MALCOLM X: Ο ΙΣΛΑΜΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΞΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Πενήντα χρόνια μετά την δολοφονία του μαύρου ηγέτη η Αμερική δείχνει να μην έχει καταφέρει να σβήσει πλήρως τους εφιάλτες του παρελθόντος
Από την Μαργαρίτα Πουρνάρα
Στις 21 Φεβρουαρίου του 1965 – ακριβώς μισόν αιώνα πριν – ο Malcolm X έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες τριών μελών της οργάνωσης «Εθνος του Ισλάμ», στην οποία είχε γυρίσει την πλάτη αν και χρημάτισε ηγετικό της μέλος. Την επόμενη ημέρα, οι εφημερίδες έγραφαν για τον θάνατο του «αποστόλου της βίας» που είχε δηλώσει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα κατακτηθούν «διά της κάλπης ή δια των όπλων». Ποια ήταν η φιλοσοφία του; Συνοπτικά: «Να υπακούς στους νόμους. Να είσαι ευγενής, να είσαι φιλειρηνικός, να τους σέβεσαι όλους. Αλλά αν κάποιος σηκώσει χέρι επάνω σου, στείλ’ τον στο νεκροταφείο» έλεγε, για να σταθεί στον αντίποδα τόσο του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ που πίστευε ακράδαντα σε μια διαφυλετική κοινωνία με αρμονική συμβίωση, όσο και του Γκάντι που πρέσβευε την παθητική αντίσταση στην βία του επιτιθέμενου.
Ποιος ήταν «ο μάρτυρας του Χάρλεμ», ο μαύρος που ασπάστηκε το Ισλάμ και που διψούσε να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στους καταπιεσμένους αφροαμερικανούς και τους κατοίκους της Μέσης Ανατολής και της Μαύρης Ηπείρου; Και γιατί, 50 χρόνια μετά τα κηρύγματά του – τα οποία χαρακτηρίστηκαν ρατσιστικά (εναντίον των λευκών) – έχουν ένα είδος αντίκτυπου στην σημερινή κατάσταση; Γεννήθηκε στις 19 Μαίου του 1925 στην πόλη Ομαχα της Νεμπράσκα ως Μάλκολμ Λιτλ. Η οικογένειά του είχε την δυσβάστακτη μοίρα των εγχρώμων που ζούσαν εκείνη την περίοδο στις νότιες και μεσοδυτικές πολιτείες της Αμερικής όπου κυριαρχούσε ο ρατσισμός. Λέγεται μάλιστα ότι ενόσω η μητέρα του Λουϊζ κυοφορούσε το τέταρτο από τα οκτώ παιδιά της, δηλάδή το αγόρι που μετέπειτα βαπτίστηκε Μάλκολμ – μια ένοπλη ομάδα της Κου Κλουξ Κλαν χτύπησε την πόρτα ζητώντας από τον πατέρα να βγει έξω από το σπίτι. Ο κήρυκας Ερλ Λιτλ ήταν ενεργός υποστηρικτής των δικαιωμάτων των μαύρων. Η εμπλοκή του στα θέματα αυτά τον είχε κάνει εύκολο στόχο και παντελώς ανυπεράσπιστο καθώς κανένας λευκός δεν τολμούσε να ορθώσει το ανάστημά του στους ρατσιστές.
Προικισμένος με γερό μυαλό και δεινός ρήτορας, φοίτησε σε ένα σχολείο όπου ήταν ο μόνος μαύρος μαθητής. Οπως έλεγε και ο ίδιος δεν είχε πρόβλημα με τους συμμαθητές του αν και οι τελευταίοι τον αντιμετώπιζαν περίπου ως χαριτωμένο και έξυπνο κατοικίδιο παρά σαν ισάξιό τους. Μάλιστα κατάφερε να εκλεγεί και πρόεδρος της τάξης, δείχνοντας από πολύ νωρίς ότι είχε την στόφα του ηγέτη. Στα 15 του παράτησε το σχολείο όταν κατάλαβε πως οι καθηγητές του θεωρούσα αδιανόητο για έναν μαύρο να απαιτεί υψηλό επιπεδο μόρφωσης μιας και τον προέτρεπαν συνεχώς να είναι «ρεαλιστής» και να αναζητήσει μια χειρωνακτική δουλειά.
Ξαναάλλαξε το όνομά του για να ακούγεται μουσουλμανικό και αποφάσισε ότι μπορεί να γίνει επανάσταση και χωρίς την χρήση βίας. Ομως οι παλαιοί του σύντροφοι δεν τον είχαν συγχωρέσει για την απόφασή του να φύγει από την οργάνωση. Την ημέρα που ήταν να δώσει μια ομιλία στο Χάρλεμ, οπλοφόροι μπήκαν μέσα στην αίθουσα και άδειασαν 15 σφαίρες στο κορμί του. Ηταν μόλις 39 ετών και δεν πρόλαβε να δει τους αγώνες των μαύρων να δικαιώνονται και να αποκτούν μια ισότιμη θέση στην αμερικανική κοινωνία.