Σκυλομπερδέματα (και όχι μόνο) στο Λευκό Οίκο

Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του…αμερικανού προέδρου, θα μπορούσε να παραλλαχτεί η γνωστή παροιμία καθώς οι εκάστοτε πρόεδροι των ΗΠΑ που ανέβηκαν στη εξουσία, είχαν πλάι τους και από ένα τουλάχιστον τετράποδο φίλο.

Φυσικά δεν ήταν όλοι τους φιλόζωοι, αρκετοί σίγουρα “αναγκάστηκαν” να γίνουν αφού τα κατοικίδια στο Λευκό Οίκο είχαν φυσικά και πολιτικό συμβολισμό.

Ως κάτοικοι στο Οβάλ γραφείο απασχολούσαν και “αποσπούσαν” τον Τύπο, ενίσχυαν το προφίλ των κατόχων τους ενώ ασκούσαν μέχρι και εξωτερική πολιτική.

Η σχέση των αμερικανών προέδρων με τα ζώα χρονολογείται από τον Τζορτζ Ουάσινγκτον (1789-1797), ο οποίος ήταν αφοσιωμένος στο άλογό του, τον Νέλσον. Αν και ακόμα ο Λευκός Οίκος δεν υπήρχε, ο Ουάσινγκτον ζούσε στο Βερνόν, και είχε πολλά οικόσιτα ζώα.

Ωστόσο, έτρεφε μεγάλη αδυναμία στον Νέλσον, ένα άλογο, το οποίο ίππευσε, όντας Αρχιστράτηγος στην Αμερικανική Επανάσταση όταν ο αγγλικός στρατός, υπό την ηγεσία του στρατηγού Κορνουάλις, τελικά παραδόθηκε στο Γιόρκταουν της Βιρτζίνια στις 19 Οκτωβρίου 1781. Ο Νέλσον όχι μόνο έγινε μάρτυρας της αμερικανικής ιστορίας αλλά μέρος της.

Ο Τζον Άνταμς (1797-1801) ήταν ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που έζησε στον Λευκό Οίκο. Είχε πολλά άλογα αλλά και κυνηγόσκυλα. Από τα “χαϊδεμένα” του ήταν οι σκύλοι του Τζούνο και Σάταν και ένα άλογο ονόματι Κλεοπάτρα.

Αρκούδες στον κήπο και ένας αλιγάτορας στη… μπανιέρα

Έπειτα στο Λευκό Οίκο μπήκαν οι…αρκούδες του Τόμας Τζέφερσον (1801-1809), δώρο από την εξερευνητική αποστολή των Λούις και Κλαρκ στην αμερικανική Δύση, αλλά και αρκετά σκυλιά. Ο Τζέφερσον συνήθιζε μάλιστα να περπατά στους κήπους του Λευκού Οίκου παρέα με τις αρκουδίτσες του, ενώ ήταν ο πρόεδρος που υιοθέτησε για πρώτη φορά το νόμο άδειας κατοχής σκύλου.

Ο Τζέιμς Μάντισον (1809-1817) δε φαίνεται πως ήταν και ιδιαίτερα φιλόζωος, αφού λέγεται πως αν δεν ήταν η σύζυγός του Ντόλι, δεν θα υπήρχε κανένα κατοικίδιο στον Λευκό Οίκο. Εκείνη είχε έναν πράσινο παπαγάλο, ενώ υπήρχαν πρόβατα στον κήπο για να…κουρεύουν το γκαζόν!

Όμως και ο Τζέιμς Μονρό (1817-1825), είχε μόνο ένα σπάνιελ ονόματι Μπάντι, δώρο από τον Γάλλο Λαφαγιέτ, ενώ ο διάδοχός του, Τζον Κουίνσι Άνταμς (1825-1829), γιος του Τζον Άνταμς, είχε για κατοικίδιο έναν αλιγάτορα, τον οποίο και είχε για μήνες μέσα στη μπανιέρα του Λευκού Οίκου! Εξίσου ιδιαίτερη ήταν και η σύζυγός του η οποία είχε μεταξοσκώληκες!

Ένας αθυρόστομος παπαγάλος και μία κηδεία

Ο σκληρός Άντριου Τζάκσον (1829-1837) είχε αρκετά άλογα και έναν ιδιαίτερο παπαγάλο, τον Πολ ο οποίος…έβριζε. Δεν ήταν τυχαίο που στη κηδεία του Τζάκσον απομακρύνθηκε γιατί φώναζε, προφέροντας αισχρόλογα!

Ο Μάρτιν Βαν Μπούρεν (1837-1841), ο πρώτος πρόεδρος που γεννήθηκε ως Αμερικανός πολίτης, είχε δύο τιγράκια, δώρο του Σουλτάνου του Ομάν, τα οποία μετά από παρότρυνση του Κογκρέσου τα έδωσε σε ζωολογικό κήπο.

Έπειτα ακολούθησε ο Ουίλιαμ Χένρι Χάρισον, του οποίου η θητεία κράτησε μόνο ένα χρόνο καθώς πέθανε από πνευμονία τον Απρίλιο του 1841. Ο Χάρισον είχε μια κατσίκα και μια αγελάδα, ενώ ο διάδοχός του, πολύτεκνος-15 παιδιά- Τζον Τάιλερ (1841-1845) είχε ένα άλογο, τον Στρατηγό και η γυναίκα του ένα σκύλο, την Όμορφη, δώρο από τον πρόξενο της Νάπολης για να “κοσμήσει το γρασίδι του Λευκού Οίκου”. Άλογα είχε και ο Τζέιμς Πολκ (1845-1849).

Το άλογο-“πατριώτης” και οι φαλακροί αετοί

Ο Ζάκαρι Τέιλορ (1849-1850) ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος στην θητεία του οποίου εξακολουθούσε να ισχύει ο θεσμός της δουλείας και ο δεύτερος και επίσης τελευταίος υποψήφιος του κόμματος των Ουίγων που κέρδισε σε προεδρικές εκλογές.

Ο Τέιλορ, ο οποίος πέθανε μόλις 16 μήνες μετά την έναρξη της θητείας του, είχε στην πρόσκληση για την ορκωμοσία του, τον Γουάιτι, ένα λευκό άλογο, το οποίο κάθε φορά που άκουγε μουσική εμβατηρίου, κορδωνόταν και αναπηδούσε. Ο Τέιλορ είχε επίσης ένα καναρίνι και δύο ιταλικά λυκόσκυλα.

Μετά τον θάνατο του Τέιλορ, την προεδρία ανέλαβε ο αντιπρόεδρός του, Μίλαρντ Φίλμορ (1850-1853), ο οποίος παρά το γεγονός ότι ήταν ιδρυτικό μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας για την πρόληψη της κακοποίησης ζώων, δεν είχε κανένα κατοικίδιο. Το ίδιο και ο Φράνκλιν Πιρς (1853-1857), ο οποίος ήταν ο πρώτος πρόεδρος που τοποθέτησε Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Λευκό Οίκο.

Ιδιαίτερα διάσημοι είναι οι δύο φαλακροί αετοί του Τζέιμς Μπιουκάναν (1857-1861), ένδειξη τιμής στο αρπακτικό το οποίο από το 1782 είναι το εθνικό έμβλημα των ΗΠΑ.  Ο Μπιουκάναν είχε επίσης δύο ελέφαντες τους οποίους του δώρισε ο Βασιλιάς του Σιάμ και μια σκυλίτσα, ονόματι Λάρα.

Το γαλόπουλο του Λίνκολν που τη γλίτωσε και έγινε παράδοση

O Λευκός Οίκος επί Αβραάμ Λίνκολν (1861-1865) ήταν γεμάτος από σκύλους, κουνέλια, γαλοπούλες, άλογα και κατσίκες.

Το γαλόπουλο Τζακ ήταν η αδυναμία του Ταντ, ενός από τα παιδιά του Αβραάμ Λίνκολν. Όταν την ημέρα των Ευχαριστιών ετοίμαζαν για την κατσαρόλα τον Τζακ, το αφεντικό του ικέτευσε για τη διάσωσή του. Έτσι σώθηκε ο Τζακ. Σε αυτό το επεισόδιο αποδίδεται η προέλευση της ετήσιας τελετής της “συγχώρησης της γαλοπούλας”, κατά την οποία ο πρόεδρος δίνει χάρη σε μια γαλοπούλα, η οποία θα περάσει τη ζωή της ασφαλής σε μια φάρμα.

Μάλιστα όταν κάποτε είπαν ότι ζούσε ένα γουρούνι στον Λευκό Οίκο δεν επρόκειτο για πολιτική σάτιρα αλλά για σχόλιο σχετικά με το κατοικίδιο γουρούνι που είχε μεταξύ άλλων ο Λίνκολν.

Μέχρι τη θητεία του Θίοντορ Ρούσβελτ, ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη ποικιλία κατοικίδιων στον Λευκό Οίκο, πέρασαν άλλοι 8 πρόεδροι: Ο Άντριου Τζόνσον (1865-1869), ο οποίος μοιραζόταν τον Λευκό Οίκο με μια οικογένεια…ποντικιών τα οποία τάιζε, ο Οδυσσεύς Σίμσον Γκραντ (1869-1877), ο οποίος είχε άλογα, πόνι και ένα σκύλο, ο Ράδερφορντ Χέις (1877-1881), χάρη στον οποίο πάτησε το πατουσάκι της στη χώρα η πρώτη γάτα Σιάμ, ο Τζέιμς Γκάρφιλντ (1881), ο οποίος μεταξύ άλλων είχε ένα σκύλο, ονόματι Βέτο, ο Τσέστερ Άρθουρ (1881-1885), ο οποίος δεν είχε κατοικίδια, ο Γκρόβερ Κλίβελαντ (1885-1889, 1893-1897), ο οποίος είχε διάφορα πτηνά και ένα σκύλο. Έπειτα ήταν ο Μπέντζαμιν Χάρισον (1889-1893) με αρκετά σκυλιά, ένα πόσουμ και μια κατσίκα και ο Γουίλιαμ ΜακΚίνλει (1897-1901) με έναν Μεξικανό παπαγάλο και μια γάτα.

Τέντι Μπέαρ  αγάπη μου και ένα πόνι στο ασανσέρ

Έτσι, λοιπόν, φτάνουμε στον Θίοντορ Ρούσβελτ (1901-1909), ο οποίος έκανε μόδα τα λούτρινα αρκουδάκια χωρίς να το θέλει. Ο Θίοντορ Ρούσβελτ, λεγόμενος και Τέντι, κατά τη διάρκεια ενός ομαδικού κυνηγιού αρνήθηκε να πυροβολήσει ένα μικρό αρκουδάκι που, δεμένο σε ένα δέντρο, κινδύνευε από τα σκυλιά, και έδωσε εντολή να απελευθερωθεί. Την επόμενη ημέρα έγινε θέμα στις εφημερίδες, το αρκουδάκι βαφτίστηκε Τέντι Μπέαρ και έτσι λανσαρίστηκαν τα ομώνυμα λούτρινα αρκουδάκια που όλοι γνωρίζουμε.

Ο Ρούσβελτ και τα έξι του παιδιά έτρεφαν μεγάλη αγάπη για τα ζώα για αυτό κα από τον Λευκό Οίκο πέρασαν σκύλοι, άλογα, αρκούδες, σαύρες, φίδια, ινδικά χοιρίδια, ένας ασβός , μια κουκουβάγια, ένα πόνι, κουνέλια, ένα γουρούνι, ένα κογιότ, ένα λιοντάρι, μια ύαινα, μια ζέβρα και πολλά άλλα.

Μάλιστα, ο Ρούσβελτ πήγαινε βόλτα με λουρί, την Ρεμπέκκα, ένα ρακούν, για το οποίο είχε χτίσει και ειδικό σπιτάκι, ενώ μια φορά που ο γιος του Άρτσι ήταν άρρωστος στο κρεβάτι, οι αδερφοί του για να τον κάνουν να νιώσει καλύτερα, έφεραν το αγαπημένο του πόνι στο δωμάτιό του, ανεβάζοντάς το με το ασανσέρ!

Τέλος, ο Τέντι Ρούσβελτ αναγκάστηκε να εξορίσει από το Λευκό Οίκο τον Πιτ, το μπουλ τεριέ, επειδή όρμησε κατά του Γάλλου πρεσβευτή και του έσκισε το παντελόνι με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πολιτικό σκάνδαλο.

Ο Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ (1909-1913), είχε αδυναμία στο γάλα για αυτό και είχε, μεταξύ άλλων, μια αγελάδα μέσα στη κουζίνα του Λευκού Οίκου, την Πωλίνα ενώ ο διάδοχός του Γούντροου Γουίλσον (1913-1921) είχε αδυναμία σε ένα κριάρι το οποίο μασούσε καπνό.

Laddie Boy, ο πρώτος celebrity σκύλος του Λευκού Οίκου

Κατά τη θητεία του Γουόρεν Χάρντινγκ (1921-1923), μαζί με τον ίδιο έγινε ιδιαίτερα διάσημος και ο αγαπητός του σκύλος, ο Laddie Boy. Αν και ο Χάρντινγκ είχε και άλλα κατοικίδια ο Laddie Boy ήταν καθημερινό θέμα στις εφημερίδες.

Ο Laddie Boy επισκίασε όλα τα κατοικίδια των αμερικανών προέδρων μέχρι τότε αλλά και αρκετά που ακολούθησαν.

Ο Χάρντινγκ, έπαιρνε παντού μαζί του τον σκύλο του σε ό,τι και αν έκανε: Στο γκολφ με φίλους μέχρι στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, όπου καθόταν μέχρι και στη καρέκλα του!

Η προσωπικότητα του Laddie Boy είχε τέτοια απήχηση που η Washington Star και οι  New York Times έγραφαν για εκείνον κάθε μέρα.

“Ο πρόεδρος έφερε το νέο του κατοικίδιο στο γραφείο του, όπου έγινε το νέο του σπίτι”, έγραφαν οι Times στις 5 Μαρτίου, μια μέρα μετά την ορκωμοσία του.

Ενώ ο Χάρντινγκ ήταν ένας πρόεδρος με ελαττώματα καθώς είχε διορίσει ουκ ολίγες φορές φίλους του, που δεν ήταν άξιοι, όμως ήταν αυθεντικός και ευγενικός όπως τον χαρακτήρισαν οι New York Times.

O Χάρντινγκ έβρισκε χαρά στον Laddie Boy, ο οποίος του είχε διαμορφώσει ένα πολύ καλό δημόσιο προφίλ. Μάλιστα είχε 1.000 χάλκινες μινιατούρες του σκύλου του, τις οποίες και έστελνε στους πολιτικούς του υποστηρικτές, και οι οποίες μέχρι και σήμερα είναι συλλεκτικές. Παράλληλα, έστελνε και γράμματα στον Τύπο εκ μέρους του Laddie Boy!

Όμως ο Χάρντινγκ έβαλε στοπ στην εμπορευματοποίηση του Laddie Boy, καθώς απέρριψε τη επιθυμία πολλών κατασκευαστών παιχνιδιών να λανσαριστεί κουκλάκι με τον Laddie Boy.

Ακόμα και όταν πέθανε ο Χάρντινγκ, το 1923, τα βλέμματα στράφηκαν στον Laddie boy, με τον Τύπο να γράφει την επόμενη μέρα: “Υπάρχει ένα μέλος που δε μπορεί σήμερα να καταλάβει τον αέρα θλίψης που έχει σκεπάσει τον Λευκό Οίκο, ο φίλος και σύντροφος του προέδρου Χάντινγκ, που περιμένει από κάποιο αυτοκίνητο να τον φέρει πίσω έτσι όπως τον πήρε”.

Μάλιστα, η θλίψη για τον σκύλου που πενθεί έγινε τραγούδι από την Edna Bell Seward, υπό τον τίτλο “Laddie Boy, He’s Gone”, ενώ έστησαν και άγαλμα του σκύλου, με τα χρήματα που μάζεψαν πάνω από 19.000 δημοσιογράφοι για να τιμήσουν το δημοσιογραφικό υπόβαθρο του Χάρντινγκ.

King Tut, ο σκύλος που μαλάκωσε το προφίλ του Χούβερ

Τον Χάρντινγκ διαδέχτηκε ο Κάλβιν Κούλιτζ (1924-1929), ο οποίος είχε πολλά κατοικίδια, από σκύλους, γάτες, πρόβατα, μία αρκούδα, ένα γαϊδούρι, ιπποπόταμους κτλ αλλά κανένα δεν ξεχώρισε.

Ο King Tut, όμως αν και δεν είχε τη ζήτηση του Laddie Boy, βοήθησε σημαντικά στην προεκλογική καμπάνια του αφεντικού του,
Χέρμπερτ Χούβερ (1929-1933).

Ο King Tut, λειτούργησε “βασιλικά” όπως προδίδει και το όνομά του, ως “σύμβουλος στην προεκλογική εκστρατεία” του Χούβερ, ενώ ήταν ιδέα που έριξε στο τραπέζι ένας διαφημιστής.

Φωτογραφίες του Χούβερ με τον σκύλο του κατέκλυσαν τη χώρα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, καταφέρνοντας να μαλακώσουν την εικόνα του κατηφή Χούβερ.

Έτσι, ο King Tut πέτυχε το σκοπό του και κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές για χάρη του αφεντικού του.

Fala, ο σκύλος που κέρδισε τις εκλογές

Ο Fala, το λατρεμένο σκοτσέζικο τεριέ του Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ (1933-1945), ήταν από τα πιο διάσημα κατοικίδια του Λευκού Οίκου.

Ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ τον έπαιρνε παντού μαζί του. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου,  ο Fala ήταν παρών όταν υπέγραψε τη συμφωνία της Χάρτας του Ατλαντικού με τον Ουίστον Τσόρτσιλ.

Ιδιαίτερα γνωστός είναι δε ο λόγος του Ρούσβελτ στις 23 του Σεπτέμβρη 1944, όπου  έδωσε την περίφημη “ομιλία Fala” κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για τις  προεδρικές εκλογές του 1944.

Στην ομιλία του, ο Ρούσβελτ επιτίθεται στους Ρεπουμπλικάνους  αντιπάλους του απαντώντας στις κατηγορίες τους ότι κατά την επίσκεψή του στις Αλεούτιες Νήσους είχε αφήσει πίσω κατά λάθος τον Fala με αποτέλεσμα να στείλει πίσω πλοία του Πολεμικού Ναυτικού για να τον βρουν. Όπως ήταν φυσικό, το γεγονός εξόργισε τους Ρεπουμπλικανούς που κατηγόρησαν τον πρόεδρο ότι διασπαθίζει τα λεφτά των φορολογουμένων .

“Μπορείτε να επικρίνετε εμένα, τη σύζυγό μου και την οικογένειά μου, αλλά δεν μπορείτε να επικρίνετε το σκυλάκι μου. Είναι Σκωτσέζος και εξοργίζεται με οποιαδήποτε μνεία δαπανών”, είπε μεταξύ άλλων στην περιβόητη ομιλία του και κατέληξε: “Νομίζω ότι έχω το δικαίωμα να αγανακτώ, να αντιτάσσομαι σε δυσφημιστικές δηλώσεις για το σκυλί μου”.

Μετά από αυτή την ομιλία οι προσωπικές επιθέσεις των Ρεπουμπλικάνων στον Ρούσβελτ ξεθύμανα και ο Δημοκρατικός υποψήφιος Thomas Dewey εμφανίστηκε σοβαρός και άπειρος απέναντί του, χάνοντας τις εκλογές με πάνω από τρία εκατομμύρια ψήφους.

Μάλιστα, ο Fala αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης της πρώτης βιογραφίας κατοικίδιου στο Λευκό Οίκο, ενώ είναι θαμμένος δίπλα στο αφεντικό του, στο τάφο του οποίου υπάρχουν δύο αγάλματα: ένα του Ρούσβελτ και ένα του Fala.

Από τη άλλη πλευρά, ο Χάρι Τρούμαν (1945-1953), δεν ήταν ιδιαίτερα φιλόζωος. Η κόρη του Τρούμαν είχε ένα κόκερ σπάνιελ το οποίο δεν έμεινε πολύ στον Λευκό Οίκο, δημιουργώντας ενόχληση στη κοινή γνώμη. Το σκυλάκι υιοθέτησε ο προσωπικός ιατρός του Τρούμαν. Μάλιστα, πολλοί αναφέρονταν στο σκύλο ως Φέλερ, ο ανεπιθύμητος σκύλος”.

Χάιντι, ένα λαγωνικό σε λιμουζίνα

Ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ (1953-1961) τιμώρησε το αγαπημένο του λαγωνικό, Χάιντι, στέλνοντας το στο οικογενειακό σπίτι στο Γκέτισμπουργκ, επειδή είχε κάνει την ανάγκη του πάνω σε ένα πανάκριβο χαλί του Λευκού Οίκου. Όμως, το μετάνιωσε, και ένα βράδυ που ένιωθε μοναξιά την επανέφερε με μια λιμουζίνα.

Διαστημικά σκυλιά στον Λευκό Οίκο

Ο Τζον Κένεντι (1961-1963), είχε πληθώρα κατοικίδιων, όπως σκύλους, γάτες, πόνι, άλογα, χάμστερ. Όμως το πιο διάσημο ήταν η διαστημική σκυλίτσα Pushinka, η οποία ήταν απόγονος της  Strelka, η οποία μαζί με την Belka στις 20 Αυγούστου του 1960, Strelka τέθηκαν σε τροχιά γύρω από την Γη και επέστρεψαν ζωντανές!

Η Pushinka, η οποία ήταν δώρο από τον Νικίτα Χρουτσόφ, μάλιστα ζευγάρωσε με τον Τσάρλι, ένα  ουαλλικό σέτερ που είχαν, και έτσι γεννήθηκαν τα πρώτα αμερικανοσοβιετικά κουταβάκια στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου.

Επίσης, η κόρη του Kένεντι, Καρολίνα, περνούσε ώρες με το πόνι της το Μακαρόνι.

Ωστόσο, στην περίπτωση του σκληρού Λίντον Τζόνσον (1963-1969), τα σκυλιά κόντεψαν να του κοστίσουν τις εκλογές του 1964.

Ο διάδοχος του Κένεντι μετά τη δολοφονίας του είχε δύο σκυλάκια, ράτσας μπιγκλ, τα οποία είχε ονομάσει “Αυτός” και “Αυτή”. Πολλοί ισχυρίζονται ότι τα κατοικίδια δεν έκαναν τελικά καλό στην εικόνα του Τζόνσον, να σηκώνει στον αέρα από τα αυτιά τον Χιμ, ένα κυνηγετικό μπιγκλ, γεγονός που εξόργισε τους φιλόζωους.

Eντιμότητα Νίξον;… Check(ers)

Ο Ρίτσαρντ Νίξον (1969-1974) ευτυχώς ήταν άλλος ένας φιλόζωος που πέρασε από τον Λευκό Οίκο καθώς είχε αρκετά σκυλιά, ενώ ήταν ο πρώτος πρόεδρος που είχε ψάρια.

Ιδιαίτερα διάσημος όμως έγινε ο σκύλος του, ράτσας κόκερ σπάνιελ, ονόματι Checkers. Ο πρόεδρος χρησιμοποίησε τον Checkers, το ασπρόμαυρο κόκερ σπάνιελ, για να αποδείξει την εντιμότητά του. Το 1952, όταν ήταν αντιπρόεδρος, κατηγορήθηκε ότι αποθησαύριζε τα δώρα προς το Λευκό Οίκο.

Ο πρωταγωνιστής του Γουότεργκεϊτ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα συγκινημένος πληροφόρησε το λαό του ότι το μοναδικό δώρο που κράτησε ήταν ο σκύλος του, δώρο ενός Τεξανού στη σύζυγό του.

“Ό,τι και να πείτε, αυτό είναι ένα δώρο που θα κρατήσω”, είπε, επιδεικνύοντας την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.

Μετά τον Νίξον, ακολούθησαν οι Τζέραλντ Φορντ (1974-1977), ο οποίος είχε ένα γκόλντεν ριτρίβερ, την Liberty και μια γάτα Σιάμ, τον Chan, ο Τζέιμς Κάρτερ (1977-1981), ο οποίος είχε ένα σκύλο, τον Grits, και ο Ρόναλντ Ρήγκαν (1981-1988), ο οποίος είχε ένα τσοπανόσκυλο, τον Lucky, ο οποίος λάτρευε να κυνηγάει τους… δημοσιογράφους. Όταν ο Lucky μεγάλωσε, μεταφέρθηκε στη φάρμα του Ρήγκαν και τη θέση του πήρε ο πιο μικρόσωμος Ρεξ, ένα κόκερ σπάνιελ.

Και έτσι φτάνουμε στους τέσσερις μεταγενέστερους προέδρους των ΗΠΑ.

Ο Τζόρτζ Μπους (1989-1993), είχε μια σκυλίτσα, τη Millie, η οποία υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής, ενώ ήταν η πρώτη που με τη βοήθεια της συζύγου του, Μπάρμπαρα έγραψε και βιβλίο! Λέγεται μάλιστα ότι η αυτοβιογραφία της πούλησε περισσότερα αντίτυπα και από εκείνη του Μπους.

Επίσης, η κ. Μπους τηλεφώνησε η ίδια σε εκδότη του οποίου η εφημερίδα της Ουάσινγκτον τόλμησε να χαρακτηρίσει τη σκυλίτσα άσχημη. Εκείνος φυσικά ζήτησε δημόσια συγγνώμη!

Buddy & Socks: Προβλήματα στη συγκατοίκηση για δύο αιώνιους εχθρούς

O Buddy και η Socks ήταν τα δύο κατοικίδια επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον (1993-2001). Το σοκολατί λαμπραντόρ δεν τα πήγαινε καλά με την αδέσποτη γάτα που υιοθετήθηκε από το προεδρικό ζεύγος όταν εκείνη πήδηξε στην αγκαλιά της κόρης τους Τσέλσι το 1991. Η Τσέλσι αναχωρούσε από το σπίτι του καθηγητή που της μάθαινε πιάνο όταν η Socks την “επέλεξε” ως το νέο της αφεντικό.

Αργότερα το 1997, ήρθε στο σπίτι ο Buddy, τον οποίο δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι η Socks, με τη συμβίωση των δυο τους να γίνεται αδύνατη.

“Τα πήγα πολύ καλύτερα με τους… Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς από όσα μπόρεσα να κάνω με τον Buddy και την Socks”, έλεγε τότε ο Μπιλ Κλίντον. Όταν το προεδρικό ζεύγος αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο, το 2011 πήραν μαζί τους στο νέο τους σπίτι τον Buddy ενώ η Socks υιοθετήθηκε από την γραμματέα του Κλίντον Μπέτι.

Ο Buddy πέθανε το 2002 όταν τον χτύπησε αυτοκίνητο ενώ η Socks θανατώθηκε για να μην υποφέρει, καθώς είχε καρκίνο.

Ο πρόεδρος Κλίντον αντιμετώπισε αντίστοιχο πρόβλημα με τον Ρούσβελτ καθώς η Socks έστελνε επιστολές στους μικρούς της φίλους και οι Ρεπουμπλικανοί ζήτησαν να μάθουν ποιος πληρώνει για αυτές τις απαντήσεις.

Μάλιστα, η Χίλαρι Κλίντον έγραψε ένα παιδικό βιβλίο για τα δύο κατοικίδια υπό τον τίτλο “Dear Socks, Dear Buddy: Kids’ Letters to the First Pets”, το οποίο περιελάμβανε πάνω από 50 γράμματα που είχαν στείλει παιδάκια στα προεδρικά κατοικίδια και περισσότερες από 80 φωτογραφίες των διάσημων Buddy και Socks.

Ο Buddy ήταν κεντρικός χαρακτήρας στο one-man show του Rick Cleveland το 2005, “My Buddy Bill”, σχετικά με τη φανταστική φιλία του συγγραφέα με τον Κλίντον όταν αρχίζουν και οι δύο να ανακαλύπτουν το κοινό τους ενδιαφέρον για τα σκυλιά.

Τέλος, κατά τη προεδρία Κλίντον όσα παιδιά επισκεπτόντουσαν διαδικτυακά το Λευκό Οίκο τους ξεναγούσε η καρτουνίστικη εκδοχή της Socks.

Κατά μάνα κατά κύρη

Όταν ο Τζορτζ Μπους (2001-2009) ο νεότερος ήρθε στην εξουσία, ο γιος της Millie της σκυλίτσας του πατέρα του, ο Fetcher Spot θα τον συντροφεύσει στον Λευκό Οίκο. O Μπους μεταξύ άλλων είχε και άλλα σκυλιά, όπως τον Barney, ένα σκοτσέζικο τεριέ αλλά και μια γάτα.

Μετά τον τυφώνα Κατρίνα, ο οποίος άφησε πολλά ζώα άστεγα ή νεκρά, ο πρόεδρος Μπους υπέγραψε σχετικό νομοσχέδιο για να διαβεβαιώσει ότι κανένα κατοικίδιο δε θα μείνει πίσω σε μια καταστροφή.

Bo, ένας μαύρος Πορτογάλος στον Λευκό Οίκο

Obama family welcomes new puppy. (White House photo by Pete Souza) The White House

Στην πρώτη κιόλας συνέντευξη Τύπου του νεοκλεγέντα Ομπάμα το 2009, οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν την ευκαιρία να τον ρωτήσουν τι ράτσα σκύλου σκέφτεται να αποκτήσει.

Μάλιστα, ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί στις κόρες του ένα σκυλί που τόσο ήθελαν για να επανορθώσει για τις ώρες που έλειπε λόγω της προεκλογικής του εκστρατείας.

“Θα προτιμούσαμε να πάρουμε κάποιο σκύλο από κάποιο άσυλο, πολλά σκυλιά εκεί είναι μπασταρδάκια σαν και μένα”, είπε αναφερόμενος στην αφρο-αμερικανική καταγωγή του.

Ωστόσο τόνισε πως πρέπει ο σκύλος να είναι υποαλλεργικός καθότι η κόρη του Μάλια είναι αλλεργική. Τελικά η οικογένεια Ομπάμα δέχτηκε τον Bo ως δώρο από τον Γερουσιαστή Κένεντι, ένα πορτογαλικό σκυλί νερού, καθαρόαιμο και όχι μπασταρδάκι όπως έλεγε ότι ήθελε.

Ο Bo πριν πάει στο καινούργιο σπίτι εκπαιδεύτηκε πρώτα καθώς όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω του και έπρεπε να έδειχνε πειθαρχημένο.

“Η μόνη ανησυχία που έχουμε είναι πως κινδυνεύει ο κήπος της Μισέλ καθώς η εν λόγω ράτσα λατρεύει τις ντομάτες”, είχε πει ο Ομπάμα χαριτολογώντας, για να τον διορθώσει η πρώτη κυρία λέγοντας πως δεν έχουν ντομάτες.

“Όχι ακόμα” της τόνισε εκείνος.

Επίσης, η Μισέλ έχει δηλώσει πως όταν ο Ομπάμα λείπει ο Bo κοιμάται στο κρεβάτι μαζί της. Ο Bo, τέλος, έχει εμφανιστεί στο βιβλίο κόμικ “Lockjaw and the Pet Avengers” και στο τηλεοπτικό σόου Late Night με τον Jimmy Fallon.

Τώρα αυτό που μένει να δούμε αν ο Bo θα συνεχίσει να τρέχει αμέριμνος στο κήπο του Λευκού Οίκου ή αν θα τον εκτοπίσει ο… Seamus το ιρλανδικό σέτερ του Μιτ Ρόμνεϊ.