Υπερήφανοι εθνικιστές, υπερήφανα παρηκμασμένοι

Το τελευταίο διάστημα, εδώ στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, υπάρχει μια ακμάζουσα τάση κατανάλωσης εθνικής υπερηφάνειας που περνάει στο ακροατήριο διαμέσου τηλεοπτικών καναλιών αλλά και διαμέσου πολιτικών εξαγγελιών, υποσχέσεων και λόγων.

Ο George Carlin ήταν ένας stand-up comedian, ο εμβληματικότερος ίσως που έχουμε δει μέχρι σήμερα μαζί με τον Bill Hicks. Ο Carlin κέρδισε πέντε Βραβεία Grammy και σίγουρα, το παγκόσμιο βραβείο ανοιχτομυαλιάς.

Ανατρέχοντας στις πρόζες του, δεν μπορούμε να μη σταθούμε σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές του, λαμβάνοντας αφορμή από όσα βλέπουμε να γίνονται γύρω μας το τελευταίο διάστημα, άλλοτε με “αετούς” γειτονικών κρατών, και άλλοτε με γενικεύσεις που ακούγονται από χείλη αρμοδίων παραγόντων.

Στο βίντεο με τίτλο “υπερηφάνεια”, ο Carlin βάζει τα πράγματα στη θέση τους μέσα σε ενάμιση λεπτό. “Πριν από την πτώση, υπάρχει η υπερηφάνεια”, είναι το επιμύθιο και το ρεφρέν της μελωδίας της παρακμής.

Έλεγε ο κωμικός, τα εξής:

“Υπάρχουν πολλά πράγματα που καλείσαι να πιστεύεις και να αποδέχεσαι στην Αμερική με τα οποία έχω αντιρρήσεις και τα αμφισβητώ. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είδα ένα σλόγκαν στο αμάξι ενός τύπου που έγραφε: “Υπερήφανος που είμαι Αμερικανός”. Σκέφτηκα, τι σκατά σημαίνει αυτό;

Βλέπετε, δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω την εθνική ή φυλετική υπερηφάνεια ως έννοια. Διότι για μένα “υπερηφάνεια” αξίζει να αισθάνεσαι μόνο για κάτι που έχεις καταφέρει να κατακτήσεις με ατομική προσπάθεια, όχι για κάτι που σε συνοδεύει κατά σύμπτωση λόγω της γέννησης σου. Το να είσαι Ιρλανδός για παράδειγμα δεν είναι ικανότητα, είναι μια γαμημένη σύμπτωση. Είναι ένα βιολογικό συμβάν.

Θα έλεγες ας πούμε, “είμαι υπερήφανος που είμαι 1,55 σε ύψος”; “Ή είμαι υπερήφανος που έχω γενετική προδιάθεση για καρκίνο του παχέως εντέρου;”. Τότε γιατί στο καλό να έλεγες ότι είσαι υπερήφανος επειδή είσαι Ιρλανδός, Ιταλός ή Αμερικανός, ή οτιδήποτε; Αν είσαι ευτυχής για αυτό, τότε εντάξει. Βάλε αυτοκόλλητο στο όχημα μου που να λέει “είμαι ευτυχής που είμαι Αμερικανός”. Να είσαι ευτυχής, μην είσαι υπερήφανος. Πριν από την πτώση, υπάρχει η υπερηφάνεια, ποτέ μην το ξεχνάτε αυτό”.

Τα παραπάνω προφανώς δεν σχετίζονται με τα εθνικιστικά συνθήματα των ΟΥΚάδων στις εθνικές παρελάσεις που ουδέποτε τιμωρήθηκαν, ούτε οι ίδιοι, ούτε οι υπεύθυνοι τους από τους αρμοδίους. Δεν συνάδουν επίσης ούτε με τη στάση των νεοσυλλέκτων που σχημάτισαν τον αετό της χώρας τους ποζάροντας στην κάμερα, είτε από αφέλεια, είτε έχοντας ακραία φρονήματα στο κεφάλι τους.

Θα πει κανείς πως δεν σχετίζεται το ένα γεγονός με το άλλο. Και όμως, σχετίζονται, γιατί στο υπόβαθρο τους υπάρχει κάτι κοινό. Εκείνοι που πανηγύριζαν και πανηγυρίζουν με τα εθνικιστικά εμβατήρια του ελληνικού στρατού, είναι οι ίδιοι που σπεύδουν να πετάξουν τις πέτρες και τα πυρά τους σε φαντάρους που θα ελεγχθούν για τις πράξεις τους. Οι ίδιοι ακραίοι είναι, οι λάτρεις του μισαλλόδοξου δόγματος της αδιαλλαξίας και της δήθεν “ανωτερότητας”, εν μέσω πολιτισμικού εκφυλισμού.

Οι φαντάροι, έσφαλαν και θα τιμωρηθούν. Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και για τους ελληνικής καταγωγής φαντάρους που έχουν πράξει αναλόγως υπηρετώντας στο εξωτερικό. Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει και για τους Έλληνες στρατιώτες που υπεραμύνονται της εθνικής ανωτερότητας εντός των ελληνικών στρατευμάτων. Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τους αξιωματικούς που ασπάζονται την ακροδεξιά ρητορική. Λίγο πολύ, όσοι έχουμε υπηρετήσει, ξέρουμε πως τέτοιοι υπάρχουν παντού, σε όλα τα στρατόπεδα, και δυστυχώς θα υπάρχουν.

Όσοι επίσης ζούμε στην Ελλάδα και έχουμε ανοιχτά μυαλά, ξέρουμε πως η προσωπικότητα και τα στοιχεία που αυτή φέρει, είναι ζήτημα διαμόρφωσης χαρακτήρα μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό – οικονομικό πλαίσιο, σχετίζεται με την οικογένεια και το ευρύτερο περιβάλλον εντός του οποίου μεγαλώνει το εκάστοτε άτομο, αλλά όχι με τα γονίδια και με την καταγωγή a priori. Η εθνική ταυτότητα είναι κάτι το τυχαίο, και ορθώς μπορούμε να αισθανόμαστε όμορφα με αυτή, αλλά δεν δικαιολογείται από πουθενά η όποια γονιδιακή διαφοροποίηση ή υπεροχή.

Η δε επίκληση στην ιστορία και στα πάλαι ποτέ κατορθώματα, έχει νόημα μονάχα αν οι απόγονοι, οι νεότερες γενιές, τιμούν την ιστορία τους με τις σημερινές τους πράξεις. Διαφορετικά, καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου για πράγματα που δεν είμαστε άξιοι να πιάνουμε στο στόμα μας, στο ελληνικό παρόν.

Κλείνω το συγκεκριμένο, σύντομο άρθρο, με την ανακοίνωση της Επιτροπής Στρατευμάτων – Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος που περιγράφει απολύτως όσα σκέφτομαι τις τελευταίες ώρες. Γιατί όντως, στην αναμπουμπούλα, οι λύκοι χαίρονται:

“Έρχονται οι εθνικιστές να σπείρουν το εθνικιστικό και ρατσιστικό μίσος με “αετούς” και άλλες αηδίες.

Σκοπός τους είναι να μπλοκάρουν τις όποιες ρυθμίσεις για τους μετανάστες και το νόμο για την ιθαγένεια, που μεταξύ άλλων εχθρεύεται και το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ!

Εμείς γυρνάμε την πλάτη στους ρουφιάνους, τους εθνικιστές και τους φασίστες.

Γυρνάμε την πλάτη στους εθνικιστές κάθε πλευράς…

Σε αυτούς που με τις γελοιότητες τους βάζουν φραγμό στην κοινή πάλη των φαντάρων.

Σε αυτούς που έδωσαν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και στα φιλικά της ΜΜΕ να καλλιεργεί το φόβο του εσωτερικού εχθρού….

Σε αυτούς, τους λίγους έστω, που πρόσφεραν την ευκαιρία στους ΝΑΖΙ και τους φασίστες για να επιχειρήσουν να βγουν από την περιθωριοποίηση μετά τους τραμπουκισμούς στο Πέραμα…

Ερώτημα: πως το ΓΕΣ και το Υπουργείο Άμυνας έχει τη δυνατότητα άμεσα να εντοπίζει τους εθνικιστές Νεοσύλλεκτους το ΚΕΝ Μεσολογγίου, αλλά όχι τους ΝΑΖΙ της Χρυσής Αυγής;

Α, ξεχάσαμε, με αυτούς προχωρά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ο Υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος σε κοινές εθνικιστικές επιθεωρήσεις στα ακριτικά νησιά!

Καλούμε όλους τους φαντάρους να κλιμακώσουν την κοινή μας προσπάθεια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη με Στολή και να καταδικάσουν την εθνικιστική καφρίλα από όπου και αν προέρχεται”.