Review: Archive Live

Η μουσική πρόταση των Archive απλώθηκε με φαντασμαγορικό τρόπο στην αίθουσα του Badminton χάρη στην καταπληκτική ηχητική του θεάτρου, γεγονός που κέρδισε, χωρίς αμφιβολία, και όλους όσοι βρέθηκαν εκεί, χωρίς να ανήκουν στον στενό πυρήνα των οπαδών του συγκροτήματος. Η μουσική πρόταση των Archive όπως αυτή αναδείχθηκε σε όλο της το μεγαλείο στο Θέατρο του Badminton. Οι πολύφερνοι Λονδρέζοι, ο κρυστάλλινος ήχος, η απουσία του «Fuck U» και ο… καθιστός ύμνος προς τιμήν της εναλλαγής του trip hop, της electronica και του progressive rock. Το ΜΕΝ 24 ήταν εκεί και σας μεταφέρει της εντυπώσεις του.








Η αλήθεια είναι ότι πολύ γρήγορα έπρεπε να ξεχάσουμε ότι έχουμε συνηθίσει στις ροκ συναυλίες. Ούτε δύσκολη πρόσβαση, ούτε ποδαρόδρομος, ούτε συνωστισμός, ούτε «χτισμένοι» τύποι να φυλούν τις εισόδους, ούτε πιτσιρικαρία που στριμώχνεται στην προσδοκία της.. τσάμπα πρόσβασης. Αντίθετα, άνετο πάρκινγκ, ευγενικοί υπάλληλοι, φουαγιέ με μεγάλο μπαρ έτοιμο να ικανοποιήσει και τον πλέον απαιτητικό, είσοδος με bar-code και ταξιθέτης (!) για να σε καθοδηγήσει στη θέση σου.



Όλα καλά, αλλά ήταν προφανές ότι το κοινό δυσκολευόταν να προσαρμοστεί στις συνθήκες θεάτρου, άλλωστε τέτοιο ακριβώς είναι και αυτό του Badminton. Η βασική απορία όλων ήταν μία: «μα καλά, καθιστοί θα δούμε τους Archive»; Και, ναι, εν τέλει καθιστοί τους είδαμε! Κανείς, ή έστω ελάχιστοι και για ελάχιστο, δεν σηκώθηκε από το κάθισμά του σχεδόν καθ’ όλη την διάρκεια της συναυλίας της λονδρέζικης μπάντας. Δύο ώρες αυθεντικής μυσταγωγίας βασισμένες στην ιδέα του «Controlling Crowds», την τελευταία δισκογραφική δουλειά του γκρουπ, η οποία διαχύθηκε σε όλη την μαγεία της στο Θέατρο, όχι μόνο διαμέσου των (καταπληκτικών) κομματιών, αλλά και ως έννοια: οι Archive, πράγματι, επέλεξαν να «ελέγξουν» και στην πορεία να… προσηλυτίσουν το κοινό στη μουσική τους.



Την εμφάνιση της βρετανικής μπάντας προοιώνισε μια ατμοσφαιρική εισαγωγή διάρκειας άνω των έξι λεπτών για να ακουστούν τελικά οι πρώτες νότες από το «Controlling Crowds», ίσως το πλέον χαρακτηριστικό «διαμάντι» από το ομώνυμο άλμπουμ τους. Το (εξαιρετικό) σούπερ-χιτ «Bullets» ακολούθησε, αλλά δυστυχώς μάλλον ήταν λάθος η επιλογή να «καεί» τόσο νωρίς. Το ακόμη πιο απογοητευτικό ήταν ότι η εκτέλεση δεν ήταν καλή, περισσότερο από τον τραγουδιστή Pollard Berrier, ο οποίος μάλλον μπέρδεψε… κομματάκι τα λόγια. Ωστόσο, αυτή ήταν και η μοναδική ατέλεια σε μια κατά τα άλλα αψεγάδιαστη εμφάνιση.







Archive Live In Athens-Controlling Crowds







archive live in athens – again



Το πρωταρχικό πλεονέκτημα της επιλογής του θεάτρου (αντί ενός κλειστού κλαμπ ή ενός ανοικτού χώρου) αναδείχθηκε σε όλο το μεγαλείο του και δεν είναι άλλο από τον κρυστάλλινο ήχο. Πραγματικά, η μουσική πρόταση των Archive απλώθηκε με φαντασμαγορικό τρόπο στην αίθουσα του Badminton χάρη στην καταπληκτική ηχητική του θεάτρου, γεγονός που κέρδισε, χωρίς αμφιβολία, και όλους όσοι βρέθηκαν εκεί, χωρίς να ανήκουν στον στενό πυρήνα των οπαδών του συγκροτήματος. Από αυτήν την οπτική, ο συγκεκριμένος ως χώρος διεξαγωγής της συναυλίας δικαίωσε την επιλογή των διοργανωτών, με τη μουσική αυτή καθαυτή να αποτελεί τον αληθινά μοναδικό πρωταγωνιστή της βραδιάς.



Η πρώτη κορύφωση ήρθε με το «Collapse/ Collide», το οποίο η μπάντα απέδωσε περίφημα με την Maria Q να τραγουδά από το… video wall, καθώς (δεδομένου ότι η ίδια απουσίαζε) η φωνή της ήταν ηχογραφημένη και το πρόσωπό της στόλισε την αίθουσα μέσω βίντεο. Μια ευχάριστη και πρωτοποριακή έμπνευση από τους Archive, η οποία έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό. Εξάλλου, το ηχογραφημένο μέρος της συναυλίας δεν ήταν, ούτως ή άλλως, αμελητέο, ίσα-ίσα η μουσική πρόταση των Archive αναδεικνυόταν χάρη, κυρίως, στην καταπληκτική χημεία μεταξύ των Darius Keeler και Danny Griffiths, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τα synthesizers και samples και αποτελούν, δίχως άλλο, την «ψυχή» των Archive. Μετά την επάνοδό του στους Archive στις αρχές του έτους, ο Rosko αναλάμβανε το μικρόφωνο στα παλαιότερα κομμάτια του συγκροτήματος, της εποχής του trip-hop. Αρκετά παράδοξη, αλλά ιδιαίτερα καλοδεχούμενη, αυτή η εναλλαγή στις μουσικές, αφού πολύ σπάνια συναντάς γκρουπ που έχει στη δισκογραφία του τόσο διαφορετικούς ήχους. Πάντως, αρκετοί φαν των Archive περίμεναν να ακούσουν περισσότερα από το παρελθόν της μπάντας, η οποία, όμως, συνειδητά επέλεξε να παρουσιάσει σε πρώτο πλάνο την τελευταία δουλειά της. Μικρό έως μεγαλύτερο «φάουλ» των Archive, ωστόσο, συνιστά η επιλογή τους να αφήσουν εκτός setlist το πλέον δημοφιλές κομμάτι τους, «Fuck U», ίσως θεωρώντας ότι δεν ανήκει στην αισθητική ενός θεάτρου.




O Dave Penney παρατήρησε ότι «you were quite and focused tonight», αφού λίγο νωρίτερα κάποιος από το κοινό είχε προλάβει να φωνάξει «next time in Tera Vibe» προκαλώντας το γέλιο των περισσοτέρων και εκφράζοντας με ανάγλυφο τρόπο ότι η πλειοψηφία του κοινού δεν μπόρεσε τελικά να «συμβιβαστεί» με το… κάθισμά του. Το encore άρχισε με το Londinium από το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του 1994, το οποίο ανήκει στις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς. Η τελευταία απογειώθηκε με την ανεπανάληπτη εκτέλεση του υπέροχου «Again» με το πλήθος να έχει (επιτέλους!) σηκωθεί στα δυο πόδια του για ένα εκπληκτικό εννιά-λεπτο κλείσιμο μιας πρωτόγνωρης εμπειρίας. Γιατί τέτοια ήταν η συναυλία των Archive στο Θέατρο του Badminton.




Setlist: Controlling Crowds, Bullets, Words On Signs, Danger Visit, Quiet Time, Collapse /Collide, Clones, Bastardised Inc, Kings Of Speed, Lines, Empty Bottle, Funeral.




Encore: Londinium, Numb, Chaos, Again.




Φωτογραφίες: Γιώργος Βλασσόπουλος