Το ενοίκιο του τρόμου

Ένας πρώην ενοικιαστής στο “σπίτι του τρόμου” της πόλης Άμστετεν υποστηρίζει ότι πλήρωνε, χωρίς να το γνωρίζει τότε, τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού από το υπόγειο όπου ο Γιόζεφ Φριτζλ κρατούσε αιχμάλωτη την κόρη του, Ελίζαμπετ, και τα παιδιά της.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην αυστριακή εφημερίδα Die Presse ο Σεπ Λάιτνερ εξήγησε ότι τη δεκαετία του 1990 έζησε περίπου τέσσερα χρόνια σε μια ισόγεια γκαρσονιέρα 30 τετραγωνικών μέτρων, πάνω ακριβώς από το υπόγειο. Όπως είπε, μόνο τώρα κατάλαβε γιατί ο Φριτζλ, ο ιδιοκτήτης, του ζητούσε υπέρογκα ποσά για το ηλεκτρικό ρεύμα (περίπου 5000 σελίνια ή 400 ευρώ κάθε τρίμηνο) μολονότι συχνά έλειπε από το σπίτι.

Ο Λάιτνερ έλεγξε το μετρητή του ρεύματος και διαπίστωσε ότι συνέχιζε να λειτουργεί ακόμη και όταν ήταν κλειστές όλες οι συσκευές του σπιτιού του. “Αν το είχα ψάξει λίγο παραπάνω, μέχρι να διαλευκάνω το μυστήριο του υπέρογκου λογιαριασμού, ίσως να είχαν βρει την κρυψώνα πολύ νωρίτερα”, παραδέχτηκε.

Αρνούμενος να πληρώσει τους λογαριασμούς, ο Λάιτνερ φιλονικούσε συχνά με τον Φριτζλ που τον κατηγορούσε ότι είχε σκύλο στο σπίτι μολονότι απαγορευόταν από το μισθωτήριο συμβόλαιό του. Το συμβόλαιο του απαγόρευε επίσης να έχει οποιαδήποτε πρόσβαση στον κήπο και στο υπόγειο του κτηρίου. “Ένα βράδυ γύρισα από μια δουλειά και δεν μπορούσα να μπω στο διαμέρισμα γιατί είχε αλλάξει την κλειδαριά. Αγανάκτησα και κάλεσα την αστυνομία”, είπε ο Λάιτνερ που αμέσως μετά μετακόμισε.

Η αποκάλυψη της υπόθεσης του “άνοιξε τα μάτια” και για την παράξενη συμπεριφορά του σκύλου του, του Σαμ. “Αναρωτιόμουν πάντα γιατί γαύγιζε όταν περνούσε μπροστά από την είσοδο του υπογείου, αλλά νόμιζα ότι ήταν από τη χαρά του που έβγαινε έξω”, είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι “ο σκύλος αισθανόταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά”.

Η πρόσβαση στο υπόγειο ήταν δυνατή μόνο από τον κήπο. “Παρατηρούσα ότι ο ιδιοκτήτης πήγαινε στον κήπο γύρω στις 10 με 11 το βράδυ, έχοντας πάντα σακούλες στα χέρια του”, είπε ο Λάιτνερ. Σύμφωνα με τον ενοικιαστή, η τραγωδία της Ελίζαμπετ εξηγεί τώρα και τις “μυστηριώδεις” κλοπές τροφίμων από τις κουζίνες των άλλων ενοικιαστών του ίδιου κτηρίου, γιατί ο Φριτζλ είχε αντικλείδια από όλα τα διαμερίσματα.

Σύμφωνα εξάλλου με έναν αστυνομικό, ο Φριτζλ είχε τηλεφωνήσει το 1994 στη σύζυγό του, Ρόζμαρι, παριστάνοντας την κόρη του, και της ζήτησε να προσέχει το παιδί που είχε αφήσει στα σκαλιά του σπιτιού της. Η Ρόζμαρι ενημέρωσε την αστυνομία για το τηλεφώνημα που με τη σειρά της επικοινώνησε με την εισαγγελεία που ασχολείται με τα εγκαταλειμένα και τα εξαφανισμένα παιδιά. Οι αρχές προσπάθησαν τότε, μάταια, να επικοινωνήσουν με την Ελίζαμπετ όμως “δεν είχαν κανένα λόγο να ψάξουν το σπίτι ή να υποψιάζονται ότι βρισκόταν στο κελάρι”. Άλλωστε, υπήρχε η επιστολή που είχε γράψει η ίδια, υπό την πίεση του πατέρα της, με την οποία ζητούσε από τους γονείς της να προσέχουν το παιδί και να μην την αναζητήσουν.

(Πηγή: ΑΠΕ)