την ιστορία του… Πρόβλημα είναι οι επιλεκτικές ευαισθησίες, τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά, ακόμα και η υποκριτική χρήση της ηθικής, που υπονομεύει τον δημόσιο διάλογο και μετατρέπει την πολιτική αντιπαράθεση σε ξεκαθάρισμα ανεξόφλητων λογαριασμών.

Δεν είναι η πρώτη φορά… Η περίπτωση Κουβέλη, άλλωστε, αφορά μια…”ψαγμένη” κατηγορία διαδικτυακού bullying. Υπάρχουν κι άλλες πιο απροκάλυπτες: πολύ πριν ψηφιστεί το δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων, ο Γαβριήλ Σακελαρίδης αντιμετώπισε – ευτυχώς, όχι μόνος – τη διαδικτυακή αγριότητα και τη χλεύη διαφόρων χολερικών ιντερνετικών «κοινοτήτων», ακροδεξιού προφίλ. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με την Άννα Βαγενά, η ατυχής παρουσία της οποίας στο Κιλελέρ έδωσε την ευκαιρία σε παρεμφερείς κύκλους να δοκιμάσουν να την καταστήσουν δημόσιο περίγελο. Αλλά και η Βασιλική Κατριβάνου, λίγο έλειψε να εμφανιστεί προ καιρού ως… διακινητής μεταναστών, πληρώνοντας το τίμημα της σταθερής φροντίδας της για το προσφυγικό.

Είναι συμπτωματικό, άραγε; Το Κολοσσαίο  του διαδικτύου, αφού υποχρέωσε κάποια στιγμή και τα τρία αυτά πρόσωπα σε δημόσιο διασυρμό, δοκίμασε κάποια άλλη στιγμή να τα αξιοποιήσει – ερήμην τους, φυσικά – αναδεικνύοντας την αντιπαλότητα, τη διαφωνία ή ακόμα και την…αργοπορία τους, για να στηριχτεί η άποψη που λέει ότι οι “ξεπουλημένοι νεο-μνημονιακοί” του ΣΥΡΙΖΑ βάλλονται πλέον και εκ των έσω.

Προφανώς, ο ισοπεδωτισμός, ο λαϊκισμός και οι ασκήσεις διαπόμπευσης δεν ανακαλύφθηκαν στα χρόνια του Facebook. Αποκτούν, ωστόσο, νέα δυναμική, καθώς αποδεικνύονται πυρομαχικά αξιοποιήσιμα και στο περιβάλλον της νέας  επικοινωνίας.

Στο σκηνικό του απόλυτου διχασμού που εμπεδώνεται με ευθύνη όλων των πλευρών, οι εχθροί  είναι απαραίτητοι.   Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν, πρέπει να επινοηθούν.

*Ο Χρήστος Μαχαίρας είναι δημοσιογράφος.