Υπόσχεση Νεφελούδη για άμεση λύση στην ‘ομηρία’ της Ενωμένης Κλωστουφαντουργίας

Της Πέννυς Κούτρα

Από το απόγειο των εξωφρενικών χρηματιστηριακών αποτιμήσεων έως την πτώχευση και από την απαξίωση έως την ελπίδα της επαναλειτουργίας, η Ενωμένη Κλωστουφαντουργία κινείται με την ταλάντωση του εκκρεμούς.

Μετά την κατάρρευση Λαναρά, και την κήρυξη της εταιρίας σε καθεστώς πτώχευσης το 2012, οι εργαζόμενοι της εταιρίας προσπαθούν συνεπώς να την “αναστήσουν”, σχεδιάζοντας επιχειρηματικά σχέδια και αναζητώντας επενδυτές. Από τότε, κατάφεραν να βρούν επενδυτή αλλά όχι και να ολοκληρώσουν την εκκαθάριση της εταιρίας, εν προκειμένω τον δημόσιο πλειστηριασμό της περιουσίας της, η οποία -ούτε λίγο ούτε πολύ- συνίσταται σε 14 εργοστάσια (που εδράζονται σε ακίνητα πολλών στρεμμάτων) αλλά και μηχανολογικό εξοπλισμό.

Ο λόγος για την καθυστέρηση του πλειστηριασμού αλλά και την απεμπλοκή της πτωχευτικής διαδικασίας, προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο νέος επενδυτής -ο οποίος έχει δεσμευθεί ήδη από το 2016- και η εταιρία να μπει σε τροχιά επαναλειτουργίας, αποδίδεται αφενός σ’ένα περίπλοκο νομικό πλαίσιο που αφορά την πτωχευτική διαδικασία αλλά και στο γεγονός του ότι η σύνδικός που έχει αναλάβει την πτώχευση “κωλυσιεργεί”. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκαν τόσο εκπρόσωποι των εργαζομένων της πρώην ΕΝ.ΚΛΩ. σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν χθες όσο και ο Γενικός Γραμματέας του υπ.Εργασίας, κ.Ανδρέας Νεφελούδης, ο οποίος παρίστατο στη συνέντευξη τύπου.

Σύμφωνα με τον ίδιο η κυβέρνηση επιδιώκει την επίσπευση των διαδικασιών προκειμένου η υπόθεση να καταλήξει, και προανήγγειλε νομοθετικές πρωτοβουλίες άμεσα, σκιαγραφώντας ένα μοντέλο που θα λειτουργήσει ως “ομπρέλα” και για αντίστοιχες περιπτώσεις επιχειρήσεων που έχουν “παγιδευτεί” ανάμεσα σε διάφορες πτωχευτικές διαδικασίες. Η επίσπευση επιβάλλεται και για έναν ακόμη λόγο, προκειμένου η Ελλάδα να αποφύγει την καταβολή προστίμων από την Ε.Ε. ως υπόλογη για επιδοτήσεις που δόθηκαν το 2007 και το 2009 στην επιχείρηση και αναμένεται να αντιμετωπιστούν ως παράνομη κρατική ενίσχυση.

Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, αλλά και τον ίδιο τον κ. Α. Νεφελούδη, η σύνδικός έχει επιλέξει να εκποιεί τμηματικά και με χαρακτηριστική καθυστέρηση τα υπάρχοντα της ΕΝ.ΚΛΩ., αλλά όχι τα εργοστάσια, για τα οποία δεν έχει καν δημοσιεύσει αποτιμήσεις. Δεδομένου ότι τουλάχιστον τρία εργοστάσια του άλλοτε κραταιού ομίλου έχουν τραβήξει το επενδυτικό ενδιαφέρον, η στάση της συνδίκου δημιουργεί εμπόδια. Σύμφωνα δε με τον κ.Νεφελούδη, η σύνδικός (η οποία ορίστηκε από το αρμόδιο δικαστήριο) “κινείται στα όρια της νομιμότητας”.

Όλα αυτά συμβαίνουν δε όταν στην Ευρώπη εκδηλώνονται επενδύσε3ις ύψους 4,8 δισ.ευρώ περίπου στην κλωστουφαντουργική βιομηχανία, καθώς το “άστρο” της Κίνας ως φθηνού παραγωγού, χλωμιάζει.

Ο επενδυτής που έχει δεσμευθεί μάλιστα και με εγγυητική επιστολή -ήδη από το Μάιο- είναι η εταιρία HPRD, θυγατρική του επενδυτικού fund Aiglon που εδρεύει στο Λουξεμβούργο αλλά είναι ελληνικών συμφερόντων. Το επιχειρησιακό σχέδιο που έχει εκπονηθεί προβλέπει την επαναλειτουργία τριών μονάδων της πρώην Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας σε Ροδόπη και Ημαθία και την αξιοποίηση των υπολοίπων εγκαταστάσεων της. Στα δύο εργοστάσια της Κομοτηνής θα παράγεται βαμβακερό νήμα, ενώ στη μονάδα της Στενημάχου προβλέπεται πως η διαδικασία θα είναι καθετοποιημένη, με παραγωγή συνθετικών και νημάτων μόδας και εγκατάσταση γραμμής πλοκής για την παραγωγή ενδυμάτων. Στην “καρδιά” του business plan είναι ουσιαστικά η αξιοποίηση των μηχανημάτων των μονάδων που είχαν αγοραστεί κατά την περίοδο από το 2002 έως το 2005 και συνεχίζουν να βρίσκονται σε πολύ καλή λειτουργική κατάσταση, όπως και το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων. Εκτιμάται ότι οι υποχρεώσεις της ΕΝΚΛΩ προς τράπεζες, εταιρείες leasing, δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, εργαζόμενους, προμηθευτές κ.α. ξεπερνούν τα 380 εκατ.ευρώ.

Τέλος με βάση το επιχειρησιακό σχέδιο, προτείνεται η ιδιοκτησία της νέας εταιρίας να ανήκει κατά 80% στο επενδυτικό κεφάλαιο και κατά 20% στους πρώην εργαζόμενους της ΕΝ.ΚΛΩ, με δέσμευση μη πώλησης των μετοχών τους για μια τριετία. Η βιώσιμη λειτουργία, όπως αναφέρεται στο επιχειρησιακό σχέδιο δημιουργεί άμεσα 305 θέσεις εργασίας, οι οποίες στην πλήρη ανάπτυξη του επιχειρησιακού σχεδίου φθάνουν τις 665 στις περιοχές όπως ο Νομός Ημαθίας και ο Νομός Ροδόπης. Στο ίδιο κείμενο σημειώνεται, πως το Ελληνικό Δημόσιο υπό τη μορφή φόρων καθώς και φόρων μισθωτών θα εισπράττει μεσοσταθμικά ανά έτος περί τα 3,3 εκατ. ευρώ ενώ ο ΕΦΚΑ θα εισπράττει από τις εργοδοτικές και τις ασφαλιστικές εισφορές περί τα 2,2 εκατ. ευρώ ανά έτος. Τέλος, στο σχέδιο τίθεται ο στόχος για μέση ετήσια λειτουργική κερδοφορία ύψους 5 εκατ. ευρώ για την επόμενη πενταετία.