Ισλαμικές προκλήσεις

Οι ανοχές και υποχρεώσεις των κοινωνιών στις οποίες ζούμε και η κυριαρχία της υποκρισίας
- 27 Ιανουαρίου 2015 14:51
Μόλις μία ώρα μετά την πραγματοποίησή της Παλαιστινιακά ΜΜΕ πανηγύριζαν την αιματηρή επίθεση σε λεωφορείο του Τελ Αβίβ με σκίτσα όπως το παραπάνω. Η υποκρισία των μουσουλμανικών κύκλων αρχίζει να ξεπερνά κάθε όριο λογικής ανοχής. Η δημοσίευση σκίτσων του Μωάμεθ από το Παρισινό Charlie Hedbo προκάλεσε νέες αναταράξεις και διαδηλώσεις σε πολλές μουσουλμανικές πρωτεύουσες. Πουθενά όμως στις ίδιες χώρες η ανάμεσα στους ίδιους κύκλους δεν σημειώθηκαν κινητοποιήσεις όταν οι ακραίοι ισλαμιστές φονιάδες εκτέλεσαν εν ψυχρώ τους Γάλλους σκιτσογράφους. Εξ ίσου υποκριτικά γίνονται ανεκτά, με χαρά η και πανηγυρισμούς ακόμη, ανατριχιαστικά και απάνθρωπα σκίτσα όπως το παραπάνω ενώ ενοχλούν σε βαθμό εξέγερσης σατιρικές απεικονίσεις κάποιας ιερής οντότητας.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να οριοθετηθούν οι ανοχές αλλά και οι υποχρεώσεις των κοινωνιών στις οποίες ζούμε. Είναι απάνθρωπη η περιφρονητική συμπεριφορά η και οι διώξεις κατά ανθρώπων που επιδιώκουν μια καλύτερη ζωή αλλάζοντας χώρα για να αποφύγουν πολέμους η και οικονομικές δυσπραγίες. Δεν είναι δυνατόν όμως μετακινούμενοι σε μια άλλη χώρα να έχουν την απαίτηση να περιθωριοποιηθούν οι αξίες και οι αντιλήψεις που εκεί κυριαρχούν ώστε να επιβληθούν οι δικοί τους κανόνες ηθικής και κοινωνικής συμπεριφοράς. Όταν πας στη Ρώμη, κάνεις ό,τι κάνει ο Πάπας, λέει ένα γνωστό παλιό γνωμικό. Διαφορετικά, δεν πηγαίνεις. Κανένας δεν σε κάλεσε ή σε υποχρέωσε να μεταναστεύσεις.
Τα λεγόμενα τώρα πως οι μουσουλμανικοί κύκλοι καταδικάζουν τις βιαιότητες και τις εμπνεόμενες από την θρησκεία δολοφονίες είναι μάλλον παραπειστικά η εντελώς θεωρητικά και εξωπραγματικά. Οι δηλώσεις καταδίκης των πράξεων αυτών από τις ηγεσίες τους, αν και οι σχετικές δηλώσεις της ηγεσίας των Ελλήνων μουσουλμάνων μάλλον το αντίθετο υποδήλωναν, δεν καλύπτουν τις σχετικές τους υποχρεώσεις. Ουδέποτε μουσουλμάνοι κινήθηκαν μαζικά σε πορείες διαμαρτυρίας για να καταδικάσουν τις όποιες τρομοκρατικές ενέργειες. Ούτε και είναι ακριβές το επιχείρημα πως είναι δύσκολο να κινητοποιηθούν. Όταν ένας Έλληνας αστυνομικός, λίγα χρόνια πριν, έσκισε ανύποπτος ένα κομμάτι χαρτί που κάποιοι ισχυρίσθηκαν στη συνέχεια πως ήταν σελίδα από έκδοση του Κορανίου, μέσα σε 24 ώρες διοργανώθηκε στην Αθήνα γιγαντιαία πορεία διαμαρτυρίας. Για τις τρομοκρατικές δολοφονίες γιατί δεν έγινε τίποτα;
Στο βιβλίο του Μπουαλέμ Σανσάλ, ο Γερμανός Μουζαχεντίν, (εκδόσεις Πόλις, 2010) περιγράφονται με αρκετές λεπτομέρειες οι καταναγκαστικοί τρόποι με τους οποίους οι μουσουλμανικές κοινότητες των Γαλλικών προαστίων (και συμπερασματικά, όλων των άλλων χωρών) υποχρεώνουν τους ομόθρησκούς τους να κινητοποιούνται σύμφωνα με τα κελεύσματα και τις αποφάσεις των κατά περιοχή και τομέα θρησκευτικών τους ηγητόρων. Δεν ευσταθεί λοιπόν το επιχείρημα της αδυναμίας κινητοποιήσεων και μαζικών να διαμαρτυριών. Προφανέστατα, το Ισλάμ στη θεωρία δεν υποστηρίζει τέτοιες ακρότητες και κοινωνικούς κανιβαλισμούς. Οι μουσουλμάνοι όμως, κάτω από τις εξελίξεις και επηρεασμένοι από τα δηλητηριώδη κηρύγματα ακραίων μουλάδων, ανέχονται τέτοιες συμπεριφορές και δεν στρέφονται ποτέ δημόσια και μαζικά εναντίον τους. Η υποκρισία κυριαρχεί.
* Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος υπήρξε για πολλά χρόνια Βουλευτής, Υπουργός και Δήμαρχος Πειραιά. Από το 1994 έχει εγκαταλείψει την πολιτική κι απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, στην ενημέρωση και στον πανεπιστημιακό χώρο.