ΠΛΕΚΟΥΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ
Γυναίκες από όλη την Ελλάδα έπιασαν ξανά (ή για πρώτη φορά) βελόνες και πλέκουν μανιωδώς σκουφάκια και κασκόλ για να ζεστάνουν τα προσφυγόπουλα που καταφθάνουν στη χώρα μας από τα παγωμένα νερά του Αιγαίου
Ξεκίνησε από μια μικρή παρέα γυναικών στη Θεσσαλονίκη και εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς σε όλη την Ελλάδα, αφού έχει ξεπεράσει τα 1000 μέλη μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες. Η πρωτοβουλία Πλέκουμε Αλληλεγγύη συγκεντρώνει σκουφάκια, κασκόλ, γάντια, κουβέρτες και ό,τι άλλο μπορεί να… πλέξει κανείς, για να ζεστάνει τα προσφυγόπουλα που έρχονται στη χώρα μας από τα παγωμένα νερά του Αιγαίου, έχοντας μπροστά τους το δύσκολο ταξίδι προς τη βόρεια Ευρώπη.
Η Ρένα Ακριτίδου μας εξηγεί πώς έπιασε για πρώτη φορά τις βελόνες. “Θα πήγαινα στην Ειδομένη για να βοηθήσω εθελοντικά και σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να έφτιαχνα μερικά σκουφάκια για τα παιδάκια. Δεν ήξερα να πλέκω, μπήκα στο youtube και είδα. Ήταν τέτοια η χαρά τους όταν τους τα έδωσα, που σκέφτηκα ότι αυτός είναι ένας τρόπος να προσφέρει κάποιος που δεν μπορεί να είναι παρών καθημερινά ως εθελοντής. Το συζήτησα με μερικές φίλες, στην αρχή είπαμε ‘σταγόνα στον ωκεανό’ αλλά δεν είναι έτσι. Και ένα παιδάκι να κάνεις να γελάσει είναι σημαντικό. ‘Γι αυτό αποφασίσαμε να φτιάξουμε τη σελίδα στο Facebook, βέβαια δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση από τον κόσμο. Έχουμε μέλη από όλη την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γερμανία, σήμερα μου γράψανε κάποιες κυρίες από το Μάντσεστερ και μια κυρία από την Αυστραλία. Ο κόσμος δεν μπορεί να βλέπει όλο αυτό που συμβαίνει και να μην κάνει τίποτα”.
Η Ρένα καλεί όποιον μπορεί να πλέξει για τα προσφυγόπουλα να το κάνει, όχι μόνο γιατί είναι χρήσιμο αλλά γιατί είναι και συμβολικό, είναι κάτι που φτιάχνεις εσύ με τα χέρια σου για τον άλλον, μια πράξη αλληλεγγύης. “Πολλές από εμάς δεν ξέραμε να πλέκουμε, καθόμαστε μπροστά στο youtube και προσπαθούμε να μάθουμε. Όμως αν δεις τι όμορφα πράγματα βγαίνουνε. Αυτό είναι το συγκινητικό, πόση αγάπη βάζουν οι άνθρωποι ακόμα κι αν ξέρουν πως αυτό το σκουφάκι μπορεί να χαθεί στο δρόμο. Παρόλα αυτά βάζουν μεράκι, βάζουν λουλουδάκια, βάζουν χρώματα, βάζουν ό,τι μπορείς να φανταστείς”.
“Όλο αυτό ξεκίνησε από τον πόνο της ψυχής μας, να βλέπουμε παιδάκια να πνίγονται και άλλα να τουρτουρίζουνε. Δεν είμαστε εκεί αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι με το νήμα και το νήμα της αγάπης μας, διότι σε όλο αυτό βάζουμε την αγάπη μας. Ας έχουν κάτι μαζί τους στο δύσκολο ταξίδι από ανθρώπους που τους έδωσαν αγάπη” λέει από πλευράς της η Δήμητρα Φωτιάδου και διευκρινίζει πως δεν είναι απαραίτητο να πλέκει κανείς για να βοηθήσει στο πλέξιμο αλληλεγγύης. “Υπάρχουν γυναίκες που θέλουν να πλέξουν αλλά δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν νήματα, οπότε κάποιος μπορεί να βοηθήσει και με αυτόν τον τρόπο, συγκεντρώνοντας νήματα. Τις προάλλες είχαμε την πρώτη μας συνάντηση στην Αθήνα και μια φίλη συμβολαιογράφος ήρθε και μου είπε “δεν ξέρω να πλέκω, σας έφερα νήματα’ “.
Η Δήμητρα Τσαμποδήμου είναι από αυτές που δεν πιάνει το χέρι τους στο πλέξιμο. Ωστόσο βοηθάει με τη συγκέντρωση νημάτων και τη διεύρυνση της ομάδας. “Ρωτώντας φίλους και γνωστούς βρήκα πάρα πολλές γυναίκες που ξέρουνε να πλέκουνε και μάλιστα νέες. Το έχουν πάρει πάρα πολύ ζεστά και προσπαθούν να διακοσμούν τα πλεχτά με λουλούδια, καρδούλες, αυτάκια και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Τα παιδάκια παίρνουν χαρά από αυτό, το βλέπουν σαν παιχνίδι, σαν ένα προσωπικό δώρο. Είναι μια προσφορά αγάπης και αλληλεγγύης γιατί είναι κάτι που φτιάχνεις μόνος σου”.